Nowelizacja ustawy o transporcie drogowym wprowadza do polskiego prawa przepisy unijne dotyczące praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym. Są one już stosowane w państwach członkowskich od 1 marca 2013 r.

Zgodnie z nowelizacją w Polsce będzie wyznaczonych 21 dworców autobusowych i autokarowych, na których niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej będzie udzielana pomoc. Chodzi o dworce w miastach liczących powyżej 50 tys. mieszkańców i obsługujące rocznie ponad 500 tys. odjeżdżających pasażerów, w tym m.in. w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Rzeszowie i Lublinie.

Chodzi m.in. o nieodpłatną pomoc np. w przejściu z poczekalni na pokład pojazdu, wejściu do autokaru i znalezieniu siedzenia, załadowaniu i odebraniu bagażu, przewiezieniu psa przewodnika

Senat zaproponował do ustawy sześć poprawek; w piątek posłowie je poparli.

Pierwsza poprawka wprowadza definicję osoby niepełnosprawnej i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej, dzięki czemu, jak uzasadniali senatorowie, ujednoznacznia się przepisy ustawy. Druga ma charakter porządkujący.

Kolejna wskazuje, że pomimo nieprzeprowadzania przez organ merytorycznej oceny wniosku o wykreślenie z rejestru dworców wyznaczonych do udzielenia pomocy, wniosek ten podlega ocenie formalnoprawnej. Następna jednoznacznie przesądza, że wszystkie kary administracyjne nakładane na podstawie przepisów ustawy o transporcie drogowym podlegają ściganiu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Inna poprawka eliminuje rozwiązanie, które nie pozwalało na ustalenie w sposób dostatecznie jednoznaczny zakresu odpowiedzialności karno-administracyjnej przewoźnika drogowego i podmiotu zarządzającego dworcem. Ostatnia poprawka poszerza możliwość nakładania kar pieniężnych; w odrębnym postępowaniu inicjowanym przez organ z urzędu, a nie tylko w postępowaniu o stwierdzenie naruszenia przepisów, wszczynanym na wniosek pasażera.

Przepisy noweli dotyczą dworców, których właścicielem lub współwłaścicielem posiadającym ponad połowę udziałów jest samorząd. Z wnioskiem o wyznaczenie dworca, który ma być dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych może także wystąpić zarządzający dworcem, ale niebędący jego właścicielem.

Dostosowanie do wymagań unijnych terminali na dworcach ma być zadaniem gminy. Pieniądze na sfinansowanie wydatków z tym związanych mają pochodzić z opłat pobieranych przez właścicieli dworców od operatorów lub przewoźników drogowych.

Minister transportu ma weryfikować wnioski zgłoszone przez samorządy w sprawie dostosowania ich do osób niepełnosprawnych. Pozytywna weryfikacja sprawi, że dworzec znajdzie się w wykazie dworców wyznaczonych do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym i o ograniczonej sprawności ruchowej. Dworce będą kontrolowane i mogą być wykreślone z wykazu.

Nowelizacja reguluje ponadto kwestie związane z ochroną praw pasażerów, szczególnie ws. składania i rozpatrywania skarg. Chodzi m.in. o niedopełnienie pewnych obowiązków przez przewoźnika, w tym niezabezpieczenie podstawowych potrzeb pasażerów w trakcie podróży czy odpowiedniego stanu bezpieczeństwa.

Skargi na niewłaściwe wykonywanie obowiązków przez przewoźnika drogowego będą rozpatrywać: organizator publicznego transportu zbiorowego oraz organ właściwy do wydawania zezwoleń w międzynarodowym transporcie drogowym. Marszałek województwa będzie natomiast rozpatrywał skargi na niewłaściwe wykonywanie obowiązków przez zarządzającego dworcem, wyznaczonym do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej.

W przypadku dworców będących własnością samorządu województwa rozpatrywanie skarg będzie należało do obowiązków wojewody. Pasażer będzie mógł wnieść również skargę do marszałka województwa na niewłaściwe wykonywanie obowiązków przez organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego.

Za nieprzestrzeganie przepisów przewoźnik drogowy, właściciel lub podmiot zarządzający wyznaczonym dworcem, organizator turystyki lub pośrednik turystyczny będzie podlegał karze w wysokości nie większej niż 30 tys. zł.