Zniesiono uprzywilejowanie firm zewnętrznych przy prowadzeniu szkoleń. Zmniejszono też zakres informacji w sprawozdaniach dyrektorów generalnych dla szefa służby cywilnej.
Obowiązkiem członka służby cywilnej jest rozwijanie wiedzy zawodowej. Odbywa się to dzięki szkoleniom organizowanym przez dyrektora urzędu. Stworzenie i prowadzenie tych form doskonalenia zawodowego jest z kolei ustawowym zadaniem organów służby cywilnej.
Zasady skutecznego procesu szkolenia i rozwoju w służbie cywilnej określało dotychczas rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 6 października 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej (Dz.U. z 2010 r. nr 190, poz. 1274). Zostaje ono zastąpione nowym aktem z 24 czerwca 2015 r. pod tym samym tytułem (Dz.U. poz. 960). Jutro wchodzi w życie.
Nowelizacja ma usprawnić organizację tego typu formy rozwoju zawodowego, dlatego zrezygnowano z wielu obowiązków, które dotychczas wiązały się z przeprowadzaniem szkoleń. Chodzi głównie o obowiązki dokumentacyjne i sprawozdawcze.
Nowe rozwiązania są wynikiem uwag i opinii dotyczących organizacji szkoleń zgłaszanych przez dyrektorów generalnych szefowi służby cywilnej. Koncentrowały się one głównie na zbyt szerokim angażowaniu kadr urzędu w ten proces. Znosi się też ograniczenia w organizowaniu szkoleń przez urząd.
Regulacja nie zmienia w sposób zasadniczy systemu organizacji i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej. Jednak skala przyjętych nowych rozwiązań proceduralnych była przyczyną wydania nowego rozporządzenia, a nie nowelizacji dotychczas obowiązującego. Szczegółowe różnice przedstawia tabela.
Zgodnie z art. 106 ust. 2 pragmatyki zawodowej szkolenia w służbie cywilnej dzielą się na:
1) centralne – planowane, organizowane i nadzorowane przez szefa służby cywilnej,
2) powszechne – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu,
3) w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym urzędzie członkiem korpusu służby cywilnej,
4) specjalistyczne – planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, obejmujące tematykę związaną z zadaniami urzędu.
Nowe rozporządzenie wskazuje w par. 3, że szkolenia centralne organizuje się dla członków korpusu służby cywilnej w celu rozwijania wiedzy i umiejętności określonych w priorytetach szkoleniowych, które są zawarte w planie szkoleń centralnych. Ich celem jest m.in.:
● wsparcie realizacji zadań służby cywilnej,
● upowszechnianie zasad służby cywilnej oraz zasad etyki korpusu służby cywilnej,
● upowszechnianie standardów zarządzania zasobami ludzkimi,
● rozwijanie umiejętności koordynowania prac na poziomie urzędu i między urzędami,
● upowszechnianie wiedzy niezbędnej w realizacji zadań służby cywilnej.
Szkolenia powszechne organizuje się w celu rozwijania wiedzy i umiejętności członków korpusu w zakresie zagadnień powszechnie występujących w urzędach, których znajomość jest niezbędna do prawidłowego wykonywania przez nich zadań w służbie cywilnej. Regulacja, odmiennie niż dotychczasowe rozporządzenie, nie wymienia już przykładowych zagadnień, które mogą stanowić przedmiot tych kursów.
W myśl par. 5 rozporządzenia szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej organizuje się w celu nabycia przez niego wiedzy lub umiejętności określonych w tym programie. Ostatni rodzaj szkoleń to kursy specjalistyczne, które zgodnie z par. 6 rozporządzenia organizuje się w celu pogłębiania oraz uaktualniania wiedzy i umiejętności członków korpusu służby cywilnej w zakresie związanym z zadaniami urzędu.