Wystarczy zła skala mapy dołączonej do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, aby go unieważnić. Tak wynika z orzeczeń NSA.
Chodziło o dwie uchwały rady gminy Ustka, które dotyczyły miejscowego planu dla lokalizacji farm wiatrowych. Obie zakwestionowali mieszkańcy, jedną dodatkowo wojewoda pomorski. W skardze do WSA podnosili m.in., że jedna z uchwał jest niezgodna z przepisami, ponieważ część graficzna planu to mapa w skali 1:5000, a powinno to być 1:1000. Inna skala (np. 1:2000) może być zastosowana wyjątkowo – tylko jeżeli grunty są przeznaczane pod zalesienie bądź wykluczane spod zabudowy.
Ponadto, wbrew prawu, uchwałom nie towarzyszyła prognoza skumulowanego oddziaływania na środowisko.
WSA zgodził się z zarzutami i stwierdził nieważność uchwał. W skardze kasacyjnej rada gminy przyznała, że mapa została sporządzona w złej skali, ale kluczowe jest to, że jest ona czytelna i jasna.
– Praktycznie nie ma takiego planu miejscowego, który by nie zawierał jakiegoś drobnego błędu. Jeżeli NSA uzna, że wszystkie plany, które mają nieprawidłową skalę, powinny być wyeliminowane z obrotu jako nieważne, to będzie to miało bardzo daleko idące konsekwencje – przestrzegał pełnomocnik Ustki.
Przypomniał też, że jeżeli miejscowy plan zostanie uznany za nieważny, to będzie to oznaczać, że nieważne są też wydane na jego podstawie pozwolenia na budowę, decyzje środowiskowe oraz na użytkowanie. – Nie zgadzamy się również z argumentem o konieczności przedstawienia prognozy skumulowanego oddziaływania na środowisko. Przecież ona powinna dotyczyć tego, co już się znajduje na wskazanych terenach, a nie dopiero tego, co zostanie tam wybudowane – przekonywał.
Jednak NSA oddalił skargę kasacyjną.
– Przepisy jasno wskazują, w jakiej skali powinna być sporządzona mapa. Zatem uchwała jest niezgodna z obowiązującym prawem – stwierdził sędzia Włodzimierz Ryms.
– Ponadto regulacje wymagają również prognozy skumulowanego oddziaływania na środowisko. Tymczasem mimo że obie uchwały dotyczące lokalizacji farm wiatrowych zostały podjęte w tym samym dniu i dotyczą sąsiednich terenów, nie została ona opracowana – dodał.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 27 października 2015 r., sygn. akt II OSK 2583/13 oraz II OSK 2071/13.