Od stycznia 2023 r. wzrosną stawki kar za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska. Więcej trzeba będzie również zapłacić za korzystanie ze środowiska, w tym za umieszczanie odpadów na składowisku.
Stawki opłat za korzystanie ze środowiska podnoszone są zgodnie z art. 291 ust. 1 i 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2556) na podstawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Te same przepisy stosuje się w odniesieniu do jednostkowych stawek kar za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu. I tak tegoroczna górna stawka kary wzrośnie z 71,67 zł za 1 dB przekroczenia do 75,33 zł w przyszłym roku. W przypadku opłat za korzystanie ze środowiska górna jednostkowa stawka za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza wzrośnie z 426,02 zł do 447,75 zł za 1 kg, natomiast za umieszczenie odpadów na składowisku z 312,10 zł do 328,02 zł za 1 t.
Wzrosną również poszczególne jednostkowe stawki kar za każdy decybel przekroczenia uzależnione od jego wielkości i pory, w której do niego doszło. Ustawodawca przewidział zróżnicowanie wysokości kar w czterech przedziałach: od 1 do 5 dB; powyżej 5 do 10 dB; powyżej 10 do 15 dB oraz powyżej 15 dB. Wzrosną one odpowiednio do 13,11 zł w dzień i 16,40 zł nocą; 22,93 zł i 27,87 zł; 32,80 zł i 39,36 zł oraz 49,18 zł i 59,07 zł. Normy hałasu, za których przekroczenie grożą powyższe kary, określone zostały w rozporządzeniu ministra środowiska z 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 112).
Przypomnijmy, że w połowie czerwca br. w życie weszły przepisy ustawy z 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1260), których zadaniem było dostosowanie metod oceny hałasu oraz oceny jego szkodliwych skutków w środowisku do unijnych regulacji. Do stosowania zaktualizowanych metod oceny hałasu zobowiązane zostały podmioty sporządzające strategiczne mapy hałasu – zarządzający głównymi: drogami, liniami kolejowymi lub lotniskami oraz prezydenci miast, których liczba mieszkańców przekracza 100 tys. Doprecyzowano ponadto, że część opisowa mapy powinna w szczególności zawierać również ocenę szkodliwych skutków hałasu. Odniesienie do unijnych dyrektyw ma również zapewnić narzędzia do jednorodnego sposobu oceny tych skutków nie tylko podmiotom sporządzającym mapy, lecz także organom ochrony środowiska – marszałkom województw. Z kolei zarządzający drogami innymi niż autostrady i drogi ekspresowe, które usytuowane są w miastach na prawach powiatu, mogą zostać zobowiązani przez marszałka do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego. Dokument ten ma dostarczać informacji o faktycznym oddziaływaniu danego obiektu na środowisko i proponować ewentualne działania naprawcze. ©℗
