Rozporządzenia dotyczą też indywidualnego nauczania dla tych, którzy z powodu choroby nie mogą chodzić do szkoły.
Projekty rozporządzeń trafiły do konsultacji wiosną i wywołały niepokój rodziców dzieci z niepełnosprawnościami - obawiali się oni ograniczenia nauczania indywidualnego do edukacji tylko do domu. MEN wyjaśniało, że takiego ograniczenia nie będzie. Podkreślało wielokrotnie, że celem zmian ma być umożliwienie rzeczywistego włączania dzieci niepełnosprawnych do ich grupy rówieśniczej - w zależności od stanu zdrowia i możliwości.
Rozporządzenie dot. indywidualnego nauczania dotyczy dzieci i młodzieży, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do odpowiedniej placówki edukacji. Nauczanie prowadzone jest na podstawie orzeczenia, na czas określony - prowadzi je jeden lub dwóch nauczycieli w miejscu pobytu dziecka. Uczeń realizuje podstawę programową, ale dyrektor szkoły - na wniosek nauczyciela - może zezwolić na rezygnację z niektórych treści, jeśli uniemożliwia to dziecku stan zdrowia albo nie ma warunków do przeprowadzenia zajęć.
Jeśli jest to w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania i szkoła lub przedszkole ma na to miejsce, to nauczanie indywidualne może być prowadzone w placówce edukacyjnej, a nie w domu.
W rozporządzeniu jest też mowa o integracji z innymi uczniami - takie działania ma podejmować dyrektor szkoły, organizując różne zajęcia rozwijające zainteresowania, uzdolnienia czy umożliwiając dziecku udział uroczystościach i imprezach przedszkolnych lub szkolnych oraz wybranych zajęciach.
Kolejne rozporządzenie dot. warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Zgodnie z nim, uczeń może chodzić do szkoły ogólnodostępnej, integracyjnej (klasa do 20 uczniów, w tym 5 niepełnosprawnych), specjalnej. Będzie miał indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, a w jego ramach - zajęcia w klasie, zajęcia rewalidacyjne, zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej itp.
W rozporządzeniu jest też mowa o tym, że dla uczniów z autyzmem i zespołem Aspergera zatrudnia się dodatkowo specjalistów lub nauczycieli posiadających kwalifikacje w zakresie pedagogiki specjalnej, asystenta nauczyciela lub pomoc nauczyciela.
Trzecie rozporządzenie dotyczy zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach - polega ona na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie.
Jak wyliczono potrzeba pomocy psychologiczno-pedagogicznej wynika m.in. z niepełnosprawności, niedostosowania społecznego, z zaburzeń zachowania, trudności w uczeniu się lub odwrotnie - ze szczególnych uzdolnień oraz z zaniedbań środowiskowych czy trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego.
Rozporządzenie mówi o tym, że dla takich uczniów tworzy się m.in. klasy terapeutyczne, organizuje zajęcia rozwijające uzdolnienia i umiejętności, także zajęcia wyrównawcze czy logopedyczne. Dziecko może też mieć zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia - wtedy gdy wymaga dostosowania organizacji i procesu nauczania do swoich potrzeb, może wówczas mieć część zajęć indywidualnie z nauczycielem, a część wspólnie z grupa rówieśniczą. Objęcie ucznia wsparciem w formie zindywidualizowanej ścieżki wymaga opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Rozporządzenia wejdą w życie 1 września.