Wprowadzenie takiego rozwiązania przewiduje projekt ustawy o bonie senioralnym w wersji, która została skierowana do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów. Co do zasady jego wartość – wyrażona liczbą godzin usług wsparcia – będzie uzależniona od liczby punktów w liczącej 60 punktów skali oceniającej niezaspokojone potrzeby seniora. Przy czym, aby bon został w ogóle przyznany, będzie musiało ich być co najmniej 11. Poprzednia wersja projektu ustawy zakładała, że organ ds. polityki senioralnej będzie mógł wydać instrukcje dotyczące przyznawania punktów – co więcej, mogłyby one być niejawne. Jednak ta propozycja zebrała krytyczne uwagi w trakcie drugiej tury konsultacji projektu i departament polityki senioralnej w kancelarii premiera zrezygnował z tego pomysłu. Zamiast tego, w projekcie znalazł się przepis wskazujący, że to premier wyda rozporządzenie w sprawie sposobu przyznawania punktów, zapewniającego rzetelną i kompleksową ocenę poziomu niezaspokojonych potrzeb osób w wieku 75+.
Bon senioralny sfinansuje więcej godzin opieki
W nowym projekcie jest też zmiana związana z liczbą godzin usług wsparcia. Ich limit – minimalny i maksymalny – już wcześniej został zróżnicowany nie tylko w zależności od liczby punktów, ale też wieku seniorów, którzy zostali podzieleni na trzy grupy (75–79 lat, 80–84 lata, 85 lat i więcej). Natomiast teraz departament polityki senioralnej postanowił zwiększyć trochę liczbę godzin dla osób, które w trakcie oceny dostaną mało punktów. Przykładowo osoba w wieku 75–79 lat z liczbą punktów 11–20 miała otrzymywać od czterech do siedmiu godzin usług miesięcznie finansowanych bonem, a aktualnie w projekcie jest zapisane, że będzie ich od pięciu do siedmiu. Z kolei seniorowi między 80. a 84. rokiem życia z liczbą punktów od 21 do 35 miało przysługiwać od 11 do 19 godzin usług, a będzie od 13 do 19. Dodatkowo dla każdego przedziału punktowego i wiekowego przyporządkowana została kwotowa wysokość bonu. We wspomnianych wyżej przykładach będzie to odpowiednio nie więcej niż 301 zł oraz 817 zł (z zachowaniem zasady, że maksymalna kwota bonu to 2150 zł).
W projekcie doprecyzowano też przepisy odnoszące się do kryterium dochodowego, które będzie musiał spełnić małżonek lub zstępny (dziecko, wnuk) seniora wnioskujący o przyznanie bonu. Poprzednie ich brzmienie zakładało, że przeciętny dochód – w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku – nie może być niższy niż 3500 zł oraz wyższy niż 6700 zł w przypadku osoby samotnej lub nie może przekraczać 10 000 zł łącznie z dochodami pozostałych członków rodziny. Teraz ta sama dolna granica dochodu została wpisana do projektu również dla gospodarstw domowych wieloosobowych.
Niższe kwalifikacje osoby wykonującej usługi wsparcia
Ponadto w aktualnym projekcie złagodzone zostały wymogi, które będą musiały spełniać osoby zajmujące się świadczeniem usług wsparcia opłacanych bonem. Pierwotnie jednym z warunków było posiadanie wykształcenia co najmniej średniego, średniego branżowego, zasadniczego branżowego lub zasadniczego zawodowego, obecnie zaś mowa jest o wykształceniu podstawowym, co ma ułatwić znajdowanie osób mogących wspierać seniorów zwłaszcza na terenach gmin wiejskich. Jednocześnie rozszerzony został zakres szkolenia przygotowującego do pracy ze starszymi osobami, które będą odbywać ich opiekunowie. ©℗
Podstawa prawna
Etap legislacyjny
Projekt ustawy przekazany na Stały Komitet Rady Ministrów