Rozporządzenie i okólnik, które określają ogólne warunki wydania pozwolenia na budowę w celu wzniesienia i eksploatacji turbin wiatrowych, same muszą podlegać wcześniejszej ocenie wpływu na środowisko. Stwierdził tak Trybunał Sprawiedliwości UE w belgijskiej sprawie, która jednak może mieć znaczenie dla rozwoju energetyki wiatrowej w całej wspólnocie.
Orzeczenie TSUE to pokłosie sporu między mieszkańcami gmin Aalter i Nevele a flandryjskim urzędem, który wydał zgodę na budowę pięciu turbin wiatrowych w bezpośrednim pobliżu mieszkań. Wydanie spornego pozwolenia uzależniono od spełnienia warunków określonych w przepisach rozporządzenia rządu flamandzkiego oraz w okólniku dotyczącym wznoszenia i eksploatacji turbin wiatrowych.
I tu pojawił się kłopot: czy akty te – rozporządzenie i okólnik – muszą same w sobie podlegać ocenie środowiskowej? Organ, który wydał pozwolenie, uważał, że nie. Zainteresowani mieszkańcy – że tak. Belgijski sąd nie wiedział, więc postanowił o to spytać TSUE. Rozstrzygnięcie wymaga bowiem zinterpretowania przepisów dyrektywy 2001/42 dotyczącej oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko.
Trybunał w wydanym w zeszłym tygodniu wyroku nie miał wątpliwości: ocena środowiskowa powinna dotyczyć też rozporządzeń i okólników. A to dlatego, że głównym celem dyrektywy jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska.
„Tymczasem realizacja takich celów mogłaby być zagrożona przez wykładnię zwężającą, która pozwalałaby państwu członkowskiemu na uchylenie się od obowiązku przeprowadzenia oceny wpływu na środowisko poprzez odstąpienie od ustanowienia przepisów przewidujących obowiązek przyjęcia planów lub programów” – wskazał TSUE. Luksemburscy sędziowie spostrzegli, że akty prawne, których dotyczy postępowania, regulują takie kwestie jak rzucanie cienia, bezpieczeństwo budowy czy normy hałasu. A zatem gdyby kwestie te nie musiały przejść oceny środowiskowej, trudno byłoby mówić o realnej ochronie przyrody i praw mieszkańców, którzy mieszkają w pobliżu turbin wiatrowych.

orzecznictwo

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 25 czerwca 2020 r., sygn. akt C-24/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia