Subskrybuj nas na Youtube
Za przyjęciem projektu głosowało 22 członków komisji, nikt nie był przeciw, jedna osoba się wstrzymała.
Obecnie ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta uznaje dostęp do świadczeń zdrowotnych zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień za prawo pacjentów będących w stanie terminalnym. Autorzy projektu chcą, by prawo do leczenia bólu przysługiwało każdemu pacjentowi. Ma ono być realizowane zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, bez względu na źródło bólu, wiek pacjenta i miejsce pobytu.
Projekt zakłada, że pacjent będzie mógł uzyskać informację o stanie swojego zdrowia, proponowanych metodach diagnostycznych i leczniczych, wynikach leczenia oraz rokowaniach nie tylko od lekarza, ale także od innych pracowników medycznych (np. ratowników medycznych i pielęgniarek).
Nowela przewiduje, że po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna będzie udostępniania osobie przez niego upoważnionej za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym. Jest to doprecyzowanie przepisów, na podstawie których obecnie zezwala się na wgląd do dokumentacji medycznej zmarłego, ale już wydanie jej kopii budzi wątpliwości.
Projekt przewiduje, że oryginał dokumentacji medycznej będzie wydawany tylko na żądanie organów władzy publicznej i sądów oraz w sytuacji, gdy sporządzenie kopii mogłoby spowodować opóźnienie w udzieleniu świadczenia zdrowotnego, co zagrażałoby życiu lub zdrowiu pacjenta. Wypożyczający oryginał, poza potwierdzeniem odbioru, będzie zobowiązany do jego zwrotu niezwłocznie po wykorzystaniu. Również zdjęcia RTG wykonane na kliszy będą udostępnianie za potwierdzeniem odbioru i mają być zwracane po wykorzystaniu.
Nowela doprecyzowuje, że papierowa dokumentacja medyczna będzie udostępniana do wglądu w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych (z możliwością sporządzania notatek lub zdjęć) oraz przez sporządzanie kopii, odpisów, wyciągów albo wydruków. Dokumentacja medyczna prowadzona w postaci elektronicznej ma być udostępniana za pośrednictwem komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych. Projekt określa maksymalną opłatę za sporządzenie jednej strony kopii dokumentacji.
Projekt zakłada, że w przypadku śmierci osoby wykonującej praktykę medyczną podmiotem zobowiązanym do zabezpieczenia dokumentacji medycznej będzie samorząd zawodowy (czyli okręgowa izba lekarska lub okręgowa izba pielęgniarek i położnych). W przypadku zakończenia działalności leczniczej przez placówkę (np. z powodu jej likwidacji) dokumentację medyczną przejmie podmiot leczniczy, który przejął jej zadania. W projekcie przewidziano kary finansowe dla placówek medycznych, które nie zabezpieczą dokumentacji medycznej po zakończeniu działalności leczniczej.
Regulacja ma doprecyzować także uprawnienia rzecznika praw pacjenta. Wprowadza przepis, który umożliwi pacjentowi złożenie skargi do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcia rzecznika w sprawach indywidualnych. Autorzy projektu proponowali także odstąpienie od wymogu posiadania przez co najmniej jednego z zastępców rzecznika praw pacjenta wykształcenia medycznego, jednak w czwartek komisja zdrowia zadecydowała o wykreśleniu tej zmiany z projektu.
Przepisy projektu mają usprawnić i ujednolicić postępowanie przed wojewódzkimi komisjami ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. O pracach tych komisji wojewodowie będą musieli raz na kwartał informować ministra zdrowia i rzecznika praw pacjenta.
Nowe regulacje miałyby zacząć obowiązywać po 14 dniach od daty ogłoszenia.