Zeszłotygodniowa uchwała Sądu Najwyższego może zmienić oblicze polskiej franczyzy, rynku nowoczesnych technologii i najmu.
Mowa o uchwale z 20 listopada 2019 r. wydanej przez powiększony skład Sądu Najwyższego (sygn. akt III CZP 3/19). Sprawa dotyczyła branży budowlanej. Strony w umowie ustaliły terminy płatności wynagrodzenia, a także kary umowne obciążające wykonawcę w razie zwłoki, m.in. w wykonaniu prac, w usunięciu wad, oraz karę umowną płatną przez zamawiającego w razie odstąpienia przez wykonawcę od umowy z przyczyn, za które odpowiedzialność ponosi zamawiający. Karę tę strony w umowie ustaliły na 10 proc. wartości danego zakresu umowy i przewidziały, że wykonawca może od umowy odstąpić, jeżeli zamawiający opóźnia się z płatnościami za faktury co najmniej 14 dni i mimo wezwania nie płaci.
Jako że zamawiający nie płacił, wykonawca odstąpił od umowy i zażądał prawie 160 tys. zł. I powstała wątpliwość: czy można naliczyć karę umowną przy odstąpieniu tylko dlatego, że dłużnik nie regulował zobowiązań na czas.