Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Jak wyjaśnia Radosław Milczarski z centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na wysokość emerytury obliczanej według dotychczasowych zasad składają się 24 proc. kwoty bazowej oraz po 1,3 proc. podstawy jej wymiaru za każdy rok składkowy oraz po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok nieskładkowy, z uwzględnieniem pełnych miesięcy.
Podstawę wymiaru emerytury stanowi odpowiednio zwaloryzowana podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych lub z 20 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o przyznanie świadczenia.
Jeśli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia, przyjmuje się za nią kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. – Jeżeli zainteresowany w okresie działalności opozycyjnej nie pozostawał w stosunku pracy ani też nie podlegał ubezpieczeniu z tytułu wykonywania innej pracy zarobkowej, organ rentowy nie ma podstaw prawnych przyjęcia do obliczenia podstawy wymiaru świadczenia, że w okresie tej działalności był osiągany przychód w wysokości płacy najniższej lub średniej krajowej – tłumaczy specjalista z ZUS.
Reasumując: 12 lat działalności kombatanckiej traktowane będą przez ZUS tak jak okresy pracy, ale podstawa wymiaru emerytury naliczona zostanie na podstawie innych okresów, w których pan Zygmunt pracował i uzyskiwał realne (najkorzystniejsze dla wyliczenia emerytury) dochody.
Podstawa prawna
Art. 6 ust. 1 pkt 10, art. 117 ust. 4 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.).
