Instruktor praktycznej nauki zawodu uczący młodzież przed 1999 rokiem domaga się zaliczenia tego okresu do stażu uprawniającego do świadczenia kompensacyjnego. ZUS odmawia, bo taką osobę zatrudniał zakład, a nie szkoła.
Jutro Trybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną nauczyciela praktycznej nauki zawodu, który zarzucił, że art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz.U. nr 97, poz. 800 z późn. zm.) jest niezgodny z ustawą zasadniczą (sygn. akt SK 49/12).
Problem pojawił się, kiedy o ten rodzaj wcześniejszej emerytury wystąpił 56-letni nauczyciel praktycznej nauki zawodu. Osoba ta ostatnio była zatrudniona w szkole, z którą rozwiązała stosunek pracy. Ubiegając się o świadczenie kompensacyjne, dostarczyła do ZUS dokumenty potwierdzające ponad 30 lat ogólnego stażu pracy, w tym ponad 20 lat przy tablicy.
ZUS jednak odmówił przyznania takiej emerytury ze względu na zbyt krótkie zatrudnienie w szkole. Ze świadectw pracy bowiem wynikało, że skarżący od lutego 1989 r. do września 1995 r. pracował na stanowisku instruktora praktycznej nauki zawodu. Dopiero od września 1995 r. do 2009 r. był zatrudniony jako nauczyciel praktycznej nauki zawodu. Zainteresowany próbował przekonywać ZUS, że poczynając od 1989 r. wykonywał takie same obowiązki, a jedyna zmiana dotyczyła nazwy jego stanowiska oraz pracodawcy. Co więcej, jako instruktor posiadał takie same uprawnienia jak wszyscy nauczyciele i miał prawo do emerytury na podstawie Karty nauczyciela. Te argumenty nie pomogły.
Zarówno ZUS, jak i sądy uznały bowiem, że do stażu uprawniającego do przyznania świadczenia kompensacyjnego można doliczyć tylko pracę wykonywaną w placówkach wymienionych w ustawie. Tym samym z takiego rozwiązania mogą skorzystać nauczyciele, wychowawcy oraz inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w publicznych i niepublicznych przedszkolach, szkołach oraz placówkach kształcenia ustawicznego oraz tych wymienionych w ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Na tej liście nie ma zaś zakładu zatrudniającego instruktora zawodu. Tym samym nie można zaliczyć tego okresu zatrudnienia do stażu uprawniającego do świadczenia kompensacyjnego.
Zdaniem skarżącego przy ocenie jego prawa do wcześniejszych wypłat z ZUS kwestią wtórną jest nazwa stanowiska. Ważny jest bowiem rodzaj wykonywanych zadań. Z tego też powodu uważa, że przepisy wspomnianej ustawy są niezgodne z ustawą zasadniczą. Argumentem za zaliczeniem obowiązków instruktora praktycznej nauki zawodu do stażu uprawniającego do wcześniejszych emerytur może być to, że Sąd Najwyższy już wcześniej uznał pracę instruktora jako tożsamą z nauczycielską (wyrok SN z 10 stycznia 2006 r., sygn. akt I UK 129/05).