Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Wynoszący 1200 zł na osobę próg dochodów przy ubieganiu się o świadczenie wychowawcze został przewidziany tylko dla części rodzin, w których wychowuje się dziecko z dysfunkcją zdrowotną.
Dlatego nie można dokonać wykładni rozszerzającej przepisów, która prowadziłaby do objęcia nim wszystkich osób mających niepełnosprawnego potomka.
Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Łodzi, który odrzucił skargę w sprawie dotyczącej odmowy przyznania 500 zł na pierwsze dziecko w rodzinie. O świadczenie starał się rodzic samotnie wychowujący niepełnosprawne dziecko. W związku z tym gmina musiała sprawdzić, czy ich dochody nie przekraczają kryterium do jego przyznania. Próg ten wynosi 800 zł lub 1200 zł, gdy w rodzinie jest potomek z dysfunkcją zdrowotną. Tyle tylko że w tym przypadku gmina nie mogła zastosować wyższej kwoty progu ze względu na to, że nie została spełniona definicja niepełnosprawnego dziecka, która jest zawarta w art. 2 pkt 9 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. poz. 195 ze zm.). Zgodnie z nią jest nim małoletni, który do momentu skończenia 16 lat ma orzeczenie o niepełnosprawności, a po osiągnięciu tego wieku, zaliczające go do umiarkowanego lub znacznego stopnia dysfunkcji zdrowotnej. Potomek rodzica ubiegającego się o świadczenie miał orzeczony lekki uszczerbek na zdrowiu.
W związku z tym, że wynoszący 800 zł próg dochodów został przekroczony o 51,23 zł, gmina musiała odmówić świadczenia wychowawczego. Opiekun postanowił jednak odwołać się do samorządowego kolegium odwoławczego, a gdy utrzymano negatywną decyzję w mocy – do WSA w Łodzi. W skardze wskazywał, że odmowa przyznania 500 zł jest nieuzasadnionym rozróżnianiem rodzin wychowujących dziecko z niepełnosprawnością w stopniu lekkim i tych, które mają potomków z dysfunkcją w stopniu umiarkowanym lub znacznym.
WSA tych zarzutów nie podzielił. W uzasadnieniu do wyroku wskazał, że na gruncie ustawy stanowiącej podstawę rozstrzygnięcia dziecko skarżącego nie może być uznane za niepełnosprawne, bo wprowadziła ona własną definicję takiego potomka. Podkreślił, że gdyby ustawodawca miał zamiar objęcia rodzin z małoletnimi o lekkim poziomie uszczerbku na zdrowiu wyższym kryterium dochodowym, wymieniłby wprost ten stopień dysfunkcji w art. 2 pkt 9. Ponieważ tego nie uczynił, nie można dokonywać wykładni rozszerzającej wspomnianego przepisu, bowiem byłoby to niezgodne z jego intencją. Tym samym w ocenie WSA gmina prawidłowo rozpatrzyła wniosek z uwzględnieniem kryterium dochodowego w wysokości 800 zł.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 11 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 715/16.
