Tak, kwota jest zgodna z prawem. W myśl art. 42 ust. 5 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o policji (dalej: u.p.) funkcjonariuszowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za sześć miesięcy i nie mniej niż za jeden miesiąc. Przepis ten stosuje się do funkcjonariusza przywróconego do służby w związku z uchyleniem lub stwierdzeniem nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w policji z powodu jej wadliwości. Stosuje się go też odpowiednio do policjanta zwolnionego ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 i 9 u.p., jeżeli postępowanie karne zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym lub orzeczeniem o umorzeniu postępowania z powodu niedopełnienia przestępstwa albo przestępstwa skarbowego lub braku ustawowych znamion czynu zabronionego.
Treść art. 42 ust. 5 u.p. wskazuje, że funkcjonariuszowi zostało zapewnione prawo do świadczenia pieniężnego, ale jego wysokość pozostawiono do uznania organu, wskazując jedynie próg maksymalny i minimalny. Świadczenie to ma charakter rekompensacyjny, zatem organ powinien ustalić, jakie skutki w sferze finansowej spowodowało zwolnienie funkcjonariusza ze służby. Kryterium decydującym o przyznaniu tego świadczenia nie jest zatem okres pozostawania poza służbą, lecz okoliczności dotyczące sytuacji finansowej osoby zwolnionej, w czasie od jej zwolnieniu do dnia przywrócenia do służby (por. wyrok WSA w Gorzowie z 13 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Go 148/13, orzeczenia.nsa.gov.pl).
Przyznanie organowi decyzji w sprawie wysokości świadczenia nie oznacza, że może ono być ustalone dowolnie. Organ musi wyczerpująco uzasadnić swoje stanowisko.
Warto wskazać, że WSA w Kielcach w wyroku z 12 marca 2015 r. (sygn. akt II SA/Ke 128/15, orzeczenia.nsa.gov.pl), wydanym w podobnym stanie faktycznym, wskazał, że przyznanie przez organ świadczenia pieniężnego w związku z przywróceniem do służby w wysokości jednomiesięcznego uposażenia nie jest przekroczeniem uznania administracyjnego.
W sprawie rozpatrywanej przez kielecki sąd administracyjny funkcjonariusz był kawalerem i przed zwolnieniem otrzymał odprawę i uposażenie za niewykorzystany urlop. Jednocześnie WSA w Kielcach w tym orzeczeniu stwierdził, że nie jest uprawniony zarzut policjanta, że organ nie wziął pod uwagę, iż został zwolniony ze służby z naruszeniem art. 41 ust. 2 pkt 8 u.p. Ta okoliczność daje bowiem tylko podstawę do zastosowania przepisu art. 42 ust. 5 u.p., nie może natomiast być argumentem za przyznaniem większego świadczenia pieniężnego.
Podstawa prawna
Art. 42 ust. 5 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o policji (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 529).