Budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi po uzyskaniu (w drodze decyzji administracyjnej) zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu. Wynika to z art. 29 ustawy o drogach publicznych (dalej: u.o.d.p.). W zezwoleniu tym (wydawanym na czas nieokreślony) określa się miejsce lokalizacji zjazdu i jego parametry techniczne, a w zezwoleniu na przebudowę zjazdu ‒ jego parametry techniczne.

W orzecznictwie sądowym akcentuje się, że w świetle art. 29 ust. 1 i 4 u.o.d.p. budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu. Ze względu na wymogi wynikające z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2023 r., sygn. akt I OSK 3128/19). Jak kolwiek nie wynika to wprost z przepisów, to we wspomnianej decyzji zarządca drogi jest uprawniony do nałożenia określonych wymogów wobec jej adresata, np. dotyczących wykonania przepustu.

W kontekście sytuacji przedstawionej przez czytelnika użyteczny może być wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 sierpnia 2012 r. (sygn. akt VII SA/Wa 8701/12), w którym pojawił się poboczny wątek związany z wykonaniem przepustu jako warunku powiązanego z zezwoleniem na wykonanie zjazdu. Wykonanie przepustu zostało zakwalifikowane jako element parametrów technicznych zjazdu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że wójt gminy, wydając decyzję w sprawie przebudowy zjazdu, jest uprawniony do nałożenia na właściciela (np. spółkę) wykonania określonych prac dodatkowych, które mogą być kwalifikowane jako warunki techniczne. W konsekwencji takie wymogi mogą finalnie zwiększyć koszty przedsiębiorcy związany z przebudową zjazdu. ©℗