Od 25 marca odzyskiwanie należności z tytułu podatków lokalnych i opłat ma być sprawniejsze. Jednak nowe przepisy oznaczają też nowe obowiązki, do których już teraz warto się przygotować.

Wszystko to za sprawą zmian w ustawie z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzeku cyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2505; dalej: u.p.e.a.), które zostały wprowadzone na mocy ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 556). Będą to modyfikacje zarówno w procedurze egzekucji w administracji, jak i w obowiązkach, jakie mają przy tym spełnić m.in. wójtowie, burmistrzowie czy prezydenci. Zmiany niewątpliwie usprawnią odzyskiwanie należności z tytułu podatków lokalnych. Przypomnijmy, że wójt/burmistrz/prezydent mają status samorządowych organów podatkowych. z mocy art. 1c ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 70; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 2291), w którym postanowiono, że są oni organami podatkowymi właściwymi w sprawach podatków i opłat unormowanych w tej ustawie. Z kolei wszelkie zaległości z tytułu podatków podlegają egzekucji administracyjnej prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego, który z mocy art. 19 par. 1 u.p.e.a. jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych oraz do zabezpieczania takich należności w trybie i na zasadach określonych w dziale IV, z zastrzeżeniem art. 19 par. 2‒8.

Skala nowelizacji jest znacząca, zatem jest konieczne, aby samorządowe organy podatkowe jak najszybciej przygotowały się do wejścia nowych regulacji. Przestawiamy zatem 12 najbardziej istotnych nowości, o których powinni wiedzieć włodarze i urzędnicy jednostek samorządu terytorialnego.

1. nowe zasady przedawnienia kosztów upomnienia

Ta zmiana jest istotna przede wszystkim z perspektywy wierzyciela, jakim jest JST, bowiem zdecydowanie upraszcza zasady liczenia terminu przedawnienia wspomnianych kosztów (co było dotychczas problemem dla wielu z nich).

Trzeba zacząć od przypomnienia, że upomnienie ma swoją podstawę normatywną w art. 15 u.p.e.a. Zgodnie z jego par. 1 „egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego oraz inne dane niezbędne do prawidłowego wykonania obowiązku przez zobowiązanego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej”. Ponadto z przepisów wynika, że postępowanie egzekucyjne może zostać wszczęte dopiero po upływie siedmiu dni od dnia doręczenia tego upomnienia. Upomnienie zawiera pouczenie zobowiązanego, że w przypadku niewykonania w całości obowiązku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia upomnienia ma on obowiązek zawiadomienia wierzyciela, a po doręczeniu zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego również organu egzekucyjnego, o zmianie adresu jego miejsca zamieszkania lub siedziby (par. 1a). Obecnie koszt upomnienia wynosi 16 zł.

Nowelizacja wprowadza zmianę w art. 15 par. 3c, który obecnie ma treść: „Obowiązek zapłaty kosztów upomnienia przedawnia się z upływem 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wygasł egzekwowany obowiązek. Bieg terminu przedawnienia nie ulega przerwaniu i zawieszeniu”.

Jak podano w uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej, obowiązujące dotychczas rozwiązanie powoduje, że „w zdecydowanej większości przypadków, gdy należność pieniężna wygaśnie wskutek przedawnienia, pozostają niezaspokojone koszty upomnienia”. Dodano, że ta problematyczna sytuacja nie ma miejsca, jeżeli należność pieniężna zostanie wyegzekwowana albo dobrowolnie zapłacona organowi egzekucyjnemu, ponieważ koszty upomnienia są pokrywane przed egzekwowaną należnością, stosownie do, odpowiednio, art. 115 par. 1 i art. 115aa u.p.e.a.

Dlatego postanowiono zmienić przepisy tak, aby w przypadku przedawnienia należności przedawniały się również koszty upomnienia. Po nowelizacji treść art. 15 par. 3c będzie więc następująca: „Obowiązek zapłaty kosztów upomnienia przedawnia się wraz z wygaśnięciem należności pieniężnej objętej tym upomnieniem. Jeżeli w upomnieniu ujęto więcej niż jedną należność pieniężną, koszty upomnienia przedawniają się wraz z wygaśnięciem należności pieniężnej o najpóźniejszym terminie płatności”.

Projektodawca tłumaczył wprowadzenie zmiany zamiarem uproszczenia zasad przedawnienia kosztów upomnienia. Po 25 marca nie będzie już takich sytuacji jak w obecnym stanie prawnym, gdy należność się przedawniała, ale pozostawał dług z tytułu samego upomnienia.

2. prawo żądania od banku informacji o małżonku

Organy egzekucyjne będą mogły żądać od banków informacji dotyczących małżonka zobowiązanego. W celu dodania nowego uprawnienia wprowadzono zmiany w art. 36 u.p.e.a. Z jego par. 1c obecnie wynika, że – na żądanie organu egzekucyjnego lub centralnego biura łącznikowego ‒ banki są obowiązane do przekazywania informacji dotyczących zobowiązanego lub podmiotu, o którym mowa w art. 3 pkt 8 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2009), w zakresie:

1) posiadanych rachunków bankowych lub posiadanych pełnomocnictw do dysponowania rachunkami bankowymi, liczby tych rachunków lub pełnomocnictw, obrotów i stanów tych rachunków z podaniem wpływów, obciążeń rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio ich nadawców i odbiorców;

2) posiadanych rachunków pieniężnych, rachunków papierów wartościowych lub posiadanych pełnomocnictw do dysponowania takimi rachunkami, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków;

3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki z podaniem wysokości zobowiązań wynikających z tych kredytów lub pożyczek, celów, na jakie zostały udzielone, i sposobu zabezpieczenia ich spłaty, a także umów depozytowych i umów udostępniania skrytek sejfowych;

4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi;

5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi.

Nowo dodane przepisy umożliwią żądanie udzielenia przez banki informacji dotyczących również małżonka zobowiązanego. Została dodana nowa jednostka redakcyjna, tj. par. 1ca w art. 15 u.p.e.a., gdzie postanowiono: „Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami odpowiedzialność zobowiązanego za należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie obejmuje jego majątek osobisty i majątek wspólny, organ egzekucyjny lub centralne biuro łącznikowe może żądać od banków informacji dotyczących małżonka zobowiązanego w zakresie, o którym mowa w par. 1c”.

Co jednak istotne, organ egzekucyjny i centralne biuro łącznikowe będą mogły żądać powyższych informacji jedynie w przypadku, gdy odpowiedzialność zobowiązanego za należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie obejmuje majątek osobisty zobowiązanego i majątek wspólny.

3. prawo żądania informacji również od małżonka

Nowelizacja dodaje uprawnienie do żądania od zobowiązanego lub jego małżonka informacji dotyczących małżeńskiego ustroju majątkowego, a nawet informacji o składnikach majątku wspólnego. Nowe uprawnienie dla organu egzekucyjnego i dla wierzyciela zostało zawarte w nowo dodanym par. 1e w art. 15 u.p.e.a, w którym postanowiono: „Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami odpowiedzialność zobowiązanego za należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie obejmuje jego majątek osobisty i majątek wspólny, organ egzekucyjny lub wierzyciel może żądać od zobowiązanego lub jego małżonka informacji dotyczących małżeńskiego ustroju majątkowego, a w przypadku istnienia wspólności majątkowej ‒ danych małżonka zobowiązanego oraz informacji o składnikach majątku wspólnego w zakresie niezbędnym do wszczęcia lub prowadzenia egzekucji z majątku wspólnego”.

W uzasadnieniu projektu argumentowano, że dodanie tego przepisu umożliwi uzyskanie tych informacji od zobowiązanego lub jego małżonka, a w przypadku istnienia wspólności majątkowej – podanie także danych małżonka zobowiązanego oraz informacji o posiadanych składnikach majątku wspólnego.

4. prostsze wszczęcie postępowania

Nowym uproszczeniem jest rezygnacja z klauzuli organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji administracyjnej. Po zmianach wierzyciel będący jednocześnie organem egzekucyjnym będzie wszczynał postępowanie egzekucyjne z urzędu przez podpisanie albo opatrzenie pieczęcią wystawionego przez siebie tytułu wykonawczego.

W uzasadnieniu projektu podano, że zmiany mają związek z uproszczeniem etapu wszczęcia postępowania egzekucyjnego w egzekucji zarówno należności pieniężnych, jak i obowiązków o charakterze niepieniężnym. Klauzula organu egzeku cyjnego stanowi jedynie stwierdzenie, że tytuł wykonawczy został prawidłowo wystawiony i podlega wykonaniu. Przyjęto, że czynność nadawania klauzuli jest zbędna w kontekście obowiązującego art. 29 u.p.e.a. Zgodnie bowiem z par. 1 tego przepisu organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji administracyjnej; organ ten nie jest natomiast uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Stosownie zaś do art. 29 par. 2 u.p.e.a organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia wierzyciela o przyczynach nieprzystąpienia, jeżeli: obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny uprawdopodobni, że nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne lub tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów określonych w art. 27 par. 1 i 2 u.p.e.a.

5. dodatkowe dane

Nowym obowiązkiem dla wierzyciela będzie też przekazanie wraz z wnioskiem egzekucyjnym nowego rodzaju danych. Chodzi m.in. o dane:

  • małżonka zobowiązanego;
  • aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego czy
  • podmiotu niebędącego zobowiązanym, który uzyskał korzyść majątkową wskutek czynności prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela.

Wszystko to w celu usprawnienia egzekucji. Dotychczas zakres danych związanych z wnioskiem egzekucyjnym był ograniczony, co powodowało, że na etapie wszczęcia postępowania egzekucyjnego, nawet jeżeli wierzyciel je miał, nie informował o nich organu egzekucyjnego.

Powinność przekazania powyższych danych przez wierzyciela zawarto w nowo dodanych do art. 15 par. 1e pkt 4a‒4c u.p.e.a., które wymagają podania:

„4a) imienia i nazwiska małżonka zobowiązanego oraz adresu jego miejsca zamieszkania, a także numeru PESEL lub NIP, jeżeli małżonek zobowiązanego taki numer posiada, albo innego numeru identyfikacyjnego ze wskazaniem jego rodzaju, o ile jest znany wierzycielowi ‒ w przypadku gdy odpowiedzialność zobowiązanego za należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie obejmuje majątek osobisty zobowiązanego i majątek wspólny zobowiązanego i jego małżonka, zwany dalej ,«majątkiem wspólnym»;

4b) imienia i nazwiska lub nazwy podmiotu niebędącego zobowiązanym, na który zostało przeniesione prawo własności rzeczy lub inne prawo majątkowe obciążone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową zabezpieczającymi należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie, oraz adresu jego miejsca zamieszkania lub siedziby, a także numeru PESEL, NIP, numeru REGON lub numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, jeżeli podmiot ten taki numer posiada, albo innego numeru identyfikacyjnego ze wskazaniem jego rodzaju, o ile jest znany wierzycielowi;

4c) imienia i nazwiska lub nazwy podmiotu niebędącego zobowiązanym, który uzyskał korzyść majątkową wskutek czynności prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami czynność ta została uznana za bezskuteczną wobec tego wierzyciela, zwanego dalej «podmiotem, który uzyskał korzyść majątkową», oraz adresu jego miejsca zamieszkania lub siedziby, a także numeru PESEL, NIP, numeru REGON lub numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, jeżeli podmiot ten taki numer posiada, albo innego numeru identyfikacyjnego ze wskazaniem jego rodzaju, o ile jest znany wierzycielowi, oraz składnika majątkowego tego podmiotu, do którego może być skierowana egzekucja”.

6. dodatkowe elementy ujmowane w treści tytułu wykonawczego

Ten nowy obowiązek dla wierzyciela, podobnie jak pozostałe, zmierza do zwiększenia zakresu informacji przekazywanych organowi egzekucyjnemu. I choć są to zmiany pozornie niewielkie, to w praktyce mogą odegrać kluczową rolę w podnoszeniu skuteczności czynności egzekucyjnych.

Chodzi o m.in. wskazywanie przez wierzyciela:

  • imienia ojca i matki zobowiązanego – uznano, że podanie imion rodziców zobowiązanego, oprócz jego innych danych, będzie lepiej go identyfikowało, ułatwi ustalenie tożsamości osoby fizycznej, jeżeli jej imię i nazwisko nie pozwalają na jednoznaczną identyfikację, np. zobowiązany nosi często występujące nazwisko i imię, takie same jak inna osoba;
  • daty urodzenia zobowiązanego – o ile będzie znana wierzycielowi.

Jeżeli zaś zobowiązany nie będzie miał numeru PESEL, NIP lub numeru REGON, to w tytule wykonawczym wierzyciel wskaże inny numer identyfikacyjny ze wskazaniem jego rodzaju, o ile taki będzie mu znany. Dane te ułatwią jednoznaczną identyfikację zobowiązanego, jeżeli nie ma on numeru PESEL.

Niezależnie do powyższego nowelizacja przewiduje nowe rozwiązania w treści tytułu wykonawczego odnośnie do osoby wystawiającej tytuł wykonawczy, które zostały przeniesione do dodawanych w art. 27 par. 1 pkt 7a–7c u.p.e.a.:

„7a) imię i nazwisko osoby upoważnionej do działania w imieniu wierzyciela, a także jej stanowisko służbowe, jeżeli sposób opatrzenia tytułu wykonawczego podpisem albo pieczęcią, o których mowa w art. 26e par. 1, umożliwia podanie tego stanowiska;

7b) podpis osoby upoważnionej do działania w imieniu wierzyciela albo pieczęć, o której mowa w art. 26e par. 1 pkt 4 albo 5;

7c) datę podpisania tytułu wykonawczego przez osobę upoważnioną do działania w imieniu wierzyciela, a jeżeli tytuł wykonawczy został opatrzony pieczęcią, o której mowa w art. 26e par. 1 pkt 4 albo 5 ‒ datę opatrzenia tą pieczęcią”.

7. lepsza ochrona małżonka w trakcie egzekucji

Doprecyzowano sposób prowadzenia egzekucji z majątku wspólnego zobowiązanego i jego małżonka. Jak podano w uzasadnieniu projektu, chodzi o zagwarantowanie małżonkowi zobowiązanego ochrony jego praw w egzekucji z majątku wspólnego. Nowelizacja w tym zakresie polega na dodaniu okoliczności, w przypadku wystąpienia których małżonkowi zobowiązanego przysługują prawa zobowiązanego w egzekucji z majątku wspólnego. Zgodnie z proponowanym brzmieniem tego przepisu prawa te będą przysługiwały małżonkowi zobowiązanego nie tylko z chwilą wniesienia do organu egzekucyjnego sprzeciwu albo wniosku, o których mowa w art. 27e par. 4 u.p.e.a., lecz także z chwilą doręczenia mu zawiadomienia o zajęciu prawa majątkowego u dłużnika zajętej wierzytelności, protokołu zajęcia prawa majątkowego, protokołu zajęcia i odbioru ruchomości lub protokołu odbioru dokumentu. Od 25 marca br. treść nowego art. 27g u.p.e.a. będzie następująca:

„1. Małżonkowi zobowiązanego przysługują prawa zobowiązanego w egzekucji z majątku wspólnego z chwilą wniesienia do organu egzekucyjnego sprzeciwu albo wniosku, o którym mowa w art. 27e par. 4, albo doręczenia małżonkowi zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu prawa majątkowego u dłużnika zajętej wierzytelności, protokołu zajęcia prawa majątkowego, protokołu zajęcia i odbioru ruchomości lub protokołu odbioru dokumentu.

2. Do czasu zawiadomienia organu egzekucyjnego, o którym mowa w art. 27f par. 7, sprzedaży lub wykonaniu podlega wyłącznie odpowiednio rzecz lub prawo majątkowe wchodzące w skład majątku osobistego zobowiązanego.

3. Przepisu par. 2 nie stosuje się do wchodzącej w skład majątku wspólnego ruchomości ulegającej szybkiemu zepsuciu albo ruchomości, nad którą sprawowanie dozoru lub której przechowywanie powodowałoby wydatki niewspółmierne do jej wartości lub znaczne obniżenie jej wartości”.

8. nowy tytuł wykonawczy szybciej

Korzystne dla wierzyciela rozwiązanie jest związane z brakiem realizacji decyzji o rozłożeniu na raty zapłaty należności pieniężnej i prowadzeniem egzekucji. Mechanizm ten został zawarty w nowo dodanym par. 1b w art. 28b u.p.e.a. „Jeżeli decyzja o rozłożeniu na raty zapłaty należności pieniężnej została wydana przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego i wierzyciel wystawił tytuł wykonawczy na należność z tytułu niezapłaconej raty wynikającej z tej decyzji, to w przypadku niezapłacenia innej raty wynikającej z tej decyzji i zwiększenia dochodzonej należności pieniężnej wierzyciel niezwłocznie sporządza zmieniony tytuł wykonawczy”.

W uzasadnieniu do projektu ustawy podano m.in., że dodanie tego przepisu jest związane z modyfikacją ustawy 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 2760) dotyczącą zmiany zasad wygaśnięcia decyzji o rozłożeniu na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej w razie niedotrzymania terminu płatności rat. Wprowadzenie regulacji ma na celu usprawnienie działań wierzyciela, w przypadku gdy należność pieniężna jest rozłożona na klika rat przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, a zobowiązany nie zapłaci więcej niż jednej raty. W takich przypadkach, zamiast wystawiać odrębny tytuł wykonawczy na każdą niezapłaconą ratę, wierzyciel będzie wystawiał tytuł wykonawczy na pierwszą niezapłaconą ratę. Jeżeli zaś zobowiązany nie zapłaci pozostałych rat, to wierzyciel wystawi zmieniony tytuł wykonawczy. Zmieniony tytuł wykonawczy zastąpi zatem dotychczasowy tytuł wykonawczy i będzie obejmował należność pieniężną wynikającą ze wszystkich wcześniej niezapłaconych rat. Rozwiązanie to usprawni także działanie organu egzekucyjnego, będzie on bowiem prowadził jedno postępowanie egzekucyjne dotyczące tej samej należności. Rozwiązanie to będzie korzystne także dla zobowiązanych, ponieważ będą oni ponosić tylko raz opłatę manipulacyjną, o której mowa w art. 64 par. 1 u.p.e.a.

9. zmiany w opłatach manipulacyjnych/egzekucyjnych

Chodzi o wiele nowych lub zmienionych przepisów w art. 64 u.p.e.a. Jedna z praktycznych zmian dotyczy sytuacji, gdy nie powstanie opłata manipulacyjna. W tym zakresie na uwagę zasługuje nowe brzmienie par. 3 pkt 1, z którego wynika, że obowiązek zapłaty opłaty manipulacyjnej nie powstaje, gdy obowiązek zapłaty należności pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztów upomnienia wygaśnie w całości przed wszczęciem egzekucji administracyjnej.

Zmiana ma na celu wyeliminowanie wątpliwości dotyczących powstania obowiązku zapłaty opłaty manipulacyjnej, gdy obowiązek zapłaty egzekwowanej należności wygaśnie przed wszczęciem egzekucji administracyjnej, ale nie wskutek zapłaty lub umorzenia tej należności. Wygaśnięcie obowiązku zapłaty może bowiem nastąpić również w innych przypadkach przed wszczęciem egzekucji, np. w sytuacji gdy organ egzekucyjny dokona zaliczenia środków pieniężnych pozostałych po podziale kwoty uzyskanej z egzekucji na należność pieniężną objętą tytułem wykonawczym czy też w przypadku zaliczenia nadpłaty lub zwrotu podatku przez wierzyciela.

W ramach pozostałych zmian w art. 64 u.p.e.a. ustalono m.in., że organ egzekucyjny będzie pobierał opłatę egzekucyjną w wysokości 10 proc., z tym że od środków pieniężnych wyegzekwowanych na należność główną, odsetki na dzień wyegzekwowania i koszty upomnienia. Natomiast maksymalną wysokość opłaty egzekucyjnej zaproponowano kwotowo w niezmienionej wysokości, tj. 40 tys. zł. Doprecyzowano także, że to maksymalne ograniczenie wysokości opłaty egzekucyjnej ma zastosowanie odrębnie dla każdego tytułu wykonawczego.

10. wygaśnięcie postanowienia o rozłożeniu na raty

Doprecyzowano skutek braku płatności kolejnych trzech rat kosztów egzekucyjnych – wygaśnięcie postanowienia ratalnego. Zmiany został par. 3 w art. 64f u.p.e.a. Po nowelizacji brzmienie przepisu będzie następujące: „W razie niedotrzymania terminu płatności trzech rat, na jakie zostały rozłożone koszty egzekucyjne, postanowienie o rozłożeniu na raty wygasa w zakresie wszystkich niezapłaconych rat”.

Co istotne, postanowienie o rozłożeniu na raty zapłaty kosztów egzekucyjnych w zakresie wszystkich rat będzie wygasało w razie niedotrzymania terminu płatności trzech rat – zrezygnowano z wyrażenia „kolejnych”. Dotychczasowe rozwiązanie umożliwiało bowiem wybiórczą realizację przez zobowiązanego ustalonego układu ratalnego.

11. bank szybciej przekaże zajęte kwoty

Bank będzie miał obowiązek niezwłocznie przekazać organowi egzekucyjnemu zajęte kwoty na rachunku bankowym. W tym zakresie chodzi o zmianę w art. 80 par. 1 u.p.e.a., który zyska treść:

„Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przez przesłanie do banku zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z rachunku bankowego do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie dochodzonej wierzytelności oraz kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa bank, aby bez zgody organu egzekucyjnego nie dokonywał wypłat z rachunku bankowego do wysokości zajętej wierzytelności, lecz niezwłocznie:

1) przekazał zajętą wierzytelność organowi egzekucyjnemu na pokrycie egzekwowanej należności pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie, kosztów upomnienia i kosztów egzekucyjnych”.

Zrezygnowano tym samym z siedmiodniowego terminu, po upływie którego bank przekazuje organowi egzekucyjnemu zajęte kwoty z rachunku bankowego zobowiązanego (na podstawie nowej regulacji bank zajęte kwoty będzie przekazywał niezwłocznie).

12. usuwanie informacji zaraz po licytacji

Po licytacji publikacja ogłoszenia o licytacji umieszczona w BIP urzędu obsługującego organ egzekucyjny albo JST ma być usuwana szybciej. Zmianę dodano w art. 105a par. 3b: „Po upływie terminu licytacji wskazanego w obwieszczeniu o licytacji ruchomości organ egzekucyjny niezwłocznie usuwa to obwieszczenie z miejsc, o których mowa w par. 3, oraz zaprzestaje publikowania tego obwieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ten organ albo organu jednostki samorządu terytorialnego”. Regulacja ma związek z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych, czyli RODO. Z uwagi na to, że obwieszczenie o licytacji zawiera dane osobowe, uznano, że konieczne jest wprowadzenie terminu, po jakim organy egzekucyjne będą zobowiązane usunąć obwieszczenie o licytacji oraz zaprzestać jego publikacji. ©℗