Sprawa dotyczyła warunków przyznania ulgi prorodzinnej w PIT tylko jednemu z rodziców. Jak wskazano w interpelacji, wnioskodawczyni samodzielnie wykonuje władzę rodzicielską poprzez zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Ojciec – jak wskazała wnioskodawczyni - nie interesuje się dzieckiem i nie utrzymywał żadnych kontaktów z małoletnią córką.
Ponadto, wnioskodawczyni nie jest w żadnym związku formalnym, ani nieformalnym. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, postawiono pytanie, czy ulga na dziecko należy się w całości wnioskodawczyni, skoro ojciec dziecka nie wykonuje władzy rodzicielskiej?
Zgodnie z art.27 f ustawy o PIT, podatnik ma prawo odliczyć od podatku określoną odgórnie kwotę na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
- wykonywał władzę rodzicielską
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Opierając się wyłącznie na powyższym przepisie można dojść do wniosku, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji – co stwierdzono w omawianej interpretacji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, a więc zapewnienie /zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.
„Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Zatem, jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic” – czytamy w odpowiedzi.
Jaką kwotę można odliczyć od podatku?
Zgodnie z ustawą o PIT, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik opiekował się dzieckiem.
Kwota odliczenia powiązana jest także z dochodami wnioskodawcy. Jeśli dochody podatnika pozostającego w związku małżeńskim nie przekroczyły w danym roku podatkowym 112 000 zł, może on odliczyć na jedno małoletnie dziecko kwotę 92, 67 zł. Ta sama zasada dotyczy podatników, którzy nie są małżonkami. Wówczas próg dochodowy uprawniający ich do skorzystania z preferencji wynosi 56 tys. zł.
Kwota odliczenia na dwoje małoletnich przy wspomnianych wyżej warunkach dochodowych wynosi 92,67 zł na każde dziecko. W przypadku trojka i więcej dzieci: 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, 166,67 zł na trzecie dziecko i 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
Interpretacja indywidualna nr 535576/I ws. dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej
