Kalendarz szczepień 2025. Jakie zmiany wprowadzono w szczepieniach obowiązkowych?

Główny Inspektor Sanitarny co roku aktualizuje Program Szczepień Ochronnych. W 2025 r. kalendarz szczepień pozostaje bez większych zmian, a wprowadzone poprawki mają głównie charakter doprecyzowujący i porządkujący.

Program Szczepień Ochronnych 2025 - jakie są rodzaje szczepień?
Program Szczepień Ochronnych 2025 - jakie zmiany?
Kalendarz szczepień 2025 - jakie szczepienia są obowiązkowe?

Program Szczepień Ochronnych 2025 - jakie są rodzaje szczepień?

Program Szczepień Ochronnych na rok 2025składa się z kilku części, a same szczepienia są podzielone na dwie główne grupy - szczepienia obowiązkowe i zalecane:

1. Szczepienia obowiązkowe;

Szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku – kalendarz szczepień, w tym wariant szczepień z użyciem szczepionki wysokoskojarzonej (DTaP-IPV-Hib).
Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi.
Szczepienia poekspozycyjne.

2. Szczepienia zalecane;

Informacje uzupełniające – zasady szczepień przeciw wybranym chorobom zakaźnym.
Ogólne zasady przeprowadzania i organizacji szczepień.

Program Szczepień Ochronnych 2025 - jakie zmiany?

W samym kalendarzu szczepień na 2025 rok nic się nie zmieniło. Poprawki mają charakter doprecyzowujący. Oto najważniejsze z nich:

W sekcji "szczepienia obowiązkowe" GIS dodał, że przypadku szczepień przeciwko:

Zakażeniom wywołanym przez ROTAWIRUSY pierwsza dawka szczepienia podstawowego w 2. miesiącu życia odbywa się w schemacie 2 lub 3-dawkowym,
Zakażeniom wywołanym przez ROTAWIRUSY trzecia dawka szczepienia podstawowego w przypadku realizacji szczepień szczepionką, której Charakterystyka Produktu Leczniczego przewiduje schemat 3-dawkowy.
WZW typu B druga dawka szczepionki WZW typu B może być podana po 4 tygodniu życia w szczególnych sytuacjach klinicznych.
WŚCIEKLIŹNIE w odróżnieniu od szczepienia poekspozycyjnego, szczepienie przedekspozycyjne odbywa się na zasadach ogólnych dla szczepień zalecanych. Oznacza to, że nie jest wymagane skierowanie ani kwalifikacja w poradni chorób zakaźnych.
TĘŻCOWI doprecyzowano, że szczepionki te są refundowane ze środków publicznych. Natomiast jeśli pacjent wybierze szczepionkę skojarzoną przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi ze zmniejszoną dawką toksoidu błoniczego i bezkomórkowymi składnikami krztuśca (Tdap), wówczas koszt zakupu ponosi samodzielnie. Wyjątek stanowią osoby, które spełniają kryteria do obowiązkowego szczepienia przeciw krztuścowi zgodnie z częścią I PSO.

W sekcji "szczepienia zalecane" GIS doprecyzował, że w przypadku:

RSV szczepienie zalecane jest :

dorosłym w wieku 50–59 lat z czynnikami ryzyka (p. także: Komu zalecać szczepienie przeciwko RSV? – przyp. red.) oraz osobom w wieku ≥60 lat (bez względu na dodatkowe czynniki ryzyka – przyp. red.),
kobietom w 32.–36. tygodniu ciąży w celu biernej ochrony niemowląt w pierwszych 6 miesiącach życia przed chorobą dolnych dróg oddechowych wywołaną przez RSV (aktualnie do szczepienia ciężarnych zarejestrowany jest tylko preparat Abrysvo; p. także: Stosowanie szczepionki przeciwko RSV u ciężarnych w profilaktyce biernej chorób dolnych dróg oddechowych u niemowląt – przyp. red.).

MENIGOKOKOM nie rekomenduje się już stosowania szczepionki monowalentnej przeciwko meningokokom grupy C. Wynika to z faktu, że oprócz grup B i C, coraz częściej zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową powodują także meningokoki grup W i Y.

PNEUMOKOKOM ogólnie zdrowym dzieciom, które ukończyły 5 lat, nie zaleca się już tych szczepień. U dzieci z grup ryzyka jako alternatywę dla schematu obejmującego szczepionkę 13-walentną skoniugowaną i 23-walentną polisacharydową można zastosować szczepionkę 20-walentną skoniugowaną, co jest związane z rozszerzeniem wskazań wiekowych do jej stosowania.

KRZTUŚCOWI w przypadku ryzyka porodu przedwczesnego szczepienie można wykonać już po 20. tygodniu ciąży.

HPV bezpłatnym szczepieniem objęte są wszystkie dzieci od ukończenia 9. roku życia.

Dodatkowo w części dotyczącej szczepień dzieci urodzonych przed 32. tygodniem ciąży doprecyzowano, że w trakcie hospitalizacji zaleca się również podanie szczepienia przeciw rotawirusom. W odniesieniu do szczepień przeciw WZW typu B dodano zalecenie, aby noworodkom obciążonym zwiększonym ryzykiem zakażenia HBV, zwłaszcza urodzonym przez matki z aktywną infekcją HBV, podać w ciągu pierwszych 12 godzin życia jedną dawkę immunoglobuliny przeciw WZW typu B (HBIG) oraz jedną dawkę szczepionki przeciw WZW typu B. Schemat szczepienia w tym przypadku obejmuje 4 dawki.