Przywrócenie w projekcie ustawy 2.0 zapisu zrównującego do 65 lat wiek emerytalny nauczycieli akademickich bez względu na ich płeć to jedna z sugerowanych zmian zawartych w raporcie przygotowanym przez Komisję ds. Strategicznych Problemów Szkolnictwa Wyższego Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich.
O niezadowoleniu pracownic naukowych z powodu wykreślenia na ostatniej prostej art. 146 par. 1, który regulował tę kwestię, informowaliśmy jako pierwsi. Kobiety naukowcy podkreślały, że resort chce dać im przywilej, który może obrócić się przeciwko nim. Argumentowały, że w ich przypadku rytm kariery bywa odmienny niż u mężczyzn i często przyspiesza dopiero po wypełnieniu zobowiązań rodzicielskich. Dlatego, w ocenie akademiczek, w projekcie Konstytucji dla Nauki powinien zostać przywrócony zapis dotyczący równego wieku emerytalnego pracowników naukowych.
Postulat ten wsparła wyżej wymieniona komisja KRASP w najnowszym opracowaniu dotyczącym aktualnej wersji projektu ustawy 2.0. Zawarto w nim zbiór poprawek uznanych przez jego autorów za najważniejsze na tym etapie prac. Twórcy opracowania liczą na to, że zostanie ono wykorzystane na etapie parlamentarnym.
Oprócz kwestii dotyczących wieku emerytalnego w wykazie proponowanych zmian znalazły się też przepisy dotyczące rad uczelni. W raporcie zasugerowano wprowadzenie regulacji obligującej członków tego organu do działania na rzecz szkoły wyższej i kierowania się jej dobrem. Postulowano również nałożenie na przewodniczącego rady uczelni obowiązku przedkładania senatowi rocznych sprawozdań z jej działalności. W ocenie autorów raportu, takie podejście odpowiada zasadom funkcjonowania analogicznych organów składających się z osób zewnętrznych działających w sferze biznesu.
W opracowaniu znalazła się też sugestia dotycząca zmiany przepisu, zgodnie z którym to rada wybiera przewodniczącego spośród członków pochodzących spoza uczelni. Jego autorzy chcą natomiast, aby kompetencje w tym zakresie miał senat. Sugerują, że w ten sposób zminimalizowane zostanie ryzyko, związane z możliwymi nieporozumieniami w uczelni, a jednocześnie zwiększą się szanse na skuteczne zarządzanie i osiąganie celów strategicznych. „Senat powinien mieć możliwość powierzenia funkcji przewodniczącego rady osobie obdarzonej zaufaniem, o odpowiedniej wymaganej wiedzy i kompetencjach” – argumentują.
W raporcie umieszczono również propozycje dotyczące kompetencji rektora. Nie chodzi jednak o ich ograniczanie, lecz poszerzenie – o ustalanie regulaminu pracy. Bez tego niemożliwe byłoby skuteczne prowadzenie polityki kadrowej w uczelni.
Autorzy raportu zwracają też uwagę, że w projekcie ustawy nie wskazano, kto i w jaki sposób określa zasady i tryb funkcjonowania rady, senatu i kolegium elektorów. W ich ocenie, kwestia ta nie może pozostawać w kompetencji wyłącznie samych organów. Dlatego postulują wprowadzenie przepisu, zgodnie z którym problematykę tę regulować miałby statut uczelni.
