Właściciel może wystąpić o wykreślenie osoby, która nie przebywa w jego lokalu przez ponad trzy miesiące. Przed wydaniem decyzji urzędnicy muszą ustalić okoliczności i powód opuszczenia lokalu

Czy można po roku wymeldować z lokalu

Zostałem wymeldowany przez byłą żonę z jej mieszkania. Od roku tam nie przebywałem, a wcześniej zabrałem swoje rzeczy osobiste. Czy jeżeli się odwołam, to będę ponownie zameldowany?
Mieszkanie byłej żony nie jest miejscem stałego pobytu czytelnika. Przesłanką wymeldowania jest przede wszystkim opuszczenie lokalu na ponad trzy miesiące. Można o tym mówić tylko wtedy, kiedy jest ono dobrowolne. Taka wykładnia służy zabezpieczeniu interesu osób, które opuściły lokal wbrew swojej woli, ale jednocześnie także w wyniku działań bezprawnych. Jak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 stycznia 2011 r. (sygn. akt IV SA/Wa 2172/10), sama wola określonej osoby dalszego zamieszkiwania w lokalu stanowi bezwzględną przeszkodę dla stwierdzenia tego, że nastąpiło opuszczenie lokalu (nawet mimo obiektywnego trwałego braku możliwości z niego korzystania). Inaczej będzie jednak w przypadku długotrwałego, faktycznego zaprzestania zamieszkiwania w lokalu, w sytuacji gdy strona nie ma do niego uprawnień, a osoba dysponująca nim odmawia możliwości z niego korzystania. Jeżeli obiektywnie można stwierdzić, że sytuacja ta ma charakter stały, to można uznać, że nastąpiło trwałe opuszczenie lokalu w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Będzie tak przykładowo w sytuacji, gdy wymeldowany nie przebywał w lokalu przez kilka lat pomimo deklarowanej woli tam zamieszkiwania, a opuszczenie lokalu nie było następstwem działań bezprawnych. Na sytuację takiej osoby wpływa również to, że nie dysponuje ona kluczami, a ponadto porozumieniem z dysponentem lokalu co do możliwości jego tam zamieszkiwania.
Podstawa prawna
Art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).

Czy muszę się wymeldować pod starym adresem

Kupiłem mieszkanie w Łodzi i zamierzam przeprowadzić się tam z Grójca. Czy przed zameldowaniem się na pobyt stały w Łodzi muszę najpierw wymeldować się w urzędzie miasta właściwym dla dotychczasowego miejsca pobytu i mieć zaświadczenie o wymeldowaniu?
Wymeldowania z dotychczasowego miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące można dokonać podczas zameldowania w nowym miejscu pobytu. W takim przypadku zainteresowany musi wskazać adres dotychczasowego miejsca pobytu, z którego ma nastąpić wymeldowanie. Dokonuje się tego na podstawie formularza zgłoszenia pobytu stałego lub formularza zgłoszenia pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące. Osoba meldująca się jest zwolniona z obowiązku przedkładania zaświadczenia o wymeldowaniu się z poprzedniego miejsca pobytu stałego.
Podstawa prawna
Art. 15a ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).

Czy wyjazd jest anonimowy dla urzędu

Wyjeżdżam na kilka lat do Anglii. Kolega powiedział mi, że muszę o tym powiadomić urząd miasta. Czy muszę się wymeldować?
Osoba, która wyjeżdża za granicę na okres dłuższy niż sześć miesięcy, ma jedynie obowiązek zgłoszenia swojego wyjazdu oraz powrotu właściwemu ze względu na miejsce stałego pobytu urzędowi gminy (miasta). Zgłoszenia wyjazdu należy dokonać najpóźniej w dniu opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu. Z kolei o powrocie do Polski trzeba poinformować urząd najpóźniej w trzydziestym dniu, licząc od dnia powrotu. Z obowiązku zgłoszenia zagranicznego wyjazdu zwolnieni są jedynie żołnierze w czynnej służbie wojskowej wyjeżdżający tam w celach służbowych. Zameldowanie i wymeldowanie tych żołnierzy prowadzi się w sposób określony w odrębnej procedurze. Wyjazd za granicę nie jest równoznaczny z opuszczeniem dotychczasowego miejsca pobytu stałego uzasadniającym wymeldowanie. Nawet zgłoszenie pobytu czasowego poza granicami kraju nie pozwala na automatyczne przyjęcie, że dana osoba przeniosła definitywnie centrum swoich spraw życiowych poza mieszkanie położone w kraju (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 17 lutego 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 958/2008).
Podstawa prawna
Art. 15 ust. 3 i 3a ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).

Czy za brak formalności grozi mandat

Słyszałem, że osoba, która przebywa pod nowym adresem dłużej niż trzy doby, ma obowiązek zameldować się na pobyt stały lub czasowy, a za niedopełnienie tego obowiązku grozi mandat. Czy to prawda?
Od 31 grudnia 2012 r. osoba przebywająca na terytorium Polski musi się zameldować w miejscu pobytu stałego lub czasowego, ale tylko gdy jej pobyt trwa ponad trzy miesiące. Należy to uczynić najpóźniej w trzydziestym dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Zameldowanie w lokalu służy obecnie wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Od 1 stycznia 2013 r. łamanie obowiązku meldunkowego nie jest już wykroczeniem. Z tym dniem przestał obowiązywać art. 147 kodeksu wykroczeń, którego par. 1 przewidywał, że kto nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku meldunkowego, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany. Obowiązek meldunkowy obejmuje także wymeldowanie się z miejsca pobytu stałego lub czasowego.
Podstawa prawna
Art. 4 pkt 2 i art. 10 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).
Art. 62 ustawy z 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. nr 217, poz. 1427 z późn. zm.).

Czy sąd może zdecydować o dziecku

Jestem z mężem w separacji. Nasza córka przebywa przez cały czas w moim mieszkaniu, więc chciałam wymeldować ją z lokalu ojca. Nie możemy dojść do porozumienia w tej sprawie. Czy może rozstrzygnąć ją sąd?
Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje, że jeśli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich ma obowiązek i prawo do jej wykonywania. Zarówno ojciec, jak i matka mają możliwość samodzielnego działania jako przedstawiciel ustawowy dziecka. Przepisy zastrzegają jednak, że o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie. W praktyce nierzadko dochodzi do sytuacji, w których nawet zgodne małżeństwa nie mogą dojść do porozumienia w sprawie wyboru szkoły dla dziecka, kierunku leczenia, miejsca spędzania ferii lub wakacji czy nawet otworzenia rachunku bankowego dla małoletniego. Jeżeli rodzice nie mogą zająć wspólnego stanowiska co do istotnej sprawy dziecka, rozstrzygnięcie w tym zakresie może wydać sąd opiekuńczy. Podobnie jest w przypadku, gdy jeden z rodziców ma zastrzeżenia co do wymeldowania dziecka z pobytu stałego i zameldowania go w nowym miejscu. Jak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, rodzic może wtedy wystąpić do sądu o ustalenie miejsca pobytu dziecka (wyrok z 18 grudnia 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 1979/06).
Podstawa prawna
Art. 97 par. 2 ustawy z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Czy rodzic ma prawo wypisać syna

Zaraz po ślubie mój syn wyprowadził się z mieszkania. W dalszym ciągu jest jednak u mnie zameldowany, a ja płacę wyższy czynsz w spółdzielni. Czy mogę wystąpić o jego wymeldowanie z lokalu?
Właściciel lokalu lub osoba dysponująca innym tytułem prawnym do lokalu (np. spółdzielczym własnościowym prawem) może złożyć do urzędu gminy wniosek o wymeldowanie osoby, która faktycznie nie zamieszkuje w lokalu. Aby wymeldowanie to było możliwe, organ gminy musi ustalić, że wskazana we wniosku osoba w sposób trwały i dobrowolny opuściła miejsce swojego zamieszkania, opuszczenie to trwało ponad trzy miesiące, a osoba ta nie wymeldowała się. Spełnienie przesłanki opuszczenia lokalu przez zainteresowaną osobę, stanowiącego dotychczasowe miejsce pobytu stałego następuje wówczas, gdy jest ono trwałe i dobrowolne, tj. wynika z własnej woli. Rezygnacja z przebywania w określonym lokalu może przy tym nastąpić w sposób wyraźny – poprzez złożenie oświadczenia woli, jak również w sposób domniemany – poprzez zachowanie, które nie wyraża woli stałego przebywania w miejscu, w którym dotychczas koncentrowały się sprawy życiowe danej osoby. Dla kwestii istnienia lub braku dobrowolności w opuszczeniu lokalu, w którym dana osoba jest zameldowana, istotne znaczenie ma również okoliczność długotrwałego okresu zamieszkiwania w innym mieszkaniu (por. wyrok NSA z 14 lutego 2013 r., sygn. akt II OSK 1938/2011).
Wniosek o wymeldowanie powinien zawierać takie informacje, jak m.in. dane wnioskodawcy i osoby, która ma zostać wymeldowana, datę opuszczenia lokalu przez tę osobę czy okoliczności, w jakich doszło do opuszczenia lokalu. Do pisma należy ponadto załączyć dokument stwierdzający tytuł prawny do lokalu i dowód uiszczenia opłaty skarbowej za wydanie decyzji w wysokości 10 zł.
Podstawa prawna
Art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).

Czy muszę wymeldować zmarłego męża

W zeszłym miesiącu zmarł mój mąż. Czy muszę w związku z tym odczekać trzy miesiące i złożyć wniosek o jego wymeldowanie w gminie?
Zgłoszenie zgonu dokonane w urzędzie stanu cywilnego zastępuje wymeldowanie osoby zmarłej. Zgodnie z przepisami prawa o aktach stanu cywilnego zgon osoby należy zgłosić najpóźniej w ciągu trzech dni od dnia zgonu, a jeżeli nastąpił on wskutek choroby zakaźnej, zgłoszenie powinno nastąpić w ciągu 24 godzin. Do zgłoszenia zgonu są obowiązani w kolejności małżonek lub dzieci zmarłego i najbliżsi krewni lub powinowaci. W razie braku tych osób obowiązek ten ciąży na osobach zamieszkałych w lokalu, w którym nastąpił zgon, osobach, które były obecne przy zgonie lub naocznie się o nim przekonały, albo administratorze domu, w którym nastąpił zgon. Jeżeli zgon nastąpił w szpitalu lub innym zakładzie, do zgłoszenia zgonu jest obowiązany szpital lub zakład.
Podstawa prawna
Art. 17 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.).
Art. 64–65 ustawy z 29 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. z 2011 r. nr 212, poz. 1264 z późn. zm.).