Szesnastoletni syn pani Agaty kolejny tydzień przebywa w szpitalu w miejscowości odległej od tej, w której mieszka jego rodzina. Czytelniczka wychowuje jeszcze młodsze dzieci, więc nie może często odwiedzać go i rozmawiać z lekarzami o stanie jego zdrowia oraz proponowanych badaniach. Czy lekarz może udzielić takich informacji synowi – pyta czytelniczka.
Tak. Pacjent, który ukończył 16. rok życia, ma prawo uzyskać od lekarza informację o swoim stanie zdrowia i przewidywanej terapii. Przysługują mu więc takie same uprawnienia jak jego ustawowemu przedstawicielowi.
Lekarz powinien w sposób przystępny poinformować nastolatka o rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych do zastosowania metodach diagnostycznych i leczniczych, a także o dających się przewidzieć następstwach po ich zastosowaniu lub zaniechaniu. Musi go także powiadomić o wynikach leczenia i rokowaniach na przyszłość. Podobne obowiązki ciążą na pielęgniarkach – mają obowiązek udzielić małoletniemu pacjentowi informacji o sposobie jego pielęgnacji i zabiegach pielęgniarskich, które mają być w stosunku do niego wykonywane.
Na tym jednak nie kończą się uprawnienia szesnastolatka. Decyduje on również o tym, czy ma zostać poddany badaniom i skorzystać z innych świadczeń zdrowotnych udzielanych w szpitalu, ma prawo sprzeciwić się im nawet wtedy, gdy wcześniej wyraził na nie zgodę jego przedstawiciel ustawowy bądź opiekun faktyczny. Wystarczy, że zgodę lub sprzeciw wyrazi ustnie bądź będzie się zachowywał w taki sposób, aby lekarz nie miał wątpliwości co do jego intencji.
Wszystkie informacje uzyskane w szpitalu syn może telefonicznie przekazać pani Agacie, dzięki czemu nie będzie już musiała jeździć tylko po to, aby porozmawiać z lekarzem. Aby uniknąć uciążliwych dojazdów, czytelniczka, która jest ustawowym przedstawicielem syna, może też wyrazić zgodę na udzielenie informacji o jego stanie zdrowia i planowanej terapii innej osobie, która będzie się kontaktowała ze szpitalem. Formalności związanych z takim upoważnieniem należy dokonać w lecznicy.
Podstawa prawna
Art. 9–17 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 159 ze zm.).