Zniesiono uprzywilejowanie firm zewnętrznych przy prowadzeniu szkoleń. Zmniejszono też zakres informacji w sprawozdaniach dyrektorów generalnych dla szefa służby cywilnej.
Obowiązkiem członka służby cywilnej jest rozwijanie wiedzy zawodowej. Odbywa się to dzięki szkoleniom organizowanym przez dyrektora urzędu. Stworzenie i prowadzenie tych form doskonalenia zawodowego jest z kolei ustawowym zadaniem organów służby cywilnej.
Zasady skutecznego procesu szkolenia i rozwoju w służbie cywilnej określało dotychczas rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 6 października 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej (Dz.U. z 2010 r. nr 190, poz. 1274). Zostaje ono zastąpione nowym aktem z 24 czerwca 2015 r. pod tym samym tytułem (Dz.U. poz. 960). Jutro wchodzi w życie.
Nowelizacja ma usprawnić organizację tego typu formy rozwoju zawodowego, dlatego zrezygnowano z wielu obowiązków, które dotychczas wiązały się z przeprowadzaniem szkoleń. Chodzi głównie o obowiązki dokumentacyjne i sprawozdawcze.
Samorządy nie oszczędzają na urzędnikach: Nawet 1 tys. zł na szkolenie jednej osoby
Samorządy nie oszczędzają na urzędnikach: Nawet 1 tys. zł na szkolenie jednej osoby

Zobacz również
Nowe rozwiązania są wynikiem uwag i opinii dotyczących organizacji szkoleń zgłaszanych przez dyrektorów generalnych szefowi służby cywilnej. Koncentrowały się one głównie na zbyt szerokim angażowaniu kadr urzędu w ten proces. Znosi się też ograniczenia w organizowaniu szkoleń przez urząd.
Regulacja nie zmienia w sposób zasadniczy systemu organizacji i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej. Jednak skala przyjętych nowych rozwiązań proceduralnych była przyczyną wydania nowego rozporządzenia, a nie nowelizacji dotychczas obowiązującego. Szczegółowe różnice przedstawia tabela.
Zgodnie z art. 106 ust. 2 pragmatyki zawodowej szkolenia w służbie cywilnej dzielą się na:
1) centralne – planowane, organizowane i nadzorowane przez szefa służby cywilnej,
2) powszechne – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu,
3) w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym urzędzie członkiem korpusu służby cywilnej,
4) specjalistyczne – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, obejmujące tematykę związaną z zadaniami urzędu.
Nowe rozporządzenie wskazuje w par. 3, że szkolenia centralne organizuje się dla członków korpusu służby cywilnej w celu rozwijania wiedzy i umiejętności określonych w priorytetach szkoleniowych, które są zawarte w planie szkoleń centralnych. Ich celem jest m.in.:
● wsparcie realizacji zadań służby cywilnej,
● upowszechnianie zasad służby cywilnej oraz zasad etyki korpusu służby cywilnej,
● upowszechnianie standardów zarządzania zasobami ludzkimi,
● rozwijanie umiejętności koordynowania prac na poziomie urzędu i między urzędami,
● upowszechnianie wiedzy niezbędnej w realizacji zadań służby cywilnej.
Szkolenia powszechne organizuje się w celu rozwijania wiedzy i umiejętności członków korpusu w zakresie zagadnień powszechnie występujących w urzędach, których znajomość jest niezbędna do prawidłowego wykonywania przez nich zadań w służbie cywilnej. Regulacja, odmiennie niż dotychczasowe rozporządzenie, nie wymienia już przykładowych zagadnień, które mogą stanowić przedmiot tych kursów.
W myśl par. 5 rozporządzenia szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej organizuje się w celu nabycia przez niego wiedzy lub umiejętności określonych w tym programie. Ostatni rodzaj szkoleń to kursy specjalistyczne, które zgodnie z par. 6 rozporządzenia organizuje się w celu pogłębiania oraz uaktualniania wiedzy i umiejętności członków korpusu służby cywilnej w zakresie związanym z zadaniami urzędu.
Porównanie dotychczasowych i nowych rozwiązań
Tak było Tak jest
Podmiot, któremu powierzano prowadzenie szkolenia, musiał w ofercie potwierdzać spełnienie wymaganych kryteriów poprzez złożenie:● oświadczenia o spełnianiu kryteriów wraz z informacjami na temat posiadanego doświadczenia w prowadzeniu działalności szkoleniowej oraz proponowanego programu szkolenia;● wykazu osób, które będą realizować program szkolenia, wraz z informacjami na temat ich kwalifikacji i doświadczenia;● szczegółowej informacji o bazie materialnej (tj. m.in. o warunkach lokalowych oraz wyposażeniu itd.). Rozporządzenie nie przewiduje obowiązku załączania tych dokumentów w ofercie podmiotu zamierzającego prowadzić szkolenie.
Regulacja zawierała obowiązkowy zakres dokumentacji szkolenia. Dyrektor generalny urzędu (kierownik urzędu) będzie ustalał zakres dokumentacji w zależności od okoliczności czy uwarunkowań, w jakich będzie realizowane szkolenie.
Harmonogram szkolenia musiał być przygotowany i zatwierdzony równolegle z programem szkolenia. Brak takiego obowiązku.
Urząd mógł być podmiotem prowadzącym szkolenie, w przypadku gdy taka konieczność wynikała z przyczyn finansowych lub merytorycznych (ta zasada sugerowała uprzywilejowanie firm zewnętrznych). Zniesiono ograniczenie organizowania szkolenia przez dany urząd.
Warunki wspólnego organizowania szkoleń przez kilka urzędów oraz warunki dopuszczania do udziału w szkoleniu członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w innych urzędach były ustalane w drodze porozumienia dyrektorów generalnych urzędów (kierowników urzędów). Wspólne organizowanie szkoleń przez kilka urzędów oraz dopuszczanie do udziału w szkoleniu członków korpusu zatrudnionych w innych urzędach będzie się odbywać w drodze uzgodnień, bez obowiązku zawierania porozumień.
Dyrektor generalny urzędu (kierownik urzędu), kierując członków służby cywilnej na szkolenia centralne, musiał przesyłać listę uczestników z podaniem ich imion, nazwisk, stanowisk pracy oraz nazwy komórek organizacyjnych, w których są zatrudnieni. Regulacja nie określa treści listy członków korpusu służby cywilnej kierowanych na szkolenia centralne.
Regulacja ustalała przykładowy zakres tematyki szkoleń powszechnych. Usunięto listę przykładowych szkoleń powszechnych.
Dyrektor generalny urzędu (kierownik urzędu) dokonywał oceny zrealizowanego szkolenia w formie sprawozdania. Rozporządzenie ustalało wymagany zakres informacji, które musiały się w nim znaleźć. Ocena zrealizowanego szkolenia nie musi być dokonywana w formie sprawozdania. Brak jest też regulacji dotyczących obowiązkowej treści tego dokumentu.
Do 30 listopada każdego roku dyrektor generalny urzędu (kierownik urzędu) przekazywał szefowi służby cywilnej informacje o potrzebach szkoleniowych urzędu. Natomiast do 31 stycznia każdego roku musiał przesyłać zbiorcze zestawienie dotyczące szkoleń przeprowadzonych w poprzednim roku. Oba dokumenty dyrektor generalny urzędu musi przekazywać w jednolitym terminie, tj. do 31 stycznia każdego roku.
Informacja o potrzebach szkoleniowych urzędu dotyczyła priorytetów i rodzajów szkoleń na kolejne dwa lata. Informacja o potrzebach szkoleniowych urzędu dotyczy priorytetów i rodzajów szkoleń na rok bieżący.
Do 30 listopada każdego roku dyrektor generalny urzędu musiał przekazać szefowi służby cywilnej informacje dotyczące zapotrzebowania urzędu na środki finansowe na szkolenia na następny rok oraz prognozę zapotrzebowania na kolejny rok. Brak tego obowiązku.
Do 31 stycznia każdego roku dyrektor generalny urzędu przekazywał szefowi służby cywilnej zbiorcze zestawienie ocen szkolenia i podmiotów je prowadzących. Brak tego obowiązku.
Do 15 lutego każdego roku szef służby cywilnej musiał przekazać dyrektorom generalnym urzędów (kierownikom urzędów) wzór formularza służącego do sporządzenia zestawienia dotyczącego szkoleń przeprowadzonych w poprzednim roku. Brak tego obowiązku (wzór formularza do sporządzenia zbiorczego zestawienia dotyczącego szkoleń przeprowadzonych w poprzednim roku jest w systemie SWEZ_HR).