Konsument, posiadający umowę kompleksową na dostawę paliwa gazowego, otrzymuje jedną fakturę na podstawie której następuje płatność. Na fakturze znajdują się opłaty za sprzedaż paliw gazowych oraz opłaty za usługi dystrybucyjne. Natomiast w przypadku odrębnych umów sprzedaży i dystrybucji, konsument otrzymuje dwie odrębne faktury.
Elementy składowe faktury
Na fakturze lub innym dokumencie, na podstawie którego następuje płatność za usługi związane ze sprzedażą i dystrybucją paliwa gazowego (w przypadku posiadania umowy kompleksowej), znajdują się:
- opłaty związane z zakupem paliw gazowych czyli cena paliwa gazowego.
- stawki opłat abonamentowych – ustalane w złotówkach na miesiąc i zróżnicowane ze względu na standardową dla danej grupy taryfowej długość okresu rozliczeniowego, określoną w taryfie.
Stawki opłat abonamentowych kalkuluje się na podstawie planowanych kosztów uzasadnionych wystawiania i dostarczania faktur, obliczania i pobierania należności, a także czynności związanych z uzasadnioną kontrolą wskazań układów pomiarowych oraz z zawieraniem i dotrzymywaniem warunków umów i prawidłowości rozliczeń.
Opłaty związane z usługą dystrybucji:
- stawki opłaty dystrybucyjnej stałej (kalkulowane na podstawie kosztów stałych ponoszonych przez dystrybutora w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w zakresie dystrybucji paliw gazowych, regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego we własnych instalacjach, kosztów stałych zakupu usług przesyłania w punktach wyjścia z systemu przesyłowego, będących punktami wejścia do systemu dystrybucyjnego tego przedsiębiorstwa, lub zakupu usług dystrybucji od innego przedsiębiorstwa zajmującego się dystrybucją paliw);
- stawki opłaty dystrybucyjnej zmiennej (kalkulowane na podstawie kosztów zmiennych ponoszonych przez dystrybutora w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w zakresie dystrybucji paliw gazowych, regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego we własnych instalacjach, kosztów zmiennych zakupu usług przesyłania w punktach wyjścia z systemu przesyłowego, będących punktami wejścia do systemu dystrybucyjnego, lub zakupu usług dystrybucji od innego przedsiębiorstwa zajmującego się dystrybucją paliw).
Jednocześnie, przedsiębiorstwo energetyczne, dokonujące rozliczenia z tytułu odebranych paliw gazowych lub wykonanych usług związanych z ich dostarczaniem, podaje konsumentowi -odpowiednio dla rodzaju rozliczeń - następujące informacje:
- stany wskazań układu pomiarowego na początku i na końcu okresu rozliczeniowego, określone w m3;
- zużycie paliw gazowych w okresie rozliczeniowym, wyrażone w m3;
- informację czy wskazane zużycie jest zużyciem rzeczywistym, czy też prognozowanym.
Nie używasz gazu? I tak zapłacisz
Część składników płatności za sprzedaż i usługi dystrybucji wskazanych na fakturze, uzależnionych jest od fizycznego zużycia paliw gazowych. Pozostałe mają charakter stały i płacone są przez konsumentów bez względu na to, czy w danym okresie rozliczeniowym miał miejsce rzeczywisty pobór paliw gazowych, czy też nie. W związku z tym w przypadku zużycia równego zero konsument zostaje obciążony opłatami stałymi za usługę dystrybucji oraz opłatą abonamentową.
Urząd komunikacji dzieli gospodarstwa domowe na trzy główne grupy taryfowe odbiorców. Klienci, którzy korzystają z gazu do przygotowania posiłków to głównie odbiorcy z grupy taryfowej W-1.1. Odbiorcy pobierający gaz dla celów przygotowania posiłków i podgrzania wody to odbiorcy zakwalifikowani do grupy taryfowej W-2.1. Odbiorcy, którzy ogrzewają mieszkania gazem ziemnym, to z kolei klienci z grupy taryfowej W-3.6.
Ile to kosztuje?
Jakie są zatem przykładowe koszty dla klientów? Sprawdzimy to zaglądając do taryfy Polskiej Spółki Gazownictwa, krajowego operatora systemu dystrybucyjnego gazu:
Dla Oddziału w Warszawie ceny kształtują się następująco (taryfa ważna do 31 lipca 2014 r.):
Opłata dystrybucyjna stała (zł/mc):
Grupa taryfowa W.1.1 – 3,69
W 2.1 - 11,04
W 3.6 - 38,76
Opłata dystrybucyjna zmienna (gr/m3)
W.1.1 – 47,81
W 2.1 - 30
W 3.6 - 26,42
Stosownie do przepisów rozporządzenia taryfowego, od 1 sierpnia 2014 r. przedsiębiorstwo energetyczne dokonując rozliczenia z tytułu odebranych paliw gazowych lub wykonanych usług związanych z ich dostarczaniem dodatkowo będzie podawać odbiorcy (konsumentowi), odpowiednio do rodzaju rozliczeń: wartość współczynnika służącego do przeliczenia z m3 na kWh (tj. wartość współczynnika konwersji), oraz zużycie paliw gazowych w okresie rozliczeniowym, wyrażone w kWh.
Źródło: UKE, PGNiG, PSG, własne
