Od 1 lipca 2025 r. wzrosną wynagrodzenia pracowników ochrony zdrowia, w tym lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych. Nowe stawki wynikają z podwyższonego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za 2024 rok, które wyniosło 8181,72 zł. Sprawdź, o ile dokładnie wzrosną pensje i jak nowe regulacje wpłyną na sektor medyczny.

Od 1 lipca 2025 roku pracownicy ochrony zdrowia mogą liczyć na kolejną podwyżkę wynagrodzeń wynikającą z corocznej waloryzacji. Wzrost płac w sektorze medycznym jest uzależniony od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za poprzedni rok. W 2024 roku kwota ta wyniosła 8181,72 zł, co oznacza wzrost o ponad 14 proc. w stosunku do roku poprzedniego. W efekcie od lipca 2025 r. lekarze, pielęgniarki, diagności laboratoryjni, fizjoterapeuci i inni medycy otrzymają wyższe pensje zgodnie z ustawowymi współczynnikami pracy.

Podwyżki wynagrodzeń medyków w 2025 r. Podstawa prawna

Podwyżki wynagrodzeń w ochronie zdrowia są regulowane ustawą o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Ustawa ta zakłada coroczną waloryzację minimalnych płac na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedni. Nowe stawki wynagrodzeń od 1 lipca 2025 roku będą wyliczane poprzez pomnożenie tej kwoty przez odpowiednie współczynniki pracy określone dla różnych grup zawodowych.

Ile zarobią lekarze, pielęgniarki i ratownicy medyczni? Stawki od 1 lipca 2025 r.

Podwyżki wynagrodzeń obejmą szeroką grupę pracowników sektora ochrony zdrowia. Zgodnie z nową siatką płac, od 1 lipca 2025 r. minimalne wynagrodzenie brutto dla poszczególnych grup zawodowych wyniesie:

  • lekarz lub lekarz dentysta ze specjalizacją (współczynnik 1,45) – 11 863,49 zł (wzrost o 1488,04 zł),
  • farmaceuta, diagnosta laboratoryjny, psycholog kliniczny, fizjoterapeuta, pielęgniarka i położna z tytułem magistra i specjalizacją (współczynnik 1,29) – 10 554,42 zł (wzrost o 1323,85 zł),
  • lekarz lub lekarz dentysta bez specjalizacji (współczynnik 1,19) – 9736,25 zł (wzrost o 1221,23 zł),
  • stażysta (współczynnik 0,95) – 7772,63 zł (wzrost o 974,92 zł),
  • pielęgniarka, położna, farmaceuta, technik elektroradiolog, psycholog oraz inne zawody medyczne z wyższym wykształceniem lub średnim ze specjalizacją (współczynnik 1,02) – 8345,35 zł (wzrost o 1046,76 zł),
  • fizjoterapeuta, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny i inne zawody medyczne z licencjatem lub średnim wykształceniem (współczynnik 0,94) – 7690,82 zł (wzrost o 964,67 zł),
  • opiekun medyczny i pracownicy medyczni z wykształceniem średnim (współczynnik 0,86) – 7036,28 zł (wzrost o 882,57 zł).

Dodatkowo wzrost wynagrodzeń wpłynie na inne dodatki, takie jak wynagrodzenie za pracę w nocy, dyżury oraz premie stażowe. Ministerstwo Zdrowia zapowiada, że szczegółowe kwoty zostaną oficjalnie zatwierdzone po analizach rządowych.

Co oznaczają podwyżki dla medyków? Komentarze

Środowiska medyczne wyrażają mieszane opinie na temat planowanych od 1 lipca 2025 roku podwyżek wynagrodzeń. Z jednej strony, pracownicy ochrony zdrowia cieszą się z przewidywanego wzrostu płac, który ma na celu docenienie ich pracy i zaangażowania.

Z drugiej strony, dyrektorzy placówek medycznych oraz przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia wyrażają obawy dotyczące finansowania tych podwyżek. Wiceminister zdrowia Wojciech Konieczny przyznał, że wzrost wynagrodzeń może spowodować braki w budżecie NFZ. Dyrektor szpitala w Tarnowie w rozmowie z Rynkiem Zdrowia zwrócił uwagę, że na realizację podwyżek może być potrzebne około 17,1 miliarda złotych rocznie, co przewyższa planowany wzrost wydatków na leczenie pacjentów w 2025 roku.

W obliczu tych wyzwań, środowiska medyczne apelują o:

  • Nowelizację ustawy o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia, aby dostosować ją do realiów finansowych.
  • Zwiększenie finansowania NFZ, by zapewnić środki na pokrycie podwyżek bez uszczerbku dla jakości świadczeń medycznych.
  • Dialog między rządem, pracownikami medycznymi i dyrektorami placówek w celu wypracowania zrównoważonych rozwiązań.

Bez podjęcia odpowiednich działań, istnieje ryzyko destabilizacji systemu opieki zdrowotnej, co może odbić się na dostępności i jakości usług medycznych dla pacjentów.