Z najnowszej analizy monitorującej rynek węgla Agencji Rozwoju Przemysłu wynika, że w ostatnich tygodniach nadal rosły międzynarodowe ceny węgla. Najbardziej dynamiczny wzrost obserwowano w europejskich portach ARA (Amsterdam, Rotterdam, Antwerpia), gdzie 19 września indeks tygodniowy wyniósł 90,89 USD za tonę, wobec 88,85 USD za tonę na początku września. Najwyższy dzienny indeks CIF ARA - 95,12 USD za tonę - odnotowano 20 września. To niewiele mniej od rekordowego poziomu z ostatnich pięciu lat, wynoszącego 96,74 USD za tonę, jaki odnotowano 22 grudnia 2016.
Przedstawiciele Polskiej Grupy Górniczej, będącej największym polskim i unijnym producentem węgla, oceniają, że różnica między dynamiką cen na rynkach europejskim i krajowym potwierdza stabilizującą rolę PGG, opartą na długofalowych relacjach z największymi odbiorcami.
"Mając świadomość potencjału jakim dysponujemy, moglibyśmy podejmować próby zdynamizowania rynku i maksymalizacji koniunkturalnych zysków. Tak zapewne postąpiłby każdy przedsiębiorca, działający w krótkiej perspektywie czasowej lub na rynku masowego nabywcy. Rynek paliw, na którym działa PGG jest nieco inny - kluczowa jest tu perspektywa czasowa, w jakiej działają kooperujące podmioty" - powiedział w czwartek PAP rzecznik PGG Tomasz Głogowski.
Według Grupy, jeżeli energetyka węglowa - niezależnie od jej rozmiarów - ma gwarantować dostęp do taniej i pewnej energii, a węgiel ma pochodzić z polskich kopalń, konieczne jest racjonalne podejście do rynku, uwzględniające nie tylko rynkową koniunkturę, ale również interesy odbiorców węgla, zarówno tych z sektora energetycznego i ciepłowniczego, jak i klientów indywidualnych.
"Potwierdzeniem stabilizującego podejścia do rynku jest reakcja PGG na zmiany poziomu cen węgla na rynkach międzynarodowych, gdzie po okresie dramatycznej zapaści w ciągu ostatnich dwóch lat odnotowano ich kilkudziesięcioprocentowy wzrost, który nie przekłada się na analogiczny wzrost cen w kraju" - wskazał rzecznik.
Z danych PGG wynika, że w przypadku podnoszenia cen węgla w ślad za zjawiskami zachodzącymi na międzynarodowym rynku, tona węgla z PGG musiałaby kosztować obecnie średnio ok. 500 zł, wobec faktycznej ceny rzędu 300 zł (ponad 80 USD za tonę). Cena wynikająca z międzynarodowych benchmarków byłaby nie do przyjęcia dla krajowej energetyki i ciepłownictwa. Grupa zapewnia, że chce budować politykę cenową we współpracy z odbiorcami.
Prezentując wiosną tego roku strategię PGG, spółka chciała dostarczyć uczestnikom rynku wiedzy o tym, co i na jakich warunkach może im w kolejnych latach zaoferować. "Reakcja nabywców była zgodna z naszymi przewidywaniami - klienci rzetelnie ocenili realia z jakimi przyszło im się zmierzyć, zaakceptowali okoliczności i uwarunkowania istotne dla obu stron" - ocenił rzecznik. Wskazał, iż różnica między dynamiką wzrostu cen w kraju i w europejskich portach pokazuje, iż klienci pozytywnie i ze zrozumieniem przyjęli ofertę PGG.
PGG produkuje rocznie ponad 30 mln ton węgla, wobec krajowego zużycia tego surowca rzędu 70 mln ton.