Subskrybuj nas na Youtube
Do końca 2014 r. sprzedawcę gazu zmieniło ok. 7 tys. klientów, a w I kwartale 2015 r. grupa ta wzrosła już do kilkunastu tysięcy. Dlaczego coraz więcej przedsiębiorców decyduje się na taki krok?
Odbiorcy gazu mają dziś nowe możliwości w zakresie optymalizacji kosztów pozyskania surowca oraz kreowania własnej polityki zakupowej. To efekt wprowadzenia wielu zmian legislacyjnych oznaczających postęp w procesie liberalizacji polskiego rynku gazu. Mogli pojawić się na nim nowi, niezależni gracze, którzy konkurują dziś swobodnie z dotychczasowym monopolistą.
Ułatwiło to przedsiębiorstwom bezpieczną zmianę sprzedawcy gazu, dając im jednocześnie spore oszczędności finansowe, które mogą spożytkować na inwestycje i podniesienie konkurencyjności cenowej swoich produktów czy usług.
Na jakie oszczędności mogą dziś liczyć przedsiębiorcy decydujący się na zmianę sprzedawcy gazu?
Zakontraktowanie dostaw gazu po nowej cenie, niższej niż u obecnego dostawcy, bez ponoszenia ryzyka i kosztów, pozwala szybko osiągnąć znaczne oszczędności. Ich wysokość zależy od czasu trwania kontraktu oraz poszczególnych elementów składowych oferty. Mogą być to oszczędności rzędu kilku procent łącznych kosztów paliwa gazowego ponoszonych w danym roku gazowym. Korzyści zależą oczywiście od skali działalności firmy, ale mówimy o kwotach rzędu od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych w ciągu każdego miesiąca dostaw gazu ziemnego. Warto więc z takiej możliwości skorzystać.
Na co trzeba zwracać uwagę, podpisując umowę z nowym sprzedawcą gazu? Jakie zapisy są niekorzystne dla nabywcy?
Cena gazu ziemnego stanowi dziś bardzo ważny element oferty, ale niejedyny. Liczą się też inne czynniki składające się na ostateczny koszt, np. dodatkowe opłaty czy podział ryzyka. Cenę powinno się też rozpatrywać w kontekście okresu trwania kontraktu, w tym gwarancji obowiązującej stawki. Może się na przykład okazać, że oferta zakładająca określony poziom ceny w okresie kilkunastu miesięcy będzie bardziej korzystna niż oferta proponowana np. w półrocznym okresie, która potencjalnie wydaje się lepsza z powodu niższej ceny.
Kolejnym ważnym aspektem są zapisy umowne dotyczące ceny za paliwo gazowe. Warto zwrócić uwagę na to, jakie opłaty są w umowie zawarte. Chodzi głównie o opłaty związane z niedotrzymaniem przez odbiorcę nominacji, czyli prognoz, co może skutkować naliczeniem przez sprzedawcę dodatkowych opłat. W zależności od profilu odbioru, mogą one wahać się w przedziale od 1 do 3 zł/MWh, co stanowi ważną pozycję kosztową. Sytuacja, w której odbiorca końcowy zobowiązany jest do ponoszenia takich opłat, jest dla niego bardzo niekorzystna.
Najlepszym rozwiązaniem jest domaganie się od sprzedawcy oferty zawierającej wszystkie możliwe dodatkowe koszty oraz wskazanie wysokości podatku akcyzowego. Mamy wówczas pewność, że proponowana cena jest równa finalnemu kosztowi pozyskania surowca.
Czy każda umowa gwarantuje bezpieczeństwo dostaw gazu?
Bezpieczeństwo ciągłości dostaw surowca jest – poza ceną – najważniejszym czynnikiem, na który zwracają dziś uwagę odbiorcy gazu. Warto jednak podkreślić, że za fizyczny przesył oraz konserwację sieci gazowych odpowiadają operatorzy systemu przesyłowego i dystrybucyjnego i to oni są podmiotami gwarantującymi ciągłość dostaw, bez względu na to, jaki podmiot sprzedaje gaz do odbiorcy końcowego.
Ponadto, aby móc sprzedawać gaz do odbiorców końcowych, każdy sprzedawca gazu musi wnieść odpowiednie zabezpieczenia finansowe do operatora systemu przesyłowego i dystrybucyjnego, a także do partnerów handlowych. W przypadku problemów występujących po stronie sprzedawcy gwarancje te służą zapewnieniu ciągłości dostaw gazu do odbiorcy. Przerwanie dostaw do odbiorcy końcowego może nastąpić jedynie w przypadku, kiedy odbiorca nie wywiązuje się terminowo ze swoich zobowiązań wynikających z umowy o dostarczanie paliwa. Podsumowując, bezpieczeństwo dostaw gazu jest zagwarantowane na poziomie Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej, w skrócie IRiESD, co odzwierciedlają też zapisy umowne. IRiESD określa szczegółowe warunki korzystania z sieci dystrybucyjnej przez jej użytkowników oraz warunki i sposób prowadzenia ruchu, eksploatacji i planowania rozwoju sieci dystrybucyjnej. Obowiązek istnienia takiego opracowania wynika bezpośrednio z art. 9g ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne.
Jak długo trwa procedura zmiany sprzedawcy? Co można uzyskać podczas negocjacji warunków umowy?
Zazwyczaj cała procedura zmiany sprzedawcy trwa ok. 1–1,5 miesiąca. Co najważniejsze, wszystkie formalności z tym związane mogą zostać wypełnione przez nowego sprzedawcę gazu bez konieczności angażowania odbiorcy.
Praktycznie wszystkie warunki umowy mogą podlegać negocjacjom. Trzeba jednak liczyć się z tym, że np. zmiany dotyczące minimalnych rocznych ilości odbioru gazu (MinIR), warunków płatności i zabezpieczeń finansowych będą miały swoje odzwierciedlenie w cenie paliwa. Dlatego ważne jest znalezienie odpowiedniej równowagi pomiędzy ceną a warunkami pozacenowymi.
Działanie na rynkach energetycznych nie jest proste.
Warto podkreślić, że współpraca z profesjonalnym sprzedawcą gazu daje również gwarancję pozyskania kompetencji w zakresie zarządzania portfelem dostaw i hurtowego handlu gazem w Polsce. To również możliwość sprawnego i skutecznego zarządzania portfelem własnych dostaw w przyszłości.