Chciałam z mężem przekształcić swoje konto indywidualne w rachunek wspólny. Dzięki temu mielibyśmy jedno konto, a ja jednocześnie zachowałabym stary rachunek i nie musiałabym zmieniać numeru podanego pracodawcy do wypłaty pensji oraz ustanawiać nowych dyspozycji płatności za gaz i kablówkę. Niestety, bank odmówił dokonania operacji. Czy miał do tego prawo? – pyta pani Wanda.
W tym przypadku instytucja finansowa nie naruszyła przepisów. Prawo bankowe zawiera jedynie ogólne regulacje dotyczące prowadzenia wspólnych kont, kwestię ustanowienia szczegółowych zasad w tym zakresie ustawodawca pozostawił bankom. To one decydują o takich rzeczach, jak właśnie możliwość przekształcenia rachunku indywidualnego we wspólny i dokonywanie odwrotnej operacji. Informacji o tym, czy dany bank oferuje taką usługę, trzeba szukać w regulaminie prowadzenia rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych. Analiza treści tych dokumentów prowadzi do wniosku, że większość instytucji przeprowadza operację przekształcenia rachunku. Banki, które tego nie robią, są w zdecydowanej mniejszości. Nasza czytelniczka jest zapewne klientką jednego z banków w drugiej grupie. Są również instytucje, które umożliwiają przekształcenie, ale pod pewnymi warunkami, np. gdy w rachunku indywidualnym, który ma być zmieniony na wspólny, nie ustanowiono limitu kredytowego.
Jeśli instytucja finansowa dopuszcza przekształcanie rachunków, to jest to operacja dosyć prosta. Najlepiej załatwić wszystko podczas jednej wizyty w placówce banku. Muszą się w niej stawić obie osoby, które mają być współwłaścicielami konta i wyrazić pisemną zgodę na dokonanie przekształcenia. Zazwyczaj banki dysponują gotowymi formularzami, więc formalności nie powinny przysporzyć trudności. Sama operacja najczęściej przybiera formę aneksu do umowy o prowadzenie rachunku indywidualnego, w którym właściciel konta ustanawia współposiadacza tegoż konta. W konsekwencji staje się ono rachunkiem wspólnym.
Za dokonanie przekształcenia bank może pobrać opłatę. Zazwyczaj oscyluje ona w granicach od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu złotych.
Podstawa prawna
Art. 51–51a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1376 ze zm.).
Regulaminy bankowe dotyczące prowadzenia rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych.