W świetle prawa podatnikiem podatku od dochodu osób fizycznych jest każda osoba, osiągająca dochód. Sprawdź, co składa się na podstawę tej daniny i jak rozliczyć dochody osiągnięte w 2016 roku.

Podatek dochodowy jest podatkiem osobistym, co oznacza, że podatnikiem jest każda osoba fizyczna osiągająca dochód. Zasada ta ma również zastosowanie do małżonków, chyba że wystąpią oni z wnioskiem o łączne opodatkowanie ich dochodów. O tym, jak rozliczyć PIT wspólnie z małżonkiem przeczytasz tutaj>>

Czym różni się przychód od dochodu?

To dochód odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową podatnika, lecz na jego wysokość wpływają przychody. Zgodnie z interpretacją resortu finansów, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Źródłem przychodu są m.in. stosunek pracy, stosunek służbowy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta, własna działalność, czy działy specjalne produkcji rolnej. To także najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów. Dochodem ze źródła przychodów, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekroczą sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Bez uzyskania przychodu nie powstanie dochód. Aby powstał, koszty przychodu muszą być wyższe niż koszty poniesione z tytułu uzyskania dochodu. Dochód stanowi zatem zysk skorygowany o koszty jego uzyskania.

Jakich przychodów nie uwzględnimy w PIT?

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do przychodów:
• z działalności rolniczej, ale z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,
• z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,
• podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn,
• wynikające z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,
• z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich,
• przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowane na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym
• ze świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, objętych wspólnością majątkową małżeńską.






Jak obliczyć podatek, który odprowadzamy od dochodu? Ustawodawcy jako jeden ze sposobów przywołują wykorzystanie skali podatkowej. Zgodnie z nią podatnicy, którzy w roku ubiegłym uzyskali dochód poniżej kwoty 85 528 złotych, zapłacą podatek w wysokości 18 proc. skorygowany o wskazaną kwotę zmniejszającą daninę (w 2017 roku 556,02 gr). Jeżeli podatnik przekroczy kwotę 85 528 zł, płaci w 2017 roku 14 839,02 zł oraz 32 proc. od kwoty powyżej 85 528 zł. Kwota 14 839,02 wynika z 18 proc. podatku należnego w przypadku pierwszej stawki podatkowej, pomniejszonego o podatek z kwoty 556,02 zł. Obliczenia te przybiorą inny kształt w przypadku dochodów za 2017 rok. Wówczas kwota wolna od podatku wzrośnie z poziomu 3 091 złotych do 6600 zł. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj>>