Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Mowa o projekcie nowelizacji rozporządzenia ministra zdrowia z 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 736). Nie wprowadza ono możliwości zdalnego udzielania świadczeń również w POZ, bowiem istnieje ona już obecnie. Zgodnie z ustawą z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 537 ze zm.) lekarz orzeka o stanie zdrowia pacjenta po uprzednim osobistym jego zbadaniu lub za pośrednictwem narzędzi teleinformatycznych. Dodatkowo przepisy ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2190 ze zm.) przewidują możliwość udzielania świadczeń w ten sposób. Resort zdrowia uznał jednak, że taka możliwość powinna wynikać wprost również z innych przepisów. W związku z tym w projekcie rozporządzenia doprecyzowuje kwestię procedur w warunkach ambulatoryjnych – wskazując, że mogą być one udzielane pacjentowi bezpośrednio lub na odległość.
Wykorzystanie telemedycyny w POZ to zdaniem ekspertów pożądany kierunek, który zwiększyć może dostępność do lekarzy pierwszego kontaktu. W kontekście odciążenia szpitalnych oddziałów ratunkowych (SOR-ów) oraz przemodelowania nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej wskazuje się, że gdyby pacjenci łatwiej mogli skontaktować się ze swoim lekarzem prowadzącym – np. wykorzystując narzędzia teleinformatyczne – rzadziej szukaliby pomocy gdzie indziej. Większe rozpowszechnienie tej formy udzielania świadczeń mogłoby pozwolić – na wzór innych państw – na wydłużenie godzin pracy POZ.
Etap legislacyjny
Projekt skierowany do konsultacji
