Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, członek korpusu służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonuje pracę w godzinach nadliczbowych, w tym w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta. Co do zasady zlecanie pracy w godzinach nadliczbowych uzasadniają zwykłe potrzeby urzędu. W niedzielę może nastąpić to tylko wyjątkowo. Może to mieć miejsce np. w urzędach skarbowych w ostatnim miesiącu składania rocznych zeznań podatkowych przez osoby fizyczne.
Kwestia rekompensaty za godziny nadliczbowe w służbie cywilnej została uregulowana w sposób kompleksowy w art. 97 ustawy o służbie cywilnej (stanowisko takie zajął
Sąd Najwyższy w wyroku z 3 sierpnia 2011 r., sygn. akt I PK 40/11). W związku z tym do rekompensaty pracy członka korpusu służby cywilnej w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę nie znajdują zastosowania przepisy kodeksu pracy.
Rekompensata za godziny nadliczbowe w niedzielę
wPracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Niezależnie zatem od tego, czy
praca w nadgodzinach przypada w dzień powszedni (poniedziałek – sobota), czy w niedzielę, pracownik służby cywilnej ma prawo do odbioru czasu wolnego w wymiarze takim samym jak czas przepracowany w godzinach nadliczbowych. [przykład 1]
wUrzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu. W konsekwencji, bez względu na liczbę godzin przepracowanych na polecenie przełożonego w niedzielę, urzędnik ma
prawo do rekompensaty z tego tytułu w postaci całego dnia wolnego od pracy. [przykład 2]
wUstawa o służbie cywilnej nie przewiduje rekompensaty z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w przypadku osób zatrudnionych na wyższych stanowiskach w służbie cywilnej. W związku z tym, że regulacje tej ustawy są w tym zakresie kompleksowe, należy uznać, iż osobie zatrudnionej na wyższym stanowisku w służbie cywilnej nie przysługuje czas wolny w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę.
Do wszystkich członków korpusu służby cywilnej, a więc zarówno do pracowników, urzędników służby cywilnej, jak i osób zatrudnionych na wyższych stanowiskach w służbie cywilnej należy stosować ograniczenia wynikające z art. 132 i 133
kodeksu pracy, określających prawo pracownika do nieprzerwanego 11-godzinnego dobowego i 35-godzinnego tygodniowego odpoczynku.
Członkom korpusu służby cywilnej przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Odpoczynek powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 6.00 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. W przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę
odpoczynek tygodniowy może przypadać w innym dniu niż niedziela. [przykład 3]
Ustawa o służbie cywilnej nie reguluje kwestii rekompensaty z tytułu pracy w niedzielę niebędącej pracą w godzinach nadliczbowych, tylko wynikającej z rozkładu czasu pracy członka korpusu służby cywilnej (np. wykonywanej w ramach pracy zmianowej). Dlatego też z uwagi na brak uregulowania należy na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy zastosować regulacje zawarte w art. 15111 kodeksu pracy. W związku z tym członkowi korpusu służby cywilnej wykonującemu zgodnie z rozkładem czasu pracy pracę w niedzielę pracodawca jest zobowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w okresie sześciu dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli. W przypadku gdy nie jest możliwe wykorzystanie w tym terminie dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, należy udzielić pracownikowi dnia wolnego od pracy do końca okresu rozliczeniowego.
Przez tydzień należy rozumieć siedem kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Odpoczynek tygodniowy musi być zapewniony w każdym tygodniu pracy, czyli w każdych siedmiu kolejnych dniach, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego.
Pracownik nie może skutecznie zrzec się prawa do obligatoryjnego okresu odpoczynku zagwarantowanego w art. 132 par. 1 i art. 133 par. 1 kodeksu pracy. W razie nieudzielenia pracownikowi przysługującego mu czasu odpoczynku nie ma on roszczenia o dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu ani o udzielenie skumulowanego czasu wolnego w wymiarze równym liczbie niewykorzystanych godzin odpoczynku. Kwestia sankcji z tytułu nieudzielenia czasu odpoczynku nie została uregulowana w przepisach prawa pracy. W razie poniesienia przez pracownika szkody majątkowej z tego tytułu może on dochodzić odszkodowania na podstawie art. 471 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380), a w razie uszczerbku niemajątkowego – na podstawie art. 23 i 24 tego kodeksu. ©?
Pracownik służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonywał pracę w niedzielę w godzinach 8.15–12.00. Z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych przysługuje mu odbiór czasu wolnego w wymiarze 3 godz. 45 min.
Urzędnik służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonywał pracę w niedzielę w godzinach 8.15–12.00. Z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych przysługuje mu odbiór dnia wolnego od pracy w najbliższym tygodniu.
Pracownik służby cywilnej pracuje w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku w godz. od 8.15 do 16.15. Pracodawca zlecił mu dodatkową pracę w niedzielę od godz. 8.15 do 15.15. Do końca okresu rozliczeniowego pracodawca udzielił pracownikowi z tego tytułu czasu wolnego w wymiarze siedmiu godzin. W tym przypadku pracodawca nie narusza przepisów o czasie pracy, ponieważ zapewnia co najmniej 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek, licząc od godz. 16.15 w piątek do godz. 8.15 w niedzielę (40 godzin).
Art. 97 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 2014 r. poz. 1111 ze zm.).
Art. 132 par. 1, art. 133 par. 1, art. 15111 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).