Niezgłoszenie wniosku o upadłość firmy może być przejawem uporczywego naruszenia praw pracowniczych.
Złożenie rezygnacji i zaprzestanie wykonywania obowiązków przez osoby zarządzające firmą nie zwalnia ich z odpowiedzialności za zatrudnione osoby. Przekonał się o tym dyrektor przedsiębiorstwa z Elbląga. W wyniku kontroli inspektor pracy skierował do Prokuratury Rejonowej w Elblągu zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez szefa zakładu. Według PIP polegało ono na uporczywym naruszaniu praw pracowników poprzez niewypłacanie wynagrodzeń (od 5 miesięcy) oraz na niezgłoszeniu przez dyrektora (członka zarządu spółki) wniosku o jej upadłość, pomimo powstania warunków uzasadniających złożenie takiego dokumentu.
W trakcie kontroli okazało się, że 15 pracowników elbląskiego przedsiębiorstwa od listopada 2014 r. nie otrzymywało wynagrodzenia za pracę. Zaległości pracodawcy z tego tytułu wyniosły prawie 150 tys. zł brutto. Co więcej, pięciu pracownikom nie zapłacono wynagrodzenia za okres choroby, a byłemu zatrudnionemu – ponad 8,7 tys. zł brutto odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę w trybie określonym w art. 55 par. 1 k.p. (czyli w przypadku gdy wydane zostanie orzeczenie lekarskie stwierdzające szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na zdrowie podwładnego, a zatrudniający nie przeniesie go do innej pracy).
Nie ma odszkodowania za bezprawnie skrócone wypowiedzenie

Zobacz również
Inspektor ustalił też, że funkcję jednoosobowego zarządu spółki od listopada 2013 r. pełnił dyrektor zakładu. Pomimo niewywiązywania się z wymagalnych zobowiązań wobec pracowników nie zgłosił on do sądu wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, co jest przestępstwem z art. 586 k.s.h. (zagrożonym karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku). Brak zgłoszenia do sądu oraz zaleganie z wypłatami za okres pięciu miesięcy wywołały szczególnie niekorzystne konsekwencje dla zatrudnionych w firmie. Zostali oni pozbawieni środków do życia, a jednocześnie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mogli uzyskać jedynie należności za ostatnie trzy miesiące.
Z ustaleń kontrolnych wynikało, że w marcu 2015 r. dyrektor – zamiast zgłosić wniosek o upadłość – złożył rezygnację i zaprzestał wykonywania obowiązków. Uniemożliwiło to zatrudnionym rozwiązanie stosunku pracy z winy pracodawcy i zarejestrowanie się w powiatowym urzędzie pracy jako osoby bezrobotne (nie było osoby, która mogłaby wydać świadectwo pracy). W czasie kontroli okazało się też, że spółka nie zatrudnia ani księgowego, ani pracownika ds. kadr i płac, za co odpowiedzialny był jej dyrektor. W związku z wszystkimi zarzutami inspektor pracy zdecydował o skierowaniu przeciwko niemu wniosku do prokuratury. Teraz grozi mu kara grzywny, ograniczenia wolności lub jej pozbawienia (do dwóch lat). Taką sankcję przewiduje kodeks karny w przypadku złośliwego lub uporczywego naruszania praw pracowników przez osoby wykonujące czynności z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.
– To istotna przestroga dla firm. Porzucanie działalności przez pracodawców nie jest powszechne, ale zdarza się coraz częściej. A ma to bardzo negatywne konsekwencje dla pracowników, bo choć teoretycznie mają wiele możliwości postępowania, np. mogą żądać wydania świadectwa pracy przed sądem, to jednak żadna z nich nie jest ani skuteczna, ani szybka – tłumaczy Małgorzata Lorenc z firmy Lorenc Doradztwo Kadrowe.
Ważne
Rezygnacja z funkcji menedżera nie ogranicza odpowiedzialności pracodawcy