Uprawnienie każdego pacjenta jest sprawdzane w systemie Elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ). W razie braku takiego potwierdzenia można złożyć oświadczenie.

Czy osoba bez pracy ma prawo do bezpłatnego leczenia

Od pół roku bezskutecznie szukam pracy. Nie płacę składki zdrowotnej. Niedawno złamałam nogę i czeka mnie operacja. Czy nie mając ubezpieczenia zdrowotnego, mogę za zabieg nie zapłacić?
Prawo do bezpłatnego leczenia przysługuje przede wszystkim osobom, za które odprowadzana jest składka zdrowotna (np. pracującym, prowadzącym działalność gospodarczą, ubezpieczonym w KRUS, emerytom i rencistom). Brak pracy nie oznacza jednak automatycznego pozbawienia ubezpieczenia zdrowotnego. Najprostszym sposobem na jego uzyskanie po stracie zatrudnienia jest niezwłoczne zarejestrowanie się w powiatowym urzędzie pracy. Ten ma siedem dni na zgłoszenie do ubezpieczenia osoby zarejestrowanej jako bezrobotna. Prawo do bezpłatnego leczenia przysługuje wszystkim podopiecznym powiatowych urzędów pracy, bez względu na to, czy otrzymują zasiłek dla bezrobotnych, czy też są go pozbawieni. Osobie pozostającej w trudnej sytuacji materialnej przysługują także inne tytuły ubezpieczenia zdrowotnego. Jeżeli uzyska stały zasiłek z pomocy społecznej, do ubezpieczenia w NFZ ma obowiązek zgłosić ją ośrodek pomocy społecznej. Dopełnienie tych formalności przez bezrobotnego zarejestrowanego w urzędzie pracy lub podopiecznego pomocy społecznej jest niezwykle istotne. Od 1 stycznia 2013 r. placówki medyczne zyskały dostęp do systemu NFZ, który weryfikuje prawo pacjentów do bezpłatnych świadczeń medycznych. Każda osoba korzystająca z porady lekarza lub przebywająca w szpitalu jest sprawdzana w systemie Elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ). Tylko na podstawie PESEL lekarz lub rejestratorka w przychodni lub szpitalu są w stanie szybko ustalić, czy dana osoba jest uprawniona do bezpłatnego korzystania ze świadczeń, czy też nie ma takiego prawa.
Podstawa prawna
Art. 66 ust. 1 pkt 24 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy ubezpieczenie zdrowotne wygasa automatycznie

Dwa tygodnie temu zostałem zwolniony z pracy. Nie zdążyłem jeszcze zarejestrować się w pośredniaku. Czy wraz z rozwiązaniem umowy o pracę całkowicie utraciłem prawo do bezpłatnych świadczeń?
W przypadku osoby zatrudnionej na umowie o pracę prawo do bezpłatnego leczenia wygasa dopiero po 30 dniach od jej rozwiązania. Oznacza to, że jeszcze przez prawie miesiąc były pracownik, nawet jeśli w tym czasie nie podejmie nowego zatrudnienia ani nie zarejestruje się w urzędzie pracy jako bezrobotny, może bezpłatnie korzystać ze świadczeń zdrowotnych. Podobna zasada obowiązuje przedsiębiorców, którzy kończą działalność gospodarczą. Jeszcze przez 30 dni po zaprzestaniu opłacania składki zdrowotnej z tego tytułu przysługuje im prawo do bezpłatnego leczenia. Jednak po upływie tego czasu ubezpieczenie zdrowotne wygasa. Warto o tym pamiętać, np. udając się na dłuższe leczenie do szpitala w trakcie miesięcznej ochrony ubezpieczeniowej po stracie pracy. Jeżeli pobyt się przedłuży, NFZ obciąży pacjenta częścią kosztów leczenia (za te dni hospitalizacji, które przypadły po upływie 30 dni od utraty tytułu do ubezpieczenia). Osoby, które nie mają innego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego, a korzystają z usług medycznych finansowanych przez NFZ, po utracie statusu pracownika lub prowadzącego działalność gospodarczą muszą zwracać pieniądze za leczenie.
Podstawa prawna
Art. 50 ust. 16 oraz art. 67 ust. 4 ustawy z 27 sierpnia o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy po zmianie pracy trzeba wykazać członka rodziny

Niedawno miałam problem z zapisaniem się do lekarza. Jestem zgłoszona do ubezpieczenia przez męża. Kilka dni temu małżonek zmienił pracę. Czy może to mieć wpływ na moje prawo do bezpłatnego leczenia?
Osobę pozostającą bez pracy może zgłosić do ubezpieczenia członek jej rodziny, pod warunkiem że sam jest ubezpieczony. Może to zrobić pracujący małżonek lub krewny wstępny (ojciec, matka, dziadek, babcia), ale tylko wtedy, gdy pozostaje z nią we wspólnym gospodarstwie domowym. Warto jednak pamiętać, że zmiana pracy wpływa nie tylko na sytuację ubezpieczeniową pracownika, ale także ubezpieczonego przez niego członka rodziny. Za każdym razem przy zmianie zatrudnienia powinno się informować nowego pracodawcę o tym, że pragniemy zgłosić do ubezpieczenia bliską nam osobę. Pracodawca w poprzednim miejscu pracy wyrejestrował bowiem nie tylko pracownika, ale wraz z nim wszystkich zgłoszonych wcześniej członków rodziny. Jeśli mąż nie dopełni tej formalności, żona będzie traktowana przez NFZ jako osoba nieubezpieczona. Podczas weryfikacji jej statusu w przychodni czy w szpitalu system eWUŚ nie potwierdzi jej prawa do bezpłatnych świadczeń.
Podstawa prawna
Art. 67 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy po zakończeniu nauki jest ochrona ubezpieczeniowa

Syn trzy miesiące temu obronił się, a niedawno okazało się, że jest poważnie chory. Obawia się, że NFZ obciąży go kosztami leczenia. Czy przysługuje mu jeszcze prawo do bezpłatnego leczenia?
Studenci i uczniowie mają dłuższą ochronę ubezpieczeniową niż osoby pracujące i prowadzące działalność gospodarczą. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje im jeszcze przez 4 miesiące od ukończenia szkoły lub studiów. Nie ma wątpliwości, jeśli student ukończy studia i się obroni. Wtedy cztery miesiące okresu wolnego od opłat za usługi medyczne liczone są właśnie od tego dnia. Sprawa wygląda inaczej w przypadku osób, które studia przerwały i nie złożyły rezygnacji albo je ukończyły, ale nie podeszły do egzaminu dyplomowego. W tej sytuacji okres ochrony ubezpieczeniowej liczy się od dnia skreślenia danej osoby z listy studentów.
Podstawa prawna
Art. 67 ust. 5 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy brak danych w eWUŚ zawsze oznacza brak ubezpieczenia

Niedawno próbowałam zapisać się do lekarza rodzinnego. Podczas sprawdzania w systemie eWUŚ okazało się, że w nim nie figuruję. Czy zawsze oznacza to, że nie jestem ubezpieczona?
Od stycznia 2013 r. wystarczy mieć dowód osobisty, aby bez żadnych dodatkowych dokumentów dostać się do lekarza. Pacjenci nie muszą już chodzić na wizytę np. z drukiem RMUA. Sprawdzanie ich uprawnień odbywa się za pomocą systemu eWUŚ. W praktyce zdarza się jednak, że nie potwierdza on prawa do bezpłatnego leczenia, mimo że pacjent jest przekonany, że je posiada. W takiej sytuacji chory może złożyć oświadczenie o swoim prawie do świadczeń, jeśli jest przekonany, że jest ubezpieczony. Warto jednak sprawdzić, dlaczego doszło do negatywnej weryfikacji. Powody mogą być różne, np. pracodawca nie odprowadza składek zdrowotnych lub w ogóle nie zgłosił pracownika do ubezpieczenia. W przypadku innej grupy pacjentów (emerytów, rolników czy mundurowych) brak potwierdzenia w systemie może wynikać z błędnych danych przekazywanych do NFZ przez instytucje takie, jak ZUS, KRUS i MSW. Każdy sygnał o braku potwierdzenia w eWUŚ należy wyjaśnić z pracodawcą a także w NFZ. Jeśli okaże się, że przyczyną problemów pacjenta jest nieuczciwy pracodawca, fundusz podejmie interwencję u płatnika składek.
Podstawa prawna
Art. 67 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy eWUŚ potwierdzi prawo do leczenia emigranta

Córka wyjechała do pracy w Wielkiej Brytanii. Jest w ciąży, a dziecko chce urodzić w Polsce. Czy bezwarunkowo przysługuje jej w kraju takie świadczenie?
Prawo do świadczeń zdrowotnych osób zamieszkałych i pracujących w innym państwie Unii Europejskiej, które przebywają w Polsce czasowo, nie podlega weryfikacji poprzez system eWUŚ. Osoby te zawsze powinny posiadać odpowiedni dokument uprawniający do świadczeń na podstawie unijnych przepisów o koordynacji. Jest nim Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jeśli pacjentka zgłosi się do polskiego szpitala bez EKUZ, szpital ma prawo domagać się od niej wniesienia opłaty za leczenie.
Podstawa prawna
Art. 75 ust. 4 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy możliwe jest dobrowolne zgłoszenie do NFZ

Syn pracuje dorywczo. Jego pracodawca nie podpisał z nim umowy i nie zamierza odprowadzać za niego składki zdrowotnej. Czy może się sam ubezpieczyć w NFZ?
W NFZ można się ubezpieczyć dobrowolnie. W tym celu należy zawrzeć umowę ubezpieczenia z właściwym ze względu na miejsce zamieszkania oddziałem wojewódzkim NFZ. Należy przedstawić dokument tożsamości oraz potwierdzający moment zakończenia poprzedniego ubezpieczenia. Może być nim np. świadectwo pracy lub zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające zakończenie ubezpieczenia.
Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie dobrowolne stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu. Nie może być ona niższa od kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku. Zgodnie z obwieszczeniem prezesa GUS z 16 października 2013 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku w trzecim kwartale 2013 r. wyniosło 3813,25 zł.
Zatem składka na ubezpieczenie zdrowotne za miesiące: październik, listopad i grudzień 2013 r. wynosi miesięcznie nie mniej niż 343,19 zł.
Podstawa prawna
Art. 68 ust. 1, 3–8 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach zdrowotnych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).