Wyjeżdżając do sanatorium, zabrałem niewielką sumę pieniędzy, gdyż będąc tam ostatnio, na podstawie skierowania przez ZUS, niewiele wydałem. Nie zamierzałem też jeździć na wycieczki, bo zimą trudno mi chodzić. Czy zabiegi są teraz odpłatne – pyta pan Wiesław. – Okazało się, że musiałem zapłacić za pobyt – pisze czytelnik.
Leczenie uzdrowiskowe może odbywać się na podstawie skierowania Narodowego Funduszu Zdrowia lub w ramach turnusu rehabilitacyjnego, na który kieruje Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Są to dwa niezależne od siebie systemy leczenia.
Skierowanie przez ZUS tym różni się od tego z NFZ, że chory nic nie płaci za turnus. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponosi pełne koszty leczenia, łącznie z zakwaterowaniem, wyżywieniem oraz kosztami przejazdu z miejsca zamieszkania do sanatorium i z powrotem „do wysokości kosztu przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej”, a więc według taryfy PKP pociągu pośpiesznego drugiej klasy. Za czas pobytu dostaje się zwolnienie lekarskie.
Rehabilitacja lecznicza w ośrodku rehabilitacyjnym trwa 24 dni z możliwością przedłużenia (lub skrócenia).
Natomiast leczenie sanatoryjne w ramach skierowania NFZ może być płatne lub bezpłatne. Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym trwa 21 dni i jest bezpłatny.
Osoba pracująca dostaje w tym czasie zwolnienie lekarskie. Ale już pobyt w sanatorium uzdrowiskowym jest częściowo odpłatny, trwa 21 dni i odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego. Z tym że kuracjusz nie płaci za zabiegi (chyba że zechce je dodatkowo dokupić), ale pokrywa koszty pobytu, czyli zakwaterowania i wyżywienia. Odpłatność jest odgórnie określona przez ministra zdrowia. W zależności od terminu pobytu (lato czy zima) oraz standardu, na który decyduje się kuracjusz, opłata waha się od 9,49 zł za jeden dzień (w pokoju wieloosobowym bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego) do 28,8 zł (w pokoju jednoosobowym z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym). Najtańszy 21-dniowy pobyt zimą kosztuje 199,29 zł, najdroższy zaś 636,48 zł.
Kuracjusz musi sam też zapłacić za dojazd na leczenie uzdrowiskowe.
Podstawa prawna
Art. 54–57 i 69 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 121). Par. 3–6 załącznika nr 2 do rozporządzenia ministra zdrowia z 23 lipca 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2027).