Subskrybuj nas na Youtube
Na początku nowego roku uczelnie wystartują z rekrutacją na semestr letni. Stuprocentowej gwarancji zatrudnienia nie da się osiągnąć, jednak dobrze wybrane studia na pewno zwiększą szanse na jego znalezienie
Czy każda uczelnia musi uwzględniać staż
Zależałoby mi, aby podjąć kształcenie na takich studiach, w trakcie których zdobędę nie tylko wiedzę teoretyczną, ale również umiejętności. Czy każda uczelnia jest zobowiązana od zorganizowania praktyk w trakcie studiów?
NIE
W programie kształcenia powinny uwzględnić co najmniej trzymiesięczny staż zawodowy przede wszystkim te wydziały, które prowadzą studia o profilu praktycznym. Szkoła wyższa może organizować takie nauczanie naprzemiennie w formie zajęć dydaktycznych realizowanych w uczelni i praktyk odbywanych u pracodawcy. Musi uwzględnić realizację wszystkich zakładanych efektów kształcenia (wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) przewidzianych w programie dla danego kierunku oraz poziomu studiów. Natomiast w przypadku fakultetów o profilu ogólnoakademickim uczelnie mogą również zapewniać staż, jednak studia te przede wszystkim powinny przygotowywać do podjęcia pracy naukowej i prowadzenia badań.
Podstawa prawna
Art. 11 ust. 9 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Czy firmy współpracują z uczelniami
Chciałbym mieć pewność, że studia, na które się zdecyduję, zapewnią mi miejsce pracy. Już w ich trakcie zależałoby mi, aby zdobyć doświadczenie zawodowe, ale takie, które byłoby zgodne z ich profilem kształcenia, a nie w przypadkowej firmie, w której tylko będę musiał zaliczyć wymagane programem studiów godziny. Czy szkoły wyższe oferują takie kształcenie?
TAK
W takim przypadku najlepiej zdecydować się na uczelnię, która prowadzi studia o profilu praktycznym z udziałem podmiotów gospodarczych. Wówczas sposób ich prowadzenia i organizacji określa umowa zawarta w formie pisemnej między szkołą wyższą a przedsiębiorcą. Na takich studiach:
● firma bierze udział w opracowaniu programu kształcenia,
● może też dofinansowywać naukę (np. oferować dodatkowe warsztaty, stypendia dla najlepszych),
● określać sposób realizacji praktyk i staży,
● pracownicy firmy mają możliwość prowadzenia zajęć ze studentami, zwłaszcza praktycznych.
Często przedsiębiorcy angażują się w kształcenie studentów, po to by przygotować sobie przyszłych kandydatów do pracy. Najlepsi absolwenci mogą liczyć przynajmniej na staż, a nawet na zatrudnienie.
Podstawa prawna
Art. 168a ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Czy uczelnia uwzględni nieukończone studia
Po drugim roku studiów dostałam bardzo dobrą ofertę pracy w innym mieście. Zamierzam więc je przerwać i się przeprowadzić, wolałabym jednak nie tracić tych dwóch lat. Chciałabym wznowić naukę w innej szkole wyższej w mieście, w którym mam zatrudnienie. Czy mogę to zrobić?
TAK
Uczelnie mogą przyjąć studenta, który chce jedynie dokończyć w nich kształcenie. Uprzednio jednak ma on obowiązek wypełnić wszystkie obowiązki, które wynikają z przepisów w tej szkole wyższej, którą opuszcza (np. uregulować zaległe czesne). Z kolei uczelnia przyjmująca sprawdzi, na ile zrealizowany program studiów pokrywa się z tym, który ona oferuje. W tym celu kandydat będzie musiał okazać wszelkie dokumenty, które potwierdzają zaliczone przedmioty. Dziekan po ocenie ich programów będzie mógł wskazać, ile z nich może zostać zaliczonych. Może się np. okazać się, że nawet jeżeli ktoś w poprzedniej uczelni był już na trzecim roku studiów, w nowej zostanie zakwalifikowany na drugi. Dziekan może także określić różnice programowe, które będą wymagały nadrobienia. Ma także prawo uznać, że przerwa w kształceniu jest zbyt długa i kandydat powinien rozpocząć studia od początku.
Podstawa prawna
Art. 171 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Czy każda szkoła zapewni identyczne praktyki
Kolega uczy się na innej uczelni, ale na takim samym kierunku jak ja. Dziwi mnie to, że praktyki, które realizuje, są zdecydowanie na innym poziomie niż te, które mnie zostały zaoferowane. Nie chodzi o zaangażowanie firmy, ale np. liczbę godzin, które trzeba na nie poświęcić. Czy mogą się one tak różnić?
TAK
Przepisy określają jedynie minimalny okres trwania praktyki – trzy miesiące. Uczelnia ma pełną swobodę w wyborze jej formy oraz czasu trwania. Może równie dobrze przeznaczyć na nią cały semestr zajęć, jeżeli uważa, że student w trakcie takiego kształcenia zdobędzie zakładane efekty (czyli wiedzę, umiejętności i kompetencje).
Podstawa prawna
Art. 11 ust.9 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Czy mam prawo przenieść się na inny kierunek
Właśnie kończę pierwszy semestr studiów. Chciałbym jednak zmienić kierunek na zbliżony do tego, na którym się kształcę. Uważam, że zwiększy on moje szanse na znalezienie zatrudnienia po obronie pracy dyplomowej. Jest on również oferowany przez wydział, na którym obecnie się uczę, i z monitoringu karier zawodowych absolwentów, który prowadzi uczelnia, wynika, że jego absolwenci szybciej otrzymują etat. Czy mogę przenieść się na inne studia, nie tracąc roku?
TAK
Studenci mogą zmienić kierunek, na którym się kształcą w trakcie studiów, i nie stracić roku. Wymaga to jednak uzyskania zgody dziekana wydziału. Każda uczelnia określa własne zasady zmiany fakultetu. Dziekan może wymagać uzupełnienia różnic programowych, co oznacza, że poza obowiązkowymi przedmiotami na nowym kierunku student będzie musiał dodatkowo uzupełnić te z pierwszego. Istnieje jednak jeszcze jedna możliwość. Jeżeli zamierza się kontynuować naukę na studiach drugiego stopnia (magisterskich), można ukończyć licencjat na już rozpoczętych studiach, a potem przenieść się na inny kierunek. Ale i wtedy zdarza się, że uczelnie stawiają wymogi dla osób, które nie ukończyły analogicznego fakultetu na studiach pierwszego stopnia (licencjackich) – np. konieczność uzupełnienia dodatkowych przedmiotów.
Podstawa prawna
Art. 160 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Czy doświadczenie i praktyka pomogą na studiach
Kilka lat byłem zatrudniony na stanowisku informatyka, ale straciłem pracę. Jestem samoukiem i nie mam udokumentowanego wykształcenia w tej dziedzinie. To m.in. zaważyło na tym, że mnie zwolniono przy restrukturyzacji firmy. Posadę zachowała natomiast osoba, która ukończyła studia. Uważam jednak, że dysponuję sporą wiedzą i umiejętnościami. Teraz szukam pracy i nie mogę pozwolić sobie na to, aby zająć się tylko studiowaniem. Wiem jednak, że brak choćby dyplomu licencjata zmniejsza moje szanse na jej znalezienie. Czy da się pogodzić pracę z nauką w szkole wyższej?
TAK
Obecnie uczelnie mają prawo oferować studia w skróconym trybie. Szkoła wyższa może uwzględnić posiadane już doświadczenie zawodowe zdobyte w trakcie pracy. W tym celu sprawdzi wiedzę kandydata i będzie mogła mu zaliczyć do 50 proc. programu studiów. Z tej możliwości ma prawo skorzystać np. osoba, która posiada:
● świadectwo dojrzałości i co najmniej pięć lat doświadczenia zawodowego – przy ubieganiu się o przyjęcie na studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie,
● tytuł zawodowy licencjata i co najmniej trzy lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów pierwszego stopnia – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia drugiego stopnia,
● tytuł zawodowy magistra i co najmniej dwa lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów drugiego stopnia albo jednolitych studiów magisterskich – jeśli stara się o przyjęcie na kolejny fakultet studiów pierwszego lub drugiego stopnia albo jednolite studia magisterskie.
Uczelnia sprawdzi, czy kandydat może zostać zakwalifikowany na skrócone studia, np. przeprowadzając egzaminy, które zweryfikują jego wiedzę i umiejętności. Jeżeli uda mu się je zaliczyć, zostanie zwolniony z części zajęć, a dzięki temu łatwiej pogodzi studia z pracą.
Podstawa prawna
Art. 170g ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).