Orzechy pistacjowe są bogate w magnez, potas i witaminy z grupy B3. Pozytywnie wpływają na układ krwionośny, dostarczają błonnika... i dużo kosztują. Dlaczego?

Pistacje są uprawiane w bardzo nielicznych miejscach

Drzewa pistacjowe są uprawiane głównie w trzech obszarach: w Iranie, Turcji i Kalifornii. Kluczem do prawidłowego rozwoju tych roślin są bowiem specyficzne warunki klimatyczne – mogą rosnąć jedynie w miejscach, gdzie lato jest długie i upalne, a zima łagodna.

Okres dojrzewania drzewa wynosi kilkanaście lat

Na zebranie pierwszych plonów z nowo zasadzonych okazów trzeba poczekać 6-7 lat. Do momentu, aż drzewo pistacji w pełni dojrzeje i wyda możliwie najobfitszy plon musi minąć około 15 – 20 lat.

Niewielkie zbiory roczne

Większość drzewek produkuje rocznie około 30 kilogramów pistacji. Dla porównania, orzesznica brazylijska wydaje w tym samym czasie nawet 115 kilogramów owoców.

Ręczne sortowanie

Zbiory są sortowane ręcznie, a nie z pomocą maszyn. Pistacje są bowiem zbyt delikatne i podatne na zgniecenie. Te właściwości sprawiają także, że transport orzechów jest utrudniony.

Nieregularne plony

Z kwitnieniem pistacji związane jest zjawisko o angielskiej nazwie „biennial bearing”. Dotyczy ono drzew owocowych, które wydają nieregularne plony – jednego roku są one obfite, a kolejnego bardzo niewielkie.