Subskrybuj nas na Youtube
Konsument, posiadający umowę kompleksową na dostawę paliwa gazowego, otrzymuje jedną fakturę na podstawie której następuje płatność. Na fakturze znajdują się opłaty za sprzedaż paliw gazowych oraz opłaty za usługi dystrybucyjne. Natomiast w przypadku odrębnych umów sprzedaży i dystrybucji, konsument otrzymuje dwie odrębne faktury.
/>
Elementy składowe faktury
Na fakturze lub innym dokumencie, na podstawie którego następuje płatność za usługi związane ze sprzedażą i dystrybucją paliwa gazowego (w przypadku posiadania umowy kompleksowej), znajdują się:
- opłaty związane z zakupem paliw gazowych czyli cena paliwa gazowego.
- stawki opłat abonamentowych – ustalane w złotówkach na miesiąc i zróżnicowane ze względu na standardową dla danej grupy taryfowej długość okresu rozliczeniowego, określoną w taryfie.
Stawki opłat abonamentowych kalkuluje się na podstawie planowanych kosztów uzasadnionych wystawiania i dostarczania faktur, obliczania i pobierania należności, a także czynności związanych z uzasadnioną kontrolą wskazań układów pomiarowych oraz z zawieraniem i dotrzymywaniem warunków umów i prawidłowości rozliczeń.
Opłaty związane z usługą dystrybucji:
- stawki opłaty dystrybucyjnej stałej (kalkulowane na podstawie kosztów stałych ponoszonych przez dystrybutora w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w zakresie dystrybucji paliw gazowych, regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego we własnych instalacjach, kosztów stałych zakupu usług przesyłania w punktach wyjścia z systemu przesyłowego, będących punktami wejścia do systemu dystrybucyjnego tego przedsiębiorstwa, lub zakupu usług dystrybucji od innego przedsiębiorstwa zajmującego się dystrybucją paliw);
- stawki opłaty dystrybucyjnej zmiennej (kalkulowane na podstawie kosztów zmiennych ponoszonych przez dystrybutora w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w zakresie dystrybucji paliw gazowych, regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego we własnych instalacjach, kosztów zmiennych zakupu usług przesyłania w punktach wyjścia z systemu przesyłowego, będących punktami wejścia do systemu dystrybucyjnego, lub zakupu usług dystrybucji od innego przedsiębiorstwa zajmującego się dystrybucją paliw).
Jednocześnie, przedsiębiorstwo energetyczne, dokonujące rozliczenia z tytułu odebranych paliw gazowych lub wykonanych usług związanych z ich dostarczaniem, podaje konsumentowi -odpowiednio dla rodzaju rozliczeń - następujące informacje:
- stany wskazań układu pomiarowego na początku i na końcu okresu rozliczeniowego, określone w m3;
- zużycie paliw gazowych w okresie rozliczeniowym, wyrażone w m3;
- informację czy wskazane zużycie jest zużyciem rzeczywistym, czy też prognozowanym.
Nie używasz gazu? I tak zapłacisz
Część składników płatności za sprzedaż i usługi dystrybucji wskazanych na fakturze, uzależnionych jest od fizycznego zużycia paliw gazowych. Pozostałe mają charakter stały i płacone są przez konsumentów bez względu na to, czy w danym okresie rozliczeniowym miał miejsce rzeczywisty pobór paliw gazowych, czy też nie. W związku z tym w przypadku zużycia równego zero konsument zostaje obciążony opłatami stałymi za usługę dystrybucji oraz opłatą abonamentową.
Urząd komunikacji dzieli gospodarstwa domowe na trzy główne grupy taryfowe odbiorców. Klienci, którzy korzystają z gazu do przygotowania posiłków to głównie odbiorcy z grupy taryfowej W-1.1. Odbiorcy pobierający gaz dla celów przygotowania posiłków i podgrzania wody to odbiorcy zakwalifikowani do grupy taryfowej W-2.1. Odbiorcy, którzy ogrzewają mieszkania gazem ziemnym, to z kolei klienci z grupy taryfowej W-3.6.
Ile to kosztuje?
Jakie są zatem przykładowe koszty dla klientów? Sprawdzimy to zaglądając do taryfy Polskiej Spółki Gazownictwa, krajowego operatora systemu dystrybucyjnego gazu:
Dla Oddziału w Warszawie ceny kształtują się następująco (taryfa ważna do 31 lipca 2014 r.):
Opłata dystrybucyjna stała (zł/mc):
Grupa taryfowa W.1.1 – 3,69
W 2.1 - 11,04
W 3.6 - 38,76
Opłata dystrybucyjna zmienna (gr/m3)
W.1.1 – 47,81
W 2.1 - 30
W 3.6 - 26,42
Stosownie do przepisów rozporządzenia taryfowego, od 1 sierpnia 2014 r. przedsiębiorstwo energetyczne dokonując rozliczenia z tytułu odebranych paliw gazowych lub wykonanych usług związanych z ich dostarczaniem dodatkowo będzie podawać odbiorcy (konsumentowi), odpowiednio do rodzaju rozliczeń: wartość współczynnika służącego do przeliczenia z m3 na kWh (tj. wartość współczynnika konwersji), oraz zużycie paliw gazowych w okresie rozliczeniowym, wyrażone w kWh.
Źródło: UKE, PGNiG, PSG, własne
