Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Dzisiaj upływa termin na składanie propozycji stawek energii na drugie półrocze 2013 r. Taryfy muszą przedstawić najwięksi sprzedawcy prądu dla odbiorców indywidualnych, czyli Tauron, PGE, Enea oraz Energa. W piątek jako pierwsza zrobiła to Energa.
/>
– Nie wnioskujemy o podwyżkę cen – zdradził nam Mirosław Bieliński, prezes spółki. Koncern z Gdańska sprzedaje prąd do 2,5 mln mieszkań i domów głównie w północnej Polsce. Propozycja może jednak nie przypaść do gustu Urzędowi Regulacji Energetyki, który jak dotąd uwolnił ceny dla biznesu, ale nadal zatwierdza taryfy płacone przez Kowalskiego.
– Jest przestrzeń do obniżki – mówi DGP Marek Woszczyk, prezes URE.
Z analiz urzędu wynika, że na skutek m.in. spadków cen energii na giełdowym rynku, na którym zaopatrują się sprzedawcy, stawki powinny pójść w dół. O ile? Szef regulatora odmawia odpowiedzi na to pytanie i dodaje, że obawia się niedoszacowania. Gdy URE po raz ostatni zgodził się na podwyżki cen energii w 2012 r. do średniego poziomu 280,7 zł za 1 MWh, cena energii w hurcie oscylowała wokół 200 zł za 1 MWh. Dziś jest to przedział 150–160 zł.
– Jeśli prawdą jest, że sprzedawcy chcą uwolnienia rynku dla grupy G, czyli gospodarstw domowych, to należy się spodziewać taryf spełniających oczekiwania tych odbiorców – naciska Woszczyk.
– Wciąż analizujemy sytuację – mówi Grzegorz Lot, wiceprezes spółki Tauron Sprzedaż, która w południowej Polsce ma 5 mln klientów indywidualnych. Nie chce zdradzić, czy możliwa jest obniżka cen. Pół roku temu energetyka domagała się wzrostów, ale pod naciskiem URE zadowoliła się utrzymaniem cen z 2012 r.
Zdaniem analityka rynku Andrzeja Szczęśniaka dzisiejszy poziom konkurencji w tej branży nie daje żadnych gwarancji, że po liberalizacji energetyka nie podniosłaby cen.
– Zwłaszcza że dziś za energię gospodarstwa domowe płacą mniej niż duży przemysł. Nawet w Stanach Zjednoczonych ceny energii z koncernami negocjują w imieniu mieszkańców agencje stanowe – zauważa Szczęśniak.
Dzisiaj przeciętna rodzina płaci za prąd ok. 150 zł miesięcznie, ale połowa faktury to opłaty za dostarczenie energii. Jeśli ceny spadną np. o 5 proc., przez pół roku w naszych kieszeniach zostanie 22,5 zł. Dwa razy wyższa obniżka pozwoliłaby zaoszczędzić 45 zł. Jak podaje Eurostat, Polacy w relacji do zarobków na energię, gaz i inne paliwa wydają aż 10 proc. domowego budżetu, dwa razy więcej od Niemców i aż trzy razy więcej od Greków.
Obniżki stawek na prąd zniechęcą branżę do konkurowania o klientów
Urząd Regulacji Energetyki naciska na czterech największych sprzedawców energii, żeby od 1 lipca obniżyli stawki płacone przez klientów indywidualnych. Spadek cen mógłby wynieść nawet 10 proc.
Przedstawiciele koncernów niechętnie mówią o polityce cenowej. Z nieoficjalnych rozmów z przedstawicielami grup energetycznych, czyli z PGE, Tauronem, Eneą i Energą, wynika, że ich zdaniem obniżka taryfy dla gospodarstw domowych w dzisiejszych warunkach osłabiłaby kondycję finansową koncernów i pogorszyłaby szanse na wzrost konkurencji w sektorze.
– Przez lata ze względów politycznych stawki dla klientów indywidualnych utrzymywano sztucznie na niskim poziomie, w efekcie czego dopłacali do nich pozostali uczestnicy rynku – mówi nam jeden z wysokich rangą menedżerów w energetyce. – Teraz jednak spadek cen energii w hurcie rozpętał konkurencję w segmencie biznesu do takiego poziomu, że na takie praktyki nie ma już miejsca. Forsowanie obniżek dla gospodarstw domowych pachnie polityką, a w efekcie zatrzyma konkurencję na rynku, bo nikomu nie będzie się opłacało rywalizować o klienta indywidulanego – dodaje.
Jednak i dzisiaj energetyka w ogóle nie stara się o Kowalskiego. Z ostatnich danych URE wynika, że z grupy ponad 15 mln odbiorców indywidualnych sprzedawcę zdecydowało się zmienić zaledwie 91 tys., czyli 0,6 proc. W dodatku część z nich zmieniła firmę energetyczną pod wpływem nieprawdziwych informacji przekazywanych przez przedstawicieli alternatywnych sprzedawców. O fali naciągaczy pisaliśmy pod koniec ubiegłego roku.
Niewielka aktywność koncernów to jeden z powodów, dla których prezes URE nie chce zdjąć z nich obowiązku uzgadniania stawek. – Byłoby lepiej, gdyby to konkurencja między zarówno wytwórcami, jak i sprzedawcami energii wyznaczała poziom cen dla gospodarstw domowych, a nie regulator – przyznaje Marek Woszczyk, prezes urzędu.
Zdaniem Andrzeja Szczęśniaka, analityka rynku energii, najwięksi sprzedawcy prądu będą poddani wielkiej presji. – URE realizuje politykę rządu, a ta jest nastawiona na obniżenie kosztów energii, gazu i paliw. Pytanie, czy URE ma narzędzia do wywierania presji na sprzedawców – zastanawia się ekspert.
Woszczyk przyznaje, że pozycja urzędu w starciu z energetyką nie jest silna. – Przepisy określające sposób postępowania przy zatwierdzaniu taryf były budowane tak, by przeciwdziałać nadmiernemu wzrostowi cen. Ustawodawca nie zadbał o to, by regulator mógł wymuszać na podmiotach uzasadnione rynkowo obniżki taryf.
Już teraz branża nie zabiega o klientów. Dostawcę zmieniło tylko 0,6 proc.
