ZUS wypłaca pieniądze uzależnionym od alkoholu. Nawet 1900 zł miesięcznie w 2025 r.

Choroby wywołane przez alkohol mogą skutecznie uniemożliwić pracę, ale niewielu wie, że w takich przypadkach można ubiegać się o specjalne świadczenie. Tzw. renta alkoholowa budzi kontrowersje, ale dla wielu osób jest jedyną szansą na utrzymanie. Sprawdź, kto i na jakich zasadach może ją otrzymać oraz ile wynosi świadczenie w 2024 i 2025 roku.

Renta alkoholowa to specjalne świadczenie dla osób, które utraciły zdolność do pracy na skutek chorób związanych z nadużywaniem alkoholu. W 2024 roku jej wysokość wzrosła dzięki waloryzacji, a od 2025 roku kwoty te będą jeszcze wyższe. Jakie warunki trzeba spełnić, by otrzymać takie świadczenie? Dowiedz się więcej, jakie choroby dają prawo do renty alkoholowej i na jakie wsparcie można liczyć.

Renta alkoholowa. Kto jest uprawniony?

Renta alkoholowa przysługuje osobom, które straciły zdolność do pracy na skutek chorób wywołanych nadmiernym spożyciem alkoholu. Nie jest to świadczenie dostępne automatycznie dla wszystkich uzależnionych, lecz dla tych, u których lekarz stwierdził częściową lub całkowitą niezdolność do pracy. Kluczowe jest również spełnienie określonych wymagań formalnych.

Osoby mogą ubiegać się o rentę alkoholową pod warunkiem:

• posiadania orzeczenia o częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy,
• udokumentowania wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych, zależnych od wieku w momencie powstania niezdolności,
• wykazania, że choroba powstała w okresie składkowym lub nieskładkowym, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Choroby, które najczęściej prowadzą do niezdolności do pracy związanej z alkoholizmem, to:

• marskość wątroby,
• zaburzenia psychiczne,
• choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
• problemy z układem krążenia,
• przewlekłe zapalenia płuc i inne schorzenia układu oddechowego.

Warto pamiętać, że renta alkoholowa nie jest przeznaczona wyłącznie dla osób w podeszłym wieku. Średni wiek osób, które uzyskały świadczenie w 2022 roku, wynosił zaledwie 51,2 roku.

Ile osób pobiera rentę alkoholową?

Według najnowszych danych, około 3 tysiące osób w Polsce pobiera rentę związaną z niezdolnością do pracy spowodowaną chorobami wynikającymi z nadużywania alkoholu. W 2022 roku, według Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, na renty te przeznaczono 53,1 mln zł. Jak wspomnieliśmy, średni wiek osób, które otrzymały po raz pierwszy takie świadczenie, wynosił 51,2 roku, przy czym zdecydowaną większość stanowią mężczyźni​.

Renta alkoholowa - kwoty w 2024 i 2025 r.

W marcu 2024 roku przeprowadzono waloryzację rent, w tym renty alkoholowej, która zwiększyła wysokość świadczeń. W zależności od stopnia niezdolności do pracy, osoby uprawnione mogą liczyć na różne kwoty. W 2024 roku renta alkoholowa wynosi:

• 1335,72 zł brutto dla osób częściowo niezdolnych do pracy,
• 1780,96 zł brutto dla osób całkowicie niezdolnych do pracy.

Zgodnie z zapowiedziami, od 1 marca 2025 roku kwoty te wzrosną. Przy całkowitej niezdolności do pracy renta alkoholowa wyniesie 1901,71 zł brutto. Takie podwyżki mają istotne znaczenie dla osób dotkniętych chorobami wywołanymi nadużywaniem alkoholu, jednak budzą także kontrowersje związane z ich sprawiedliwością wobec innych grup pacjentów.

Renta alkoholowa a renta socjalna – różnice

Renta alkoholowa różni się od renty socjalnej, choć obie mają na celu wsparcie osób, które nie są w stanie podjąć pracy zarobkowej. W przypadku renty alkoholowej konieczne jest wykazanie związku między nadużywaniem alkoholu a powstałymi chorobami.

Najważniejsze różnice między świadczeniami:

• Renta alkoholowa: dotyczy osób, które utraciły zdolność do pracy z powodu chorób związanych z alkoholizmem; wysokość świadczenia zależy od stopnia niezdolności do pracy.
• Renta socjalna: przeznaczona jest dla osób niepełnosprawnych, które nie miały szansy na podjęcie pracy zawodowej; w 2024 roku wynosiła 1780,96 zł brutto, a w 2025 roku wzrośnie do 1901,71 zł brutto.

Jak dostać rentę alkoholową? Krok po kroku

Aby ubiegać się o rentę alkoholową, konieczne jest spełnienie określonych procedur i formalności. Proces ten wymaga przedstawienia odpowiednich dokumentów oraz przejścia oceny lekarskiej. Każdy etap wnioskowania jest kluczowy, aby ZUS mógł prawidłowo rozpatrzyć wniosek i wydać decyzję o przyznaniu świadczenia.

Podstawowe kroki w ubieganiu się o rentę alkoholową obejmują:

• Złożenie wniosku w ZUS: Formularz dostępny jest na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub w placówkach terenowych.
• Dołączenie dokumentacji medycznej: Należy dostarczyć zaświadczenia lekarskie oraz wyniki badań potwierdzających niezdolność do pracy związaną z chorobami wywołanymi alkoholizmem.
• Ocena przez lekarza orzecznika: ZUS skieruje wnioskodawcę na badanie, podczas którego lekarz orzecznik oceni stopień niezdolności do pracy.
• Ocena stażu składkowego i nieskładkowego: Wiek wnioskodawcy i liczba przepracowanych lat mają wpływ na decyzję o przyznaniu świadczenia.

Po złożeniu kompletnej dokumentacji ZUS ma 30 dni na rozpatrzenie wniosku. W przypadku odrzucenia można odwołać się do komisji lekarskiej, a następnie złożyć skargę do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Czy renta alkoholowa jest opodatkowana?

Świadczenia z tytułu niezdolności do pracy, w tym renta alkoholowa, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT). Wartość brutto świadczenia różni się od kwoty netto otrzymywanej przez beneficjenta.

Podstawowe informacje o opodatkowaniu renty alkoholowej:

• Podatek PIT pobierany jest bezpośrednio przez ZUS przed wypłatą świadczenia.
• Stawka podatku zależy od całkowitego dochodu beneficjenta, w tym ewentualnych innych źródeł dochodu.
• Osoby, które otrzymują jedynie rentę alkoholową, mogą skorzystać z kwoty wolnej od podatku, co zmniejsza obciążenie fiskalne.

Dlaczego renta alkoholowa budzi kontrowersje?

Renta alkoholowa nie jest pozbawiona krytyki. Zdaniem niektórych ekspertów i polityków, świadczenie to może być niesprawiedliwe wobec osób, które cierpią na schorzenia niezwiązane z uzależnieniami. Poseł Jarosław Sachajko zwrócił uwagę na problem, nazywając rentę alkoholową „szkodliwą”. Jego zdaniem, schorzenia wywołane przez nadużywanie alkoholu są wynikiem świadomych działań, a nie przypadków losowych, jak np. udar czy zawał serca. Z drugiej strony, zwolennicy wskazują na konieczność wsparcia osób dotkniętych chorobami wynikającymi z uzależnienia.

Główne argumenty w dyskusji:

• Za: Umożliwia podstawowe utrzymanie osobom, które z powodu choroby nie mogą zarobkować.
• Przeciw: Może być odbierana jako zachęta do nieodpowiedzialnych zachowań, takich jak nadużywanie alkoholu.
• Neutralne: Świadczenie powinno być częścią szerszego systemu wsparcia, łączącego pomoc finansową z terapią i edukacją.

Debata na temat renty alkoholowej odzwierciedla szersze wyzwania w polityce społecznej i ubezpieczeniach zdrowotnych, które muszą balansować między wsparciem dla najbardziej potrzebujących a efektywnym zarządzaniem zasobami publicznymi. Mimo kontrowersji, renta alkoholowa pozostaje ważnym elementem systemu wsparcia dla osób niezdolnych do pracy, a jej przyszłość w kontekście zmian społecznych i politycznych wciąż budzi liczne pytania.

Uzależnienie od alkoholu - inne formy wsparcie [LISTA]

Renta alkoholowa to jedno z narzędzi wsparcia, ale osoby uzależnione mogą korzystać także z innych form pomocy. Warto znać dostępne opcje, które umożliwiają poprawę jakości życia i reintegrację społeczną.

Dostępne formy wsparcia dla osób zmagających się z uzależnieniem:

• Terapie odwykowe: Finansowane z Narodowego Funduszu Zdrowia, dostępne zarówno w formie stacjonarnej, jak i ambulatoryjnej.
• Pomoc społeczna: Ośrodki pomocy społecznej oferują wsparcie finansowe i rzeczowe, w tym zasiłki celowe i pomoc w znalezieniu mieszkania.
• Programy reintegracji zawodowej: Organizowane przez powiatowe urzędy pracy, programy te pomagają w zdobyciu nowych kwalifikacji zawodowych.
• Wsparcie psychologiczne: Dostępne w ramach NFZ lub organizacji pozarządowych, obejmuje zarówno indywidualne konsultacje, jak i grupy wsparcia.

Połączenie różnych form pomocy może znacząco poprawić sytuację osób uzależnionych, ułatwiając im powrót do normalnego życia zawodowego i społecznego.