Niepłacenie za studia, niezaliczenie zajęć w terminie, plagiat pracy zaliczeniowej mogą skutkować usunięciem studenta z listy kształcących się w szkole wyższej. Uczelnia może jednak zastosować wobec niego łagodniejszą karę
Studenci są zobowiązani do przestrzegania regulaminu studiów. Za jego złamanie grozi wyrzucenie z uczelni. Przepisy określają, kiedy kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej (dziekan) nie ma wyboru i musi podjąć taką decyzję. Skreśli studenta z listy w przypadku:
- niepodjęcia studiów,
- rezygnacji z nich,
- niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego,
- ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z uczelni.
Dziekan ma taką możliwość, ale nie jest to już obligatoryjne, również w przypadku:
- stwierdzenia braku postępów w nauce,
- nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w określonym terminie,
- niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów,
- niepodpisania przez studenta przedłożonej przez uczelnię umowy o warunkach odpłatności za studia lub usługi edukacyjne.
Od decyzji o skreśleniu studenta z listy przysługuje odwołanie do rektora. Jego postanowienie jest ostateczne.
Najwięcej kontrowersji budzi usunięcie studenta z uczelni na skutek kary dyscyplinarnej. Jednak jest ona rzadko stosowana, mimo że przewinienia typu plagiaty prac zaliczeniowych, ściąganie na egzaminach, fałszowanie podpisów w indeksie nie należą do rzadkości.
Zamiast jednak decydować o skreśleniu studenta, uczelnia może zastosować wobec niego inną, łagodniejszą karę dyscyplinarną. Są to np.:
- upomnienie,
- nagana,
- nagana z ostrzeżeniem,
- zawieszenie w określonych prawach studenta na rok.
Zanim jednak decyzja zapadnie, wobec studenta będzie toczyło się postępowanie wyjaśniające. O jego rozpoczęciu decyduje rektor. Po otrzymaniu wiadomości o postępowaniu uchybiającym godności studenta lub naruszeniu przepisów obowiązujących na uczelni zleca rzecznikowi dyscyplinarnemu jego przeprowadzenie. Postępowanie nie powinno trwać dłużej niż sześć tygodni. W uzasadnionych przypadkach może zostać przedłużone do 12 tygodni.
Za przewinienie mniejszej wagi rektor może, z pominięciem komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego, wymierzyć studentowi karę upomnienia, po uprzednim wysłuchaniu obwinionego lub jego obrońcy. W razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez niego przestępstwa rektor może zawiesić go w prawach studenta do czasu wydania orzeczenia przez komisję dyscyplinarną. Ta jest zobowiązana sprawę dogłębnie zbadać. Rozprawa przed tą komisją jest jawna. A od postanowienia komisji dyscyplinarnej przysługuje odwołanie do organu drugiej instancji. Obwiniony student ma prawo do pomocy obrońcy spośród nauczycieli akademickich lub studentów.
Ważne
Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego może wnieść osoba ukarana lub rzecznik dyscyplinarny w terminie trzydziestu dni od powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej jej ponowne rozpatrzenie
Zasady postępowania dyscyplinarnego dla studentów
● Postępowanie dyscyplinarne wszczyna komisja dyscyplinarna na wniosek rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów.
● Wymierzenie studentowi za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną.
● Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie sześciu miesięcy od dnia uzyskania przez rektora wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary lub po upływie trzech lat od dnia jego popełnienia. Jeżeli czyn stanowi przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa.
● Nie stosuje się przedawnienia w odniesieniu do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec studenta, któremu zarzuca się popełnienie plagiatu.
Postępowanie można wznowić, jeżeli:
● w związku z postępowaniem dopuszczono się rażącego naruszenia prawa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia,
● po wydaniu orzeczenia ujawniono nowe fakty lub dowody nieznane w chwili jego wydania, wskazujące na to, że obwiniony jest niewinny, skazano go za popełnienie innego czynu lub komisja bezpodstawnie umorzyła postępowanie,
● w trakcie postępowania naruszono przepisy, przez co uniemożliwiono lub w poważnym stopniu utrudniono obwinionemu korzystanie z prawa do obrony, albo skład komisji nie odpowiadał warunkom wskazanych w przepisach, albo zasiadała w niej osoba podlegająca wyłączeniu.
Podstawa prawna
Art. 188, art. 211–225 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.). Rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 6 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego wobec studentów (Dz.U. nr 236, poz. 1707).