Dodatkowe ubezpieczenie emerytalne finansowane przez pracodawcę w czasie korzystania z urlopu po urodzeniu dziecka nie przysługuje za okres wykonywania pracy. Dlatego nie uwzględnia się go w podstawie wymiaru składek.
Tak stwierdził Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzji interpretującej przepisy. Przedsiębiorca występujący o jej wydanie przekazuje swoim pracownikom co miesiąc bonus stanowiący część ich wynagrodzenia rocznego w celu zapłaty na wybrane dodatkowe ubezpieczenie emerytalne. Zatrudniony płaci za to ubezpieczenie samodzielnie. Pracodawca nie podpisuje żadnej umowy z agencją ubezpieczeniową. Nie weryfikuje też, czy została ona faktycznie zawarta. Przy czym wysokość wypłaconej gratyfikacji nie jest uzależniona od obecności w pracy. Przedsiębiorca miał wątpliwość, czy postępuje właściwie, nie potrącając żadnych składek od kwoty przekazywanej na dodatkowe ubezpieczenie emerytalne w czasie pełnych miesięcy przebywania na urlopie macierzyńskim, dodatkowym i rodzicielskim.
Zakład przypomniał, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 19 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 121) osoby pobierające zasiłek macierzyński podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Przy czym składki opłacane są od kwoty tego zasiłku.
Pobieranie zasiłku macierzyńskiego w okresie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu dodatkowego czy rodzicielskiego stanowi odrębny tytuł do ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że wartość świadczeń w naturze, np. w postaci dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego w okresie przebywania na wspomnianych urlopach, nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.
Jest tak, bo prawo do tych świadczeń nie przysługuje za okres świadczenia pracy, a z racji przebywania na urlopie. Dotyczy to również składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe, gdyż osoby pobierające zasiłek macierzyński nie podlegają tym ubezpieczeniom.
Interpretacja Decyzja oddziału ZUS w Gdańsku z 17 lutego 2015 r. (DI/100000/43/142/2015).