Student zainteresowany kształceniem w innym kraju będzie mógł kilkakrotnie skorzystać z takiej możliwości. Na studia magisterskie może uzyskać nawet 18 tys. euro kredytu

Czy nie ma już dopłat na wyjazd

Słyszałam, że Unia Europejska nie prowadzi już programu Erasmus „Uczenie się przez całe życie”. Czy to oznacza, że nie będę mogła wyjechać na studia za granicę?

Nowy Erasmus+ zastąpi obecne programy: „Uczenie się przez całe życie” (program LLP), „Młodzież w działaniu”, Erasmus Mundus, Tempus, Alfa, Edulink. Jego celem będzie wspieranie wszystkich sektorów kształcenia i szkolenia. Resortami, które będą realizować Erasmusa+, są: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki. Jest on skierowany do studentów, nauczycieli, praktykantów, wolontariuszy, osób pracujących z młodzieżą i działających na rzecz sportu masowego. Nowy program również będzie dotował studia za granicą, w dodatku na nowych, korzystniejszych zasadach.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy decyzja zostanie cofnięta

Uczelnia w 2014 r. prowadzi projekty ze starej edycji programu Erasmus „Uczenie się przez całe życie”. W semestrze letnim miałem pojechać na studia do Włoch właśnie w jego ramach. Dowiedziałem się, że od 1 stycznia obowiązuje już nowy Erasmus+. Czy to oznacza, że nie wyjadę na kształcenie za granicę?

W roku 2014 r. uczelnie mogą jeszcze realizować program Erasmus „Uczenie się przez całe życie”. Osoby, które zostały do niego zakwalifikowane, wyjadą na studia do zagranicznej uczelni zgodnie z wymogami na niej obowiązującymi. Będzie on wciąż finansowany. Uczelnia powinna otrzymać informację na temat modyfikacji i zakresu kontunuowania programu z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Tylko studentom będzie przysługiwało stypendium. Wszelkie informacje na temat ewentualnych zmian powinny być dostępne na macierzystym wydziale.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy ponownie pojadę za granicę

Obecnie kształcę się na drugim roku na studiach licencjackich. Już raz skorzystałem z poprzedniej edycji programu Erasmus (tj. „Uczelnie się przez całe życie”). Wyjechałam na semestr do Hiszpanii. Czy mimo to będę jeszcze raz mógł wyjechać na studia zgodnie z zasadami nowej edycji?

Nowością w programie Erasmus+ jest zniesienie obowiązującego limitu, w ramach którego student może wyjechać za granicę. Dotychczas można było raz pojechać na studia do zagranicznej uczelni i raz na praktykę. Teraz będzie można wyjechać raz, ale w ciągu danego etapu kształcenia (czyli zarówno w trakcie studiów licencjackich, jak i magisterskich i doktoranckich). W każdym cyklu okres wyjazdu nie może przekraczać 12 miesięcy. Na przykład semestr praktyki, a potem semestr studiów. W efekcie w trakcie całych studiów student będzie miał np. aż sześć takich możliwości. Oznacza to, że jeśli osoba już raz wyjechała, korzystając ze starej edycji Erasmusa, tylko na semestr, ma do wykorzystania jeszcze sześć miesięcy (na studia albo praktykę za granicą). Jeśli zdecyduje się na studia magisterskie, to znowu będzie miała do wykorzystania kolejnych 12 miesięcy na naukę lub staż. Podobnie w przypadku studiów doktoranckich.

Zgodnie z postanowieniami Unii uczelnie będą mogły także w sposób uprzywilejowany traktować studentów, którzy jeszcze nigdy nie skorzystali z programu wyjazdów za granicę do zagranicznych szkół.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy zmienią się warunki wypłaty stypendiów

Chciałbym w przyszłym roku akademickim 2014/2015 pojechać na semestr nauki za granicę. Czy dostanę pomoc finansową?

Student w ramach programu Erasmus+ może pojechać na studia albo do na praktykę zawodową. Na ten cel otrzyma wsparcie. Jego wysokość jest uzależniona od kraju, do którego się wybierze. Program Erasmus+ wprowadza nowe kryteria ustalania wysokości pomocy. Państwa uczestniczące w programie ze względu na koszty utrzymania zostaną podzielone na trzy grupy. Studenci podejmujący naukę w kraju zaliczanym do tej samej grupy co ich państwo pochodzenia (czyli o podobnych kosztach utrzymania) otrzymają unijne stypendium mieszczące się w przedziale od 200 do 450 euro miesięcznie. Osobom, które zdecydują się na wyjazd do kraju o wyższych kosztach, oprócz stypendium zostanie przyznany dodatek w kwocie co najmniej 50 euro miesięcznie. Nie będzie on jednak mógł być wyższy niż 500 euro miesięcznie. Osoby, które wybiorą kraj o niższych kosztach utrzymania, otrzymają średnie stypendium pomniejszone o co najmniej 50 euro miesięcznie (do kwoty nie niższej niż 150 euro). Wyższe świadczenia będą skierowane do studentów z najbardziej oddalonych państw uczestniczących w programie Erasmus+.

Wysokość unijnego stypendium będzie też uzależniona od tego, czy celem podjęcia kształcenia za granicą jest odbycie studiów, czy praktyka zawodowa. Osoby, które podejmą staż, otrzymają dodatkowo od 100 do 200 euro na miesiąc.

Oprócz zwykłego stypendium przyznawanego na naukę Parlament UE przewidział również specjalne rozwiązania dla biednych studentów. Uczelnie będą mogły zdecydować o przyznaniu z budżetu UE osobom z uboższych rodzin wyjeżdżającym za granicę dodatku do zwykłego stypendium w wysokości od 100 do 200 euro miesięcznie.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy mogę wyjechać do kraju spoza Unii Europejskiej

Zastanawiam się nad zrealizowaniem części programu studiów za granicą. Czy mogę wybierać także spośród krajów, które nie należą do Unii Europejskiej?

Poza krajami UE w Erasmusie uczestniczą również państwa kandydyjące oraz Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria. Inne także będą mogły brać w nim udział. Są one określone jako tzw. kraje sąsiadujące, chodzi m.in. o: Algierię, Armenię, Azerbejdżan, Białoruś, Egipt, Gruzję, Izrael, Jordanię, Liban, Libię, Mołdawię, Maroko, Okupowane Terytorium Palestyny, Syrię, Tunezję i Ukrainę czy Rosję. W przypadku tych państw zakres partnerstwa nie jest jeszcze dookreślony. Ostatecznie to, do jakiego kraju może pojechać student, uzależnione jest od umowy, jaką ma zawartą jego uczelnia macierzysta z zagranicznymi szkołami wyższymi.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy na specjalne potrzeby jest dodatek

Jestem osobą niepełnosprawną. Rozważam wyjazd na studia do zagranicznej uczelni. Czy otrzymam dodatkową pomoc?

Osobom niepełnosprawnym przysługuje stypendium Erasmusa na takich samych zasadach jak innym, którzy podejmują studia za granicą. Czyli jego stawka mieści się w granicach od 200 do 450 euro. Wysokość może zostać pomniejszona lub powiększona w zależności od kosztów utrzymania w kraju, w którym będzie się ona uczyła. Jednak zgodnie z zasadami przyjętymi przez Parlament UE studenci o specjalnych potrzebach mogą wnioskować o wyższe stypendium UE na pokrycie dodatkowych kosztów, np. przejazdów z miejsca zamieszkania do uczelni. Jeśli osoba niepełnosprawna także pochodzi z rodziny o niskich dochodach, może otrzymać jeszcze od 100 do 200 euro wsparcia miesięcznie z budżetu UE.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.

Czy Unia dopłaci do całych studiów

W tym roku kończę studia licencjackie. Zamierzam podjąć magisterskie, ale nie chcę już kształcić się w Polsce. Nie stać mnie jednak na opłacenie nauki w zagranicznej szkole wyższej. Czy istnieje możliwość wyjazdu w ramach Erasmusa+ na cały etap studiów?

Student będzie miał szansę zrealizowania całych studiów magisterskich (drugiego stopnia) na zagranicznej uczelni. Do tej pory można było odbywać tylko część studiów (np. semestr). Będzie również możliwość uzyskania stypendium na cały okres takiej nauki.

Osoby, które zdecydują się na podjęcie studiów drugiego stopnia w innym kraju, mają również możliwość wnioskowania o kredyt. To rozwiązanie ma na celu wyrównanie szans osób uboższych, które do tej pory nie mogły pozwolić sobie na takie kształcenie. Na dwa lata nauki w zagranicznej placówce student otrzyma nawet 18 tys. euro. Jeśli studia będą trwały rok – 12 tys. euro. O tę pożyczkę będzie można się ubiegać tylko w wybranych bankach. Wnioskodawcy otrzymają też jego poręczenie. Oznacza to, że gwarancji jego spłaty nie będą musieli udzielać np. rodzicie. Kredyt ma być udzielany na preferencyjnych warunkach także w zakresie jego oprocentowania – wymogi UW wskazują, że jego stawki mają być niskie. Unijne rozporządzenie określa również zasady ochrony pożyczkobiorców. Zgodnie z nimi student rozpocznie spłatę zaciągniętego kredytu w terminie 12 miesięcy od ukończenia programu nauki. Będzie mógł też wnioskować o jej zawieszenie na rok. Przepisy dopuszczają też możliwość ustalenia korzystniejszych warunków dla absolwentów, np. uzależnienie spłaty od podjęcia zatrudnienia albo rozpoczęcia przez daną osobę studiów doktoranckich.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE.