Od połowy lipca będziemy zatrudniać osobę, która do końca stycznia pracowała u jednego pracodawcy, a od połowy marca do połowy czerwca u kolejnego. Na razie zawarliśmy umowę na 3 miesiące, ale możliwe, że później podpiszemy następną. Pracownik ma prawo do 26 dni urlopu rocznie. W świadectwie pracy od pierwszego z pracodawców wskazano, że wykorzystał 2 dni (16 godzin) urlopu. W drugim świadectwie widnieje wykorzystanie urlopu w wymiarze 6 dni. Ile urlopu powinniśmy udzielić tej osobie w 2016 r.? Wydaje mi się, że w przedstawionych świadectwach urlop jest zaniżony. Czy w związku z tym może nas obciążać konieczność udzielenia należnego urlopu za wcześniejszy okres?
W przypadku obecnej umowy pracownik ma prawo do 9 dni urlopu. Ustalamy go na razie w odniesieniu do okresu, na jaki została zawarta umowa, przy zastosowaniu zaokrągleń do pełnych miesięcy kalendarzowych. Natomiast za zaniżenie urlopu przy wcześniejszym zatrudnieniu odpowiadają poprzedni pracodawcy, do których pracownik powinien się zwrócić o wypłatę należnego ekwiwalentu.
Obecny wymiar
Obecnie pracownik jest zatrudniony na 3 miesiące, ale zasady rozliczania urlopu skutkują tym, że już dla obecnej umowy powinien on być wyliczony dla 4 miesięcy. Niepełne miesiące kalendarzowe zaokrąglamy bowiem w górę do pełnych miesięcy. W razie zakończenia i podjęcia kolejnego zatrudnienia w trakcie tego samego miesiąca zaokrąglenia dokonuje dotychczasowy pracodawca. Jednak w lipcu pracownik nie pracował u innego pracodawcy, a zatem to czytelnik dokona zaokrąglenia za ten miesiąc.
Za okres zatrudnienia w firmie czytelnika na podstawie obecnej umowy pracownikowi przysługuje prawo do 9 dni (72 godzin) urlopu (26 x 4/12 = 8,66, co zaokrąglamy w górę do pełnego dnia).
Dalszy angaż
Jeżeli jednak zatrudnienie będzie kontynuowane w ramach kolejnej umowy, to sytuacja nieco się komplikuje. Nie można obecnie przyjąć, że pracownikowi przysługuje po prostu 13 dni urlopu. Wynika to z art. 1551 par. 1 pkt 2 k.p., zgodnie z którym ma on prawo do urlopu w wymiarze:
wproporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
wproporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Jak na razie zatrudniony nabywa więc możliwość korzystania z urlopu w wymiarze 9 dni. Przy kolejnej umowie (od połowy października do co najmniej końca roku) byłoby to kolejne 5 dni (26 x 2/12 = 4,33, co zaokrąglamy w górę do pełnego dnia).
Poprzednie zatrudnienie
U poprzednich pracodawców pracownik nabył urlop w następującym wymiarze:
wzatrudnienie w styczniu – 3 dni (26 x 1/12 = 2,17, co zaokrąglamy do pełnego dnia),
wzatrudnienie od połowy marca do połowy czerwca – 9 dni (26 x 4/12 = 8,66, co zaokrąglamy w górę do pełnego dnia).
Takie wymiary urlopów powinny być u tych pracodawców rozliczone – jeżeli pracownik nie wykorzystał wypoczynku, to ekwiwalentem pieniężnym. W świadectwie pracy pracodawca wskazuje m.in. urlop wypoczynkowy wykorzystany w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, przy czym podaje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za który przysługuje ekwiwalent pieniężny. Nie dokonuje się przy tym rozbicia na urlop wykorzystany w naturze i rozliczony ekwiwalentem pieniężnym. Skoro zatem w świadectwach pracy podano mniejsze liczby, to oznacza, że należne pracownikowi świadczenia zostały zaniżone. Czytelnik za to jednak nie odpowiada. Błąd poprzednich pracodawców nie skutkuje koniecznością udzielenia pracownikowi wyższego wymiaru urlopu niż wynika z zasady proporcjonalności. [ramka]
Ponadto wymiar urlopu pracownika w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru wynikającego z jego urlopowego stażu pracy, tj. 26 dni.
Błąd poprzednich pracodawców nie skutkuje koniecznością udzielenia wyższego wymiaru urlopu
Podstawowe reguły
Ustalając urlop proporcjonalny, należy pamiętać o następujących zasadach:
● kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi. Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca. W razie zakończenia i podjęcia kolejnego zatrudnienia w trakcie tego samego miesiąca zaokrąglenia dokonuje dotychczasowy pracodawca;
● niepełny dzień urlopu zaokrąglamy w górę do pełnego dnia;
● łącznie w trakcie roku pracownik nie może mieć więcej niż – w zależności od urlopowego stażu pracy – 20 lub 26 dni urlopu; dotyczy to zarówno kwestii zaokrągleń, jak i przypadków, w których u poprzedniego pracodawcy pracownik wykorzystał więcej urlopu niż przypisane do długości zatrudnienia u tego pracodawcy w danym roku. W takich sytuacjach kolejny pracodawca udzieli odpowiednio niższego urlopu.
Podstawa prawna
Art. 1551 i 1552a ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
