Placówka medyczna nie może odmówić wydania wyników badań bez konsultacji pacjenta z lekarzem. Musi udostępnić zainteresowanemu np. ich kopię.
Czy gabinet prywatny zleci tylko płatne analizy?
Choruję przewlekle na tarczycę i często muszę wykonywać badania. Leczę się prywatnie, a mój lekarz nie chce mi wystawić skierowania na nie, bo twierdzi, że nie ma takich uprawnień. Czy to prawda?
Każda osoba posiadająca ubezpieczenie zdrowotne ma co prawda prawo do badań diagnostycznych finansowanych przez NFZ, ale warunkiem ich bezpłatnego wykonania jest uzyskanie skierowania. Ten dokument może wydać tylko uprawniony medyk. Musi to być lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, czyli taki, który sam ma podpisaną umowę z NFZ lub pracuje w placówce medycznej, która zawarła kontrakt z funduszem. To oznacza, że lekarz w swoim prywatnym gabinecie nie może wystawić skierowania na badania finansowane przez NFZ.
Podstawa prawna
Art. 32 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.).
Czy POZ zleci tylko niektóre badania
Lekarz rodzinny nie chciał mnie skierować na rezonans magnetyczny kolana. Twierdzi, że nie jest do tego uprawniony. Czy to prawda?
Lekarze POZ, w przeciwieństwie do specjalistów, nie mają prawa kierować pacjentów na każdy rodzaj diagnostyki. Wykaz badań, których wykonanie mogą zlecać, jest ściśle określony. Obejmuje zarówno podstawowe analizy (np. morfologię lub badania moczu), jak i diagnostykę obrazową, np. wykonanie prześwietleń rentgenem. Od stycznia lista tych badań jeszcze się wydłuży, np. lekarz rodzinny będzie mógł zlecać swoim chorym analizy w kierunku raka prostaty lub testy tarczycowe. Wszystkie te badania są w ramach POZ nieodpłatne. Lekarz rodzinny może też wystawić skierowanie na dwa rodzaje badań endoskopowych, tzn. gastroskopię i kolonoskopię. Nie ma natomiast uprawnień do kierowania chorych na badania kosztochłonne, w tym prześwietlenia rezonansem magnetycznym.
Podstawa prawna
Część IV załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra zdrowia z 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. poz. 1248).
Czy na odmowę można się poskarżyć
W szpitalu odmówiono mi wydania wyników badań oraz sporządzenia ich kserokopii. Czy mogę złożyć skargę?
Pacjent, który spotka się z odmową dostępu do dokumentacji medycznej, którą stanowią wyniki jego badań, w pierwszej kolejności powinien złożyć skargę (najlepiej na piśmie) do dyrekcji placówki medycznej, w której taka sytuacja miała miejsce. Jeżeli interwencja u dyrektora nie poskutkuje i wyniki nie zostaną mu udostępnione do wglądu lub w formie odpisu lub kserokopii, zainteresowany może skierować sprawę do rzecznika praw pacjenta. Ten zaś na jego wniosek może wszcząć postępowanie wyjaśniające, czy doszło do naruszenia praw pacjenta.
Podstawa prawna
Art. 50 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 159 ze zm.).
Czy za kopię badań trzeba zapłacić
Szpital odmówił mi wydania oryginałów wyników badań. Zażądałem więc sporządzenia kopii, za które placówka medyczna pobrała ode mnie opłatę. Czy miała do tego prawo?
Za wykonanie odpisu lub kopii wyników badań świadczeniodawca może pobierać opłatę od pacjenta. Jej maksymalna wysokość jest ściśle ustalona. Podstawą jej wyliczenia jest publikowana kwartalnie przez Główny Urząd Statystyczny wysokość przeciętnego wynagrodzenia. Maksymalna wysokość opłat za jedną stronę wyciągu lub odpisu dokumentacji medycznej, sporządzenie wyciągu, odpisu lub kopii dokumentacji medycznej na elektronicznym nośniku danych (jeżeli jest prowadzona w formie elektronicznej) nie może przekraczać 0,002 wspomnianej podstawy wyliczenia. Zgodnie z tym w grudniu 2014 r. opłaty wynoszą:
● jedna strona wyciągu lub odpisu, wyciąg, odpis lub kopia na nośniku elektronicznym – 7,45 zł,
● jedna strona kopii – 0,75 zł.
Żądanie wyższych kwot jest niezgodne z prawem.
Podstawa prawna
Art. 28 ust. 4 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 159 ze zm.).
Polska służba zdrowia zatrzymała się w XX wieku
Polska służba zdrowia zatrzymała się w XX wieku

Zobacz również
Czy wyniki badań są własnością przychodni
W ramach NFZ miałam wykonaną biopsję tarczycy. Przychodnia, w której się leczę, nie chce mi jednak wydać wyników. Czekają na mnie w gabinecie lekarza, ale na wizytę jestem zapisana dopiero za cztery miesiące. Czy placówka medyczna ma prawo nie wydać mi wyników?
Wyniki badań są częścią dokumentacji medycznej pacjenta. Dysponuje nimi placówka medyczna, która wystawiła skierowanie na nie choremu. Ich oryginał lub kopia powinny zostać umieszczone w historii choroby, a placówka medyczna musi rozliczyć się z nich z NFZ. Badania (z wyjątkiem najdroższych, jak m.in. tomograf komputerowy) stanowią bowiem część porady lekarskiej. Lekarz może wydać wynik pacjentowi po wpisaniu do dokumentacji medycznej. Z tego powodu wiele przychodni wprowadza wewnętrzne regulaminy, zgodnie z którymi wyniki analiz prosto z pracowni lub laboratorium są przekazywane do lekarza. Wprowadzając takie rozwiązanie, chcą uniknąć sytuacji, gdy zainteresowany odbiera wyniki i nie pojawia się już w gabinecie medyka, a fundusz nie płaci im za wykonane świadczenie. Pacjent może dostać wynik bezpośrednio z pracowni tylko wtedy, gdy ta zapewni dostarczenie go również do lekarza, który badanie zlecił. Przywoływany przepis nie może być jednak podstawą do odmowy wydania pacjentowi wyników badań przed wizytą lekarską. Chory bowiem ma prawo wglądu do nich na każdym etapie leczenia. Ponadto jest uprawniony do uzyskania kopii lub odpisu swojej dokumentacji medycznej. Tak więc placówka medyczna na żądanie zainteresowanego ma obowiązek sporządzić kserokopię lub odpis wyników badań.
Podstawa prawna
Art. 27 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 159 ze zm.).
Czy za diagnostykę w POZ trzeba zapłacić
Lekarz rodzinny nie chciał mi wydać skierowania na badanie krwi. Odesłał mnie do prywatnego laboratorium, gdzie za analizę musiałem zapłacić z własnej kieszeni. Czy miał prawo tak postąpić?
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) ma obowiązek zlecać pacjentom przeprowadzenie badań laboratoryjnych, np. krwi lub moczu. Powinien mieć podpisaną umowę z laboratorium diagnostycznym na wykonywanie takich świadczeń. Ma obowiązek kierować do tej placówki swoich chorych. Pacjent, któremu lekarz pierwszego kontaktu zlecił jakieś badanie, nie musi za nie płacić. Wykonanie danej analizy jest finansowane ze środków przekazanych placówce POZ przez NFZ. Lekarz rodzinny nie może odmówić wydania zlecenia na badania, kierować do laboratorium, w którym są one wykonywane odpłatnie, ani samemu domagać się opłat od pacjenta.
Podstawa prawna
Par. 4 ust. 1 rozporządzenia ministra zdrowia z 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. poz. 1248).