Od 2013 roku obowiązują w Polsce przepisy o elastycznym czasie pracy, które wydłużyły okresy rozliczeniowe nawet do 12 miesięcy.
Znowelizowany Kodeks pracy zakłada, że firma może wydłużać okresy rozliczeniowe nie więcej jednak niż do 12 miesięcy. Dotyczy to każdego systemu czasu pracy. Okres rozliczeniowy może się więc zwiększyć do 4 czy 10 miesięcy, jednak pracodawca musi ten fakt uzasadnić przyczynami obiektywnymi, technicznymi lub dotyczącymi organizacji pracy.
Ponadto na podstawie nowych przepisów możliwe jest też stosowanie ruchomego czasu pracy, czyli ustalenie rozkładów przewidujących różne godziny rozpoczynania pracy w różnych dniach albo wskazywanie przedziału czasu, w którym zatrudniony powinien podjąć obowiązki. W ten sposób pracownik może zadecydować, o której godzinie stawi się w firmie - ważne jest, aby zmieścił się w wyznaczonym przedziale czasowym ustalonym przez pracodawcę, na przykład pomiędzy godziną 6.00 a 9.00. Dwukrotne rozpoczynanie pracy w tej samej dobie nie stanowi przy tym pracy w nadgodzinach.
Pracą w nadgodzinach nadliczbowych nie jest także - zgodnie ze znowelizowanymi przepisami - czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych.
Wykonywanie pracy zgodnie z ustalonymi rozkładami czasu pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku.
Jakie ograniczenia dotyczą elastycznego czasu pracy>>
Ponadto zanim pracodawca wprowadzi elastyczny czas pracy w firmie, musi:
zawrzeć układ zbiorowy lub porozumieć się z zakładowymi organizacjami związkowymi albo;porozumieć się z przedstawicielami pracowników, jeżeli nie działają u niego zakładowe organizacje związkowe.
Niezależnie od powyższego trybu, pracownik może sam - pisemnie - wnioskować u pracodawcy o wprowadzenie elastycznego czasu pracy.
Podstawa prawna
8 sierpnia 2013 r. w Dzienniku Ustaw opublikowana została ustawa z 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych (Dz.U. nr 896).