Od 2020 r. płatnik będzie automatycznie uwzględniał zerowy PIT młodym pracownikom, chyba że podwładny złoży wniosek o pobór zaliczek. Będzie to istotne w szczególności dla osób, które otrzymują wynagrodzenia z kilku miejsc.
Płatnik, który otrzyma takie pismo, zacznie pobierać zaliczki najpóźniej od następnego miesiąca. Jego złożenie będą musieli rozważyć pracownicy przed 26. rokiem życia mający kilku płatników, których przychody łącznie mogą przekroczyć limit zwolnienia w wysokości 85 528 zł.
Ulga w PIT dla młodych pracowników. Nowe przepisy wchodzą w życie 1 sierpnia
Ulga w PIT dla młodych pracowników. Nowe przepisy wchodzą w życie 1 sierpnia

Zobacz również
– W przypadku takich osób niezłożenie wniosku o pobór zaliczek może oznaczać przykrą niespodziankę w postaci sporej dopłaty podatku w zeznaniu rocznym, w związku z tym, że płatnicy stosowali zwolnienie niezależnie od siebie – mówi Grzegorz Grochowina, menedżer w KPMG.
Pisemny wniosek o rezygnację ze zwolnienia i pobór zaliczek składany będzie odrębnie dla każdego roku podatkowego. Podatnik, który złoży taki wniosek, będzie uprawniony do zwrotu nadpłaty podatku w zeznaniu rocznym
Doradca podatkowy Mariusz Makowski podaje przykład na tę okoliczność (patrz powyżej).
Jego zdaniem, aby uniknąć wysokiej dopłaty, warto zwolnić niektórych płatników z obowiązku stosowania ulgi. Z drugiej strony, gdyby płatnicy nie pobierali zaliczki, to podatnik mógłby swobodnie dysponować kwotą podatku do 30 kwietnia.
– Lepszym rozwiązaniem może być więc ulokowanie tych pieniędzy np. na lokacie, uzyskanie odsetek i zapłata podatku 30 kwietnia, co podatnicy mogą również rozważyć – radzi ekspert.
Zwolnienie młodych z PIT nie oznacza pełnej pensji brutto. Dlaczego?
Zwolnienie młodych z PIT nie oznacza pełnej pensji brutto. Dlaczego?

Zobacz również
Przykład

Młody informatyk od 1 stycznia 2020 r. ma czterech zleceniodawców. Od każdego uzyskuje przychód 5 tys. zł. Podatnik ma prawo do 50-proc. kosztów uzyskania przychodów. W 2020 r. łącznie uzyska przychód w wysokości 240 tys. zł (12 x 20 tys. zł). Żaden z czterech płatników nie pobiera zaliczki na podatek, bo przychody uzyskiwane przez podatnika u każdego z nich wynoszą 60 tys. zł, czyli mniej niż limit 85 528 zł.

Nadwyżka przychodów nad limit podlega jednak opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, czyli:

Przychód: 240 000 zł

Nadwyżka ponad przychód zwolniony: 154 472 zł

Do nadwyżki tej podatnik nie będzie mógł zastosować kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z nowym przepisem art. 22 ust. 9aa: "W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, oraz przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.". Ponieważ przychód zwolniony stanowi właśnie kwotę górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej (85 528 zł) to tym samym nie można już zastosować kosztów uzyskania przychodów.

Dochód: 154 472 zł

Podatek wynosi 15 395 zł 04 gr + 32 proc. nadwyżki ponad 85 528 zł minus kwota zmniejszająca podatek.





Dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 127 000 zł (tak jak w tym przykładzie) nie ma kwoty zmniejszająca podatek.

Podatek wyniesie więc: 15 395,04 + (68 944 x 32 proc.) = 37 457 zł

Tyle musiałby zapłacić podatnik do 30 kwietnia 2019 r., gdyby żaden z płatników nie pobierał zaliczki na podatek.

Zauważmy jednak, że w tym przykładzie podatnik nie odnosi żadnej korzyści z ulgi dla młodych. Gdyby jej nie stosował to do przychodu zastosowałby 50% koszty uzyskania przychodu w wysokości nieprzekraczającej kwoty 85528 zł i dochód podlegający opodatkowaniu a tym samym również podatek wyniósłby dokładnie tyle samo.