– Jednocześnie jednak wszystkie te dane mają być zapisane w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta przez osoby nieuprawnione, czyli powinny być zakodowane – podkreśla Janusz Jerzak, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Gromkowskiego we Wrocławiu.
Nie wiadomo jednak, jak zrealizować ten wymóg, ponieważ minister zdrowia nie wydał jeszcze rozporządzenia, które określi szczegółowe wymogi. Agnieszka Gołąbek, rzeczniczka Ministerstwa Zdrowia, zapewnia, że jego projekt wkrótce zostanie skierowany do konsultacji społecznych. Idealnym rozwiązaniem – z punktu widzenia ustawy o ochronie danych osobowych – byłyby bransoletki z kodem kreskowym. Większości szpitali nie stać jednak na ich wprowadzenie.
Lecz się prywatnie, ucieszysz NFZ i uratujesz budżet
Lecz się prywatnie, ucieszysz NFZ i uratujesz budżet

Zobacz również
– Problemem jest brak systemów informatycznych dostosowanych do odczytywania takich zaszyfrowanych informacji – podkreśla Janusz Jerzak.
Ich dostosowanie, a także zakup drukarek do drukowania kodów kresowych oraz mobilnych terminali dla lekarzy i pielęgniarek, oznacza dla lecznic ogromne wydatki. Dlatego dyrektorzy wstrzymują się z inwestycjami do czasu wydania rozporządzenia.
– Nie stać nas na takie rozwiązanie, dlatego zdecydowaliśmy się na foliowe opaski z wypisanym imieniem i nazwiskiem chorego, ale nie wiemy, czy będą one zgodne z ustawą i rozporządzeniem – mówi Krzysztof Wolak, wicedyrektor Szpitala św. Łukasza w Tarnowie.

2,3 mld zł wynoszą zobowiązania wymagalne szpitali

Dodaje, że dzięki bransoletkom szpital mógł zrezygnować z kart choroby. Te zawierały dane wrażliwe o pacjentach, a ponieważ znajdowały się na łóżku chorego, były łatwo dostępne dla osób postronnych. Łamały więc prawa prawo chorego do ochrony jego danych osobowych w o wiele większym stopniu niż opaska na jego ręku. Podobnie uważa Wojciech Rafał Wiewiórowski, główny inspektor ochrony danych osobowych(GIODO).
– Ważne jest, aby oznaczenie pacjenta pozwoliło personelowi medycznemu odróżnić go od przypadkowych osób na terenie szpitala, a jednocześnie zapewniało pełną dyskrecję – uważa Wojciech Rafał Wiewiórowski.
Jego zdaniem opaska zakładana pacjentowi na rękę spełnia ten wymóg, bo umożliwia wsunięcie jej pod rękaw.