Emerytura lub renta nadal będzie liczona na podstawie faktycznie opłacanych składek ubezpieczeniowych. Zasada ta nie będzie jednak dotyczyć pracowników zatrudnionych za granicą.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przygotowało projekt rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty. Określono w nim zasady obliczania wynagrodzenia zastępczego dla osób zatrudnionych poza granicami Polski przed 1 stycznia 1991 r. Przygotowane nowe rozporządzenie uwzględnia wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 1 stycznia 1991 r. (sygn. P 35/10) dotyczący osób, które przed wyjazdem za granicę nigdy nie pracowały w Polsce. Dostawały one zaniżone świadczenia.
Po wejściu w życie nowych rozwiązań za pracę za granicą ZUS policzy takim osobom emeryturę lub rentę na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim dana osoba była zatrudniona za granicą. Podstawą może być także wynagrodzenie osób pracujących w Polsce na podobnym stanowisku w okresie poprzedzającym wyjazd zainteresowanego na zagraniczny kontrakt.
Natomiast osoby, które przed wyjazdem za granicę pracowały w Polsce, będą mogły wybrać, czy do ustalenia wysokości wynagrodzenia zastępczego ma być przyjęty rodzaj pracy wykonywanej przed wyjazdem, czy w czasie pracy za granicą. Sprawa jest pilna, bowiem dotyczy osób, które przed 1 stycznia 1991 r. pracowały poza granicami Polski, a obecnie zaczynają składać wnioski o emeryturę.
Projekt rozporządzenia określa także zasady ustalenia podstawy wymiaru świadczeń dla pracowników skierowanych do pracy za granicą w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych. Zachowany ma być obecny model obliczania składek. Za każdy miesiąc pracy w takich jednostkach przypadający do końca 1990 roku będzie ustalana kwota ryczałtowa. Jej wysokość będzie zależeć od kwoty ryczałtowej przypisanej do konkretnej grupy zaszeregowania przynależnej danej osobie.
Etap legislacyjny
Projekt