Orzeczenie
Emerytowany żołnierz zawodowy nie może się domagać wypłaty dodatkowego świadczenia tylko dlatego, że opłacał składki na ubezpieczenie społeczne, pracując w cywilnych instytucjach.
Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną emerytowanego mundurowego domagającego się od wojskowego biura wypłaty dodatkowego świadczenia. Lekarz wojskowy z Jeleniej Góry w 1990 roku uzyskał prawo do pełnej emerytury mundurowej. Po zakończeniu służby w armii rozpoczął pracę w cywilnej placówce medycznej, jednocześnie opłacając obowiązkowe składki emerytalne do ZUS.
W 2005 roku wystąpił o świadczenie z systemu powszechnego. Obowiązujące wówczas przepisy wskazywały, że osoba, która otrzymała pełną emeryturę wojskową (75 proc. podstawy wymiaru), nie mogła jej podwyższać, jeśli opłacała składki na emeryturę z ZUS. Tym samym emerytowany żołnierz nie miał prawa do wyboru świadczenia cywilnego zamiast wojskowego. ZUS odmówił mu więc przyznania emerytury.
Zainteresowany odwołał się od tej decyzji do sądu. Przegrał jednak w kolejnych instancjach. W tej sprawie w Sądzie Najwyższym zapadła uchwała siedmiu sędziów (sygn. akt. II UZP 10/09). Zgodnie z nią ZUS pod pewnymi warunkami może zaliczać do okresów ubezpieczenia opłacanie do niego składek przez byłych żołnierzy i funkcjonariuszy. Takie rozwiązanie może być zastosowane tylko wobec tych okresów, które nie zostały zaliczone do emerytury wojskowej. W przypadku zainteresowanego nie było to jednak możliwe, bowiem przepisy regulujące te zasady zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2009 r. Obecnie żołnierz, który po przejściu na emeryturę mundurową przepracował 25 lat poza wojskiem, może wybrać bardziej korzystne dla siebie świadczenie emerytalne.
– Zainteresowany nadal pracuje zawodowo i opłaca składki na ubezpieczenie społeczne. Dlatego brak możliwości połączenia obu emerytur uważa za niesprawiedliwy – wyjaśnia Bartosz Nowak, radca prawny z Jeleniej Góry, pełnomocnik skarżącego.
Żołnierz złożył jednak kolejny wniosek, tym razem o wypłatę dwóch świadczeń. Okazało się, że może wybrać, ale tylko jedno. W czasie rozpatrywania kolejnej kasacji sędziowie zwrócili uwagę, że w tym przypadku możliwy jest taki wybór, a nie pobieranie obu emerytur.
Zdaniem SN kwestię zbiegu prawa do dwóch świadczeń w przypadku mundurowych regulują dwie ustawy. Zgodnie z art. 7 ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 666 z późn. zm.) w takiej sytuacji wypłaca się to wyższe lub też wybrane przez zainteresowanego. Takie samo jest brzmienie art. 95 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 z późn. zm.). Przy czym ustawa emerytalna w sposób jednoznaczny wskazuje, że taki wybór jest możliwy w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób.
ORZECZNICTWO
Wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 2013 r. sygn. akt II UK 223/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia