Prorektor ds. studenckich może być uprawniony do podpisania decyzji o skreśleniu studenta z listy uczących się w szkole wyższej. Tak wynika z orzeczenia NSA.
Rozpatrzył on sprawę studenta, którego uczelnia skreśliła z listy kształcących się. Podjęła taką decyzję, ponieważ nie zaliczył w terminie semestru. Odwołując się od decyzji, student wyjaśnił, że powodem nieprzystąpienia do jednego z egzaminów była jego choroba i konieczność wykonania prac zleconych przez pracodawcę w miejscu i czasie uniemożliwiającym przybycie na egzamin. Był też przekonany, że zaległy przedmiot ma zaliczyć do końca studiów.
Prorektor ds. studenckich utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazał, iż z akt sprawy wynika, że student powtarzał już II semestr studiów, a nawet ponownie zaliczał pierwszy rok. Natomiast zgodnie regulaminem uniwersytetu osoba ucząca się może w toku studiów powtarzać semestr dwukrotnie, z zastrzeżeniem, że ten sam tylko jednokrotnie. Organ ustalił, iż odwołujący się ma niezaliczony przedmiot „wykładnia i stosowanie prawa” z II semestru. Zainteresowany wykorzystał już możliwość powtarzania tego etapu kształcenia.
Kończysz studia? Musisz się przekwalifikować. Inaczej pracy nie znajdziesz
Kończysz studia? Musisz się przekwalifikować. Inaczej pracy nie znajdziesz

Zobacz również
Student wniósł sprawę do sądu. Argumentował, że organ nie wykazał dobrej woli i nie wziął pod uwagę jego sytuacji osobistej i rodzinnej, tj. pracy poza miejscem zamieszkania, przewlekłej choroby i opieki nad niepełnosprawnym synem. To nie przekonało wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wskazał, że student musi postępować zgodnie z treścią ślubowania i regulaminem studiów. – Skarżący był zobowiązany znać regulamin i do niego się stosować. Nieuprawnione jest więc jego twierdzenie, iż był przekonany, że przedmiot „wykładnia i stosowanie prawa” może zaliczyć do końca studiów – uzasadnił sąd.
Zainteresowany nie zgodził się z wyrokiem i wniósł skargę kasacyjną do NSA. Podniósł w niej m.in., że ostateczna decyzja o skreśleniu go z listy została podpisana przez prorektora ds. studenckich, a powinien ją sygnować rektor. W jego ocenie WSA dokonał błędnej interpretacji prawa. – Żaden z zarzutów nie znajduje uzasadnienia. Organ ten był właściwy. Z zarządzenia rektora wynika, że prorektor jest uprawniony do podejmowania tych decyzji w jego imieniu. Nie można zatem zarzucać sądowi, że nieprawidłowo uznał właściwość organu – uzasadniała Małgorzata Miron, sędzia NSA, oddalając skargę kasacyjną.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 11 czerwca 2015 r., sygn. akt I OSK 695/15.