Działacz związkowy nie może doliczyć do kapitału początkowego okresu zwolnienia z pracy po wydarzeniach Czerwca 1976 r. ZUS bowiem na podstawie przepisów obowiązujących w 2013 r. miał obowiązek ustalenia podstawy wymiaru tego świadczenia na podstawie faktycznie wypłaconego wynagrodzenia.
Tak wczoraj uznał Sąd Najwyższy, oddalając kasację ubezpieczonego. Mężczyzna domagał się ustalenia wysokości kapitału początkowego na podstawie wynagrodzenia, które by otrzymał, gdyby nie został dyscyplinarnie zwolniony ze Stoczni Gdańskiej z powodu udziału w strajku. Zainteresowany przez trzy miesiące pozostawał bez pracy, dopiero po tym okresie udało mu się znaleźć zatrudnienie, ale na gorszych warunkach niż w stoczni. Mężczyzna zaskarżył decyzję ZUS, w której organ rentowy nie chciał uwzględnić jego roszczeń – wliczenia okresu pozostawania bez pracy do stażu składkowego na podstawie „Porozumień Sierpniowych z 1980 roku”.
Mężczyzna przegrał w sądach I i II instancji i w efekcie złożył kasację do Sądu Najwyższego. Ten jednak także stanął po stronie ZUS. Sędziowie SN w uzasadnieniu wyroku zwrócili uwagę, że w podobnej sprawie zapadł wyrok 15 lutego 2012 r. (sygn. akt I UK 239/11). Wskazano w nim, że art. 11 ust. 2 ustawy z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. nr 32, poz. 172 ze zm.) nie uprawnia do uwzględnienia przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia za okres, w którym ubezpieczony nie wykonywał zatrudnienia ze względu na ukrywanie się z powodów politycznych. Zaliczenie takich lat do okresu składkowego jest możliwe dopiero od 1 stycznia 2014 r. A to za sprawą art. 6 ust. 2 pkt. 6a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.). Zgodnie z nim za lata składkowe uznaje się również takie, gdy ubezpieczony na skutek represji politycznych nie wykonywał pracy przed 4 czerwca 1989 r. Przy czym powód, żeby skorzystać z możliwości zwiększenia swojej przyszłej emerytury, musi ponownie złożyć wniosek w tej sprawie do ZUS.
ORZECZNICTWO
Wyrok Sądu Najwyższego z 9 lutego 2016 r., sygn. akt II UK 254/15.