Nie ma gwarancji, że pieniądze zdeponowane na karcie przedpłaconej zostaną w całości wydane na dania gotowe do bezpośredniego spożycia. A tylko wartość takich posiłków jest zwolniona ze składek – uznał ZUS.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który chcąc zwiększyć atrakcyjność zatrudnienia, planował wprowadzić w swojej firmie dodatkowy benefit w postaci karty lunchowej. Byłaby to karta przedpłacona pozwalająca na zakup posiłków do kwoty nieprzekraczającej 300 zł miesięcznie. Mogłaby być realizowana tylko w Polsce, w podmiotach, które akceptują taką formę płatności i są oznaczone specjalnym znakiem, który to potwierdza. Przedsiębiorca już znalazł firmę oferującą takie karty. Są one honorowane nie tylko w barach, restauracjach i stołówkach, lecz także w podmiotach z branży spożywczej, które świadczą usługi gastronomiczne lub mają w swojej ofercie gotowe dania.
Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z regulaminem kartą byłoby wolno płacić tylko za gotowe posiłki (pracownicy będą podpisywać oświadczenia, w których się do tego zobowiążą). Zabronione byłoby dokonywanie innych transakcji, w szczególności zakup napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych (taka informacja widnieje na każdym nośniku), a także produktów spożywczych oraz przemysłowych. Karta nie umożliwiałaby też wypłaty gotówki z bankomatu.
Wartość karty byłaby przychodem pracownika. Firma chciała jednak wiedzieć, czy powinien stanowić on podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, czy może korzysta on ze zwolnienia na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949). Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia (bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu) do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 300 zł.
ZUS zwrócił uwagę, że w przywołanym przez firmę przepisie mowa jest jedynie o posiłkach. Należy przez to rozumieć gotowe dania i przetworzone produkty żywnościowe nadające się do bezpośredniego spożycia, które pracownik nabył w placówkach gastronomicznych – restauracjach, barach, stołówkach itp.
Wyłączeniu, o którym mowa w par. 2 ust. 1 pkt 11m, nie mogą natomiast podlegać bony żywieniowe, karty, które można zrealizować nie tylko przy zakupie gotowych posiłków w przeznaczonych do tego punktach, ani też karty uprawniające do nabycia artykułów do samodzielnego ich przygotowania w sklepach lub innych placówkach handlowych.
I właśnie ta kwestia przeważyła. Zdaniem ZUS wprowadzenie dodatkowych uregulowań w postaci regulaminu i oświadczeń nie zagwarantuje, że pracownicy będą kupowali tylko posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia. ©℗
Decyzja ZUS oddział w Gdańsku z 8 lipca 2022 r. (WPI/200000/43/821/2022)
