Urlop wypoczynkowy pracownika może zostać przerwany tylko w wyjątkowych okolicznościach, w tym z powodu choroby. Pracodawca jest wówczas zobowiązany udzielić pozostałej części urlopu w późniejszym terminie.

Coroczny, nieprzerwany płatny urlop wypoczynkowy jest jednym z podstawowych praw pracowniczych. Jednak przepisy Kodeksu pracy dopuszczają podzielenie go na części w szczególnych przypadkach, a dokładnie w razie:

  • czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
  • odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
  • odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy,
  • urlopu macierzyńskiego.

Niewykorzystaną przez pracownika z powodów powyższych powodów część urlopu pracodawca musi mu udzielić w terminie późniejszym. Nie ma przy tm znaczenia, ile trwała niezdolność do pracy danej osoby. Nawet więc jednodniowa niedyspozycja zostaje odliczona od całości urlopu.

Czy pracodawca może zmienić termin urlopu, a potem nalegać na wykorzystanie go do końca roku?>>

W przypadku choroby, pracownik powinien więc jak najszybciej dostarczyć pracodawcy zaświadczenie lekarskie potwierdzające niezdolność do pracy - urlop zatrudnionego zostanie wtedy przerwany.

Kiedy dana osoba wykorzysta część urlopu, którą obejmuje zwolnienie lekarskie, powinna zostać ustalona pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Obowiązują przy tym takie same reguły, jak przy ponownym ubieganiu się o urlop wypoczynkowy. Pracownik nie może natomiast samodzielnie przedłużyć urlopu wypoczynkowego o czas choroby i dopiero po upływie tego dodatkowego czasu wrócić do pracy. Najpierw musi zawsze złożyć wniosek do pracodawcy, który może zgodzić się (lub nie) na wskazany przez podwładnego termin.

Za wykorzystaną część urlopu wypoczynkowego pracownik otrzymuje wynagrodzenie urlopowe, natomiast za czas niezdolności do pracy - wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy.Jak dokładnie wylicza się je wylicza, przeczytasz tutaj>>