Subskrybuj nas na Youtube
Sejm uchwalił nowelę ustawy oświatowej 15 stycznia, stanowi ona wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego i dotyczy w głównej mierze oceniania uczniów, ale są w niej także zapisy odnoszące się do niepełnosprawnych dzieci i dostosowania poziomu nauki do ich możliwości.
Nowela doprecyzowuje zadania organów prowadzących szkoły i placówki oświatowe oraz rolę dyrektorów w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami. To dzieci, które mają niepełnosprawność i orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną; w orzeczeniu zawarte są zalecenia, które mają pomóc dziecku w nauce i wyrównać jego szanse edukacyjne.
W ustawie wskazano jednoznacznie, że zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie odpowiedniej organizacji nauki dla dzieci objętych kształceniem specjalnym należy do organów prowadzących szkoły, przedszkola placówki, a odpowiedzialny jest za to dyrektor placówki.
Nowela określa, jakich uczniów obejmuje się kształceniem specjalnym. Są to dzieci i młodzież niepełnosprawna oraz niedostosowani społecznie lub zagrożeni niedostosowaniem społecznym wymagający stosowania odpowiednich metod pracy i organizacji nauki. Dodano zapis, że uczniom objętym kształceniem specjalnym dostosowuje się program nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz do możliwości psychofizycznych. Dla każdego z dzieci tworzony jest indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny - do tej pory zapis ten był zawarty w rozporządzeniu MEN.
Nowe przepisy umożliwiają zwiększenie dotacji celowej dla uczniów niepełnosprawnych, w tym niesłyszących czy słabosłyszących, z autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną, jeśli mają orzeczenie i korzystają z podręczników czy materiałów edukacyjnych. Zakup podręczników nie będzie realizowany ze środków szkoły, tylko z dodatkowych pieniędzy budżetowych. Umożliwiono także szkołom przekazywanie sobie tych podręczników - "idą" one za niepełnosprawnym uczniem, np., gdy się przeprowadza, zmienia szkołę; wystarczy wniosek dyrektora szkoły, do której trafia dziecko.
Wyjaśniono też, że ilekroć w ustawie jest mowa o upośledzeniu umysłowym, należy przez to rozumieć niepełnosprawność intelektualną w odpowiednim stopniu. To odpowiedź na apele rodziców i środowiska dzieci z taką niepełnosprawnością, bo określenie upośledzenie umysłowe było dla nich stygmatyzujące.(PAP)